Munu innviðir valdakerfis gömlu bankana falla eða standa af sér storminn?

Það er mikið áfall fyrir fyrrum eigendur og starfsmenn íslensku bankana að efnahagsbrotadeild bresku lögreglunar, SFO, ætli að fara í gang með opinbera rannsókn á Kaupþingi.

Í breskum fjölmiðlum í gær kom fram að þessi rannsókn gæti leitt til þess að starfsmenn bankans yrðu ákærðir í Bretlandi fyrir brot á hegningarlögum sem gæti leitt til fangelsisdóma. Fram hefur komið í breskum blöðum, að fyrrum stjórnendur Kaupþings hafi ráðið lögmannsstofuna Burton Copeland, sem sérhæfir sig í fjársvikamálum, til að gæta hagsmuna sinna vegna rannsóknarinnar.

Þessi frétt frá Bretlandi er mikið áfall fyrir það valdakerfi sem þessir bankar voru búnir að byggja upp hér heima. Þetta valdakerfi hlýtur allt að titra núna. Fyrsta alvöru áfallið sem þetta valdakerfi varð fyrir frá því í sjálfu hruninu varð 9. desember síðastliðinn þegar Héraðsdómur Reykjavíkur dæmdi tvo fyrrum starfsmenn Kaupþings, sjóðstjóra peningamarkaðssjóðs og skuldabréfamiðlara  í átta mánaða fangelsi fyrir markaðsmisnotkun.

Það kom mér mjög á óvart að þessir menn skyldu hafa verið dæmdir fyrir þetta hátterni. Ég átti ekki von á því að íslenskir bankamenn yrðu dæmir af íslenskum dómstólum í fangelsi. Ég hafði enga trú á því að það myndi nokkurn tíma gerast. 

Í umræddu máli voru brotin framin í ársbyrjun 2008. Margt bendir því til þess að Fjármálaeftirlitið, FME, hafi ekki kært þessa men fyrr en eftir að skipt hafði verðið um stjórn og forstjóra FME.

Áður en skipt var um stjórn og forstjóra hjá FME hafði stofnunn aldrei lagt fram ákæru af þessum toga og ég held að það hafi aldrei staðið til að FME færi að senda kærur um eitthvað misjafnt í starfsemi bankana til saksóknara. Gerði FME slík mistök þá hefði sú kæra endað hjá Valtý Guðmundssyni, ríkissaksóknara. Sonur hans er fyrrum forstjóri Exista sem var stærsti hluthafinn í Kaupþingi og einn stærsti einstaki lántakinn hjá bönkunum þrem. Þessum bát sem þetta valdakerfi bankana er, því valdakerfi myndi Valtýr aldrei rugga því sonur hans er um borð í þeim bát.

Hér stóð aldrei til að sækja neinn til saka hvað þá dæma menn til fangelsisvistar.

Það sem virðist vera að gerast er að sú valdaklíka bankana sem hér hefur komist til valda í stjórnsýslunni, í viðskiptalífinu og fjölmiðlum er að missa tökin á samfélaginu og þar með atburðarrásinni. Það virðist vera að fjara undan völdum þeirra og áhrifum.

Nú ganga þær sögur fjöllunum hærra að þeir stjórnmála- og embættismenn "sem sitja í boði bankana" á þing og í öðrum valdaembættum í stjórnsýslunni, þeir berjist nú um á hæl og hnakka við að reyna að þagga niður og hylma yfir sín fjárhagslegu tengsl við þessa banka, fyrrum eigendur þeirra, útrásarvíkingana og fyrirtæki í þeirra eigu.

Lög sem ætlunin er að setja á skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis er eitt blygðunarlausasta dæmið um þessa þöggun og um þessa yfirhylmingu.

Sjá einnig þennan pistil hér: Á nú að fela það í 80 ár að okkar helstu stjórnmálamenn og embættismenn þáðu mútur?

Mynd: Á Landmannaleið, Löðmundarvatn.

 

Vill rannsókn á starfsemi Singer & Friedlander

Er hafinn undirbúningur að því að kalla saman Landsdóm?

Eyjan birtir í dag frétt þess efnis að í forystusveitum stjórnmálaflokkanna hafi verið í gangi umræða um að líklega verði að kalla Landsdóm saman í framhaldi af skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis. Álitið er að í skýrslunni verði svo fast að orði kveðið um vanrækslu fyrrverandi ráðherra að líkur eru á að einn eða fleiri þeirra verði látnir sæta ákæru fyrir Landsdómi. Sjá frétt Eyjunnar hér.

Ég hef skrifað nokkra pistla á þetta blogg hér og hvatt til þess að þeir sem bera ábyrgð á því að banka í einkaeigu var leyft að veðsetja þjóðina fyrir á annað þúsund milljarða (næstum heilli landsframleiðslu) á tæpum tveim árum, það fólk verði dregið fyrir Landsdóm og ákært fyrir Landráð.

Sjá eftirfarandi pistla.

• Ákærum þá fyrir landráð vegna Icesave,  10.02.09
• Ákærum fyrir landráð,  15.02.09
• Kæra á fyrrverandi stjórnarmenn og bankastjóra Landsbankans fyrir landráð,  23.03.09
• Kærum þá sem veðsettu þjóðina fyrir Icesave reikningum fyrir landráð,  10.06.09
• Að veðsetja þjóð sína fyrir þúsund milljarða,  23.06.09
• Kjartan Gunnarsson, segðu þig úr Miðstjórn Sjálfstæðisflokksins,  22.07.09

Mikil viðbrögð hafa verið við þessum pistlum. Greinilegt er að fólki um allt land er ofboðið. 

Á annað hundrað manns haft samband og vill leggja lið. Sumir vilja leggja fram vinnu, aðrir fjármagn og enn aðrir vilja sýna stuðning í verki með því að skrá sig sem þátttakendur. 

Þessi hópur hefur ákveðið að bíða með aðgerðir og sjá hver niðurstaða rannsóknarnefndar Alþingis verður og í framhaldi af því viðbrögð þingsins.

Þeir sem hafa áhuga á að stuðla að því að slík ákæra verði lögð fram hafið samband og sendið póst á [e-mail].

Mynd: Á Landmannaleið, Löðmundarvatn.

 

Ætlar klúður stjórnsýslunnar engan endi að taka?

Enn eitt málið er komið upp þar sem stjórnsýslan er að klúðra málum. Í þetta sinn eru það starfsmenn Ríkisskaupa sem eru að valda ríkinu og þar með okkur skattgreiðendunum tjóni þegar þeir ganga fram hjá einu öflugasta matvælafyrirtæki landsins, SS, sem átti lægst tilboð í 600.000 máltíðir fyrir ríkisspítalana. Ríkiskaup ákvað að ganga til samninga við þann sem var með næst lægsta tilboðið með þeim afleiðingum að nú er ríkið orðið skaðabótaskylt gagnvart lægstbjóðandi og útboðið allt hefur verið fellt úr gildi.

Því miður, það eina sem mér dettur í hug þegar ég les svona frétt er: "Hver er að borga hverjum hvað?" Ég ætla að vona að ekkert slíkt sé þarna í gangi og þetta megi skrifa á vanhæfni, vankunnáttu og aulahátt starfsmanna Ríkiskaupa.

En hvað er að gerast í stjórnsýslunni?

Um helgina var upplýst að starfsmenn stjórnsýslunnar hafa verið að senda inn fölsuð nöfn á undirskriftarlista InDefence í þeim tilgangi að kasta rýrð að þessa undirskriftasöfnun. Sjá hér: http://indefence.is/

Í umræðum um nýtt fjárlagafrumvarp er það upplýst að nær undantekningalaust hafa á undanförnum árum stofnanir og fyrirtæki ríkisins keyrt fram úr þeim fjárlagaramma sem þeim er settur. Þetta þýðir annað tveggja.

• Þessar stofnanir hafa ekki á að skipa stjórnendum sem geta tekist á við það verkefni að reka þessar stofnanir og þessi fyrirtæki. Þessum stofnunum og fyrirtækjum stjórnar fólk sem hefur ekki burði né getu til að skera niður, halda kostnaði í skefjum, takmarka mannaráðningar eða segja upp starfsmönnum.
• Eða þá að þessir stjórnendur líta svo á að þeir þurfi ekki að fara að fyrirmælum þeirra fulltrúa sem almenningur kýs á Alþingi til að fara með löggjafar- og framkvæmdavaldið í landinu. Þessir stjórnendur láta ekki neinn segja sér fyrir verkum og þeir komast upp með það.

Við höfum horft upp á starfsfólk / sérfræðinga Seðlabanka Íslands gera bankann gjaldþrota.

Við höfum horft upp á starfsfólk Fjármálaeftirlitsins heimila Landsbankanum að veðsetja þjóðina fyrir 1.500 milljarða á tveim árum vegna Icesave.

Einn æðsti yfirmaður íslenskrar stjórnsýslu, fyrrverandi ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins, sætir nú rannsókn vegna innherjasvika.

Stanslaust og endalaust virðist bætast í þennan haug endalausra mistaka, misbeitingar og vanhæfni íslensku stjórnsýslunnar.

Þeir fulltrúar þjóðarinnar sem kosnir hafa verið til að fara með löggjafar- og framkvæmdavaldið fyrir hönd þjóðarinnar hljóta að þurfa að fara að taka á þessu vandamáli sem íslenska stjórnsýslan er.

Af hverju setur þingið ekki tímabundin lög sem heimila framkvæmdavaldinu að hreinsa, nú eftir hrun, út úr stjórnsýslunni þannig að hægt verði að segja upp stjórnendum og millistjórnendum án þess að það valdi ríkinu miklum kostnaði. Í staðin fyrir þetta fólk verði okkar hæfustu ráðningarstofur fengnar til að ráða nýtt fólki í þessar stöður.

Fagfólk en ekki pólitískir gæðingar munu þá stýra stjórnsýslunni, stofnunum og fyrirtækum ríkisins.

Mynd: Á Landmannaleið, Löðmundur og Löðmundarvatn.

 

Matsala boðin út að nýju

Vinna Adolf Hitler og Mikki mús í stjórnarráðinu?

Þegar ég skráði mig á undirskriftalistann hjá InDefence hér um daginn þá sá ég að rétt áður höfðu bæði Adolf Hitler og Mikki mús skrifað undir þessa sömu áskorun til forseta Íslands.

Einn forsvarsmanna söfnunarinnar, Ólafur Elíasson, segir að búið sé að fara ítarlega yfir þessa lista og að um 0,5% undirskrifta séu slíkar falsanir. Síðan kemur frétt ársins: 

„Það sem hefur vakið furðu okkar er að stjórnarráðslén kemur upp sem og lén Fréttablaðsins, RÚV og Hagstofu Íslands. Þetta kemur sem sagt út tölvum sem er á þeirra vef,“ segir Ólafur. Aðspurður segir Ólafur ekki hægt að rekja nákvæmlega úr hvaða ráðuneyti skráningarnar berast, aðeins að þær komi úr stjórnarráðinu".

Frá árinu 2000 hafa verið hér einir mestu uppgangstímar í sögu þjóðarinnar. Slegist var um hverja einustu vinnandi hönd og atvinnulífið yfirborgaði starfsfólk sitt út í það óendanlega til að halda því eða til að fá það í vinnu. Þeir sem völdu að vinna í stjórnsýslunni misstu af þessum gæðum.

Í framhaldi af hinni alþjóðlegu bankakreppu verður hér á landi hrun sem á sér ekki fordæmi í hinum vestræna heimi frá lokum seinni heimstyrjaldarinnar. Ástæður þessa er að stórum hluta vegna þess að stjórnsýslan sinnti ekki skyldum sínum og sínu eftirlitshlutverki.

Og nú er þetta starfsfólk stjórnsýslunnar að reyna að eyðileggja framtak áhugafólks og skemma fyrir því undirskriftarlista sem það er að safna á netinu.

Hvernig fólk er það sem hefur safnast inn í íslensku stjórnsýsluna á undangengnum góðærisárum?

Þær einu hreinsanir sem almenningi er kunnugt um að hafi verið gerðar í stjórnsýslunni frá hruni er að þrem seðlabankastjórum var sagt upp störfum og forstjóra Fjármálaeftirlitsins.

Allt hitt liðið situr þarna eins og ekkert hafi gerst í íslensku samfélagi og er meðal annars að dunda sér við að eyðileggja undirskriftalista sem áhugafólk er að safna á netinu.

Ótrúlegt er að það fólk sem þjóðin hefur kallað til valda á Alþingi og í ríkisstjórn skuli ekki taka á því augljósa vandamáli sem núverandi stjórnsýsla er og fara í umfangsmikla endurnýjun á því starfsfólki sem þar vinnur.

Undirskriftalista InDefence er að finna hér: http://indefence.is/

Mynd: Á Landmannaleið.

 

17.12.2009 - Ég tek mér það bessaleyfi setja hér inn "athugasemdina" sem Halldór birti um málið í Morgunblaðinu í dag: 

Rannsókn lögbrota á fullu en hvað með siðferðis- og ábyrgðarskyldubrotin?

Það er áfall að Efnahagsbrotadeild bresku lögreglunnar hefur ákveðið eftir  fjögurra mánaða skoðun að hafin verði formleg rannsókna á starfsemi íslensku bankana í Bretlandi. Það hefði verið gott ef Bretar hefðu ákveðið að frekari rannsóknar væri ekki þörf. Með þessari rannsókn sem nú er farin í gang með þáttöku landana hér í kring þá eru allar líkur eru á að mál sem snúa að lögbrotum bankana muni upplýsast.

Hins vegar þá er ekkert að gerast í þeim málum sem snúa að íslensku stjórnsýslunni og þeim stjórnmálamönnum sem báru ábyrgð á því sem hér gerðist. 

Fyrir utan rannsóknir á lögbrotum bankamanna þá snýst uppgjör vegna þessa hruns í dag fyrir mér fyrst og fremst um fernt.

• Hver heimilaði og ber ábyrgð á því að banki í einkaeign fékk leyfi til að veðsetja þjóðina fyrir 1.500 milljarða (samsvarar landsframleiðslunni) á tæpum tveim árum með þessum Icesave reikningum?
• Hver heimilaði og ber ábyrgð á því að Seðlabankinn var "rændur" og skilinn eftir gjaldþrota eftir að hafa tapað 345 milljörðum á lánum án veða til bankana?
• Hver heimilaði og ber ábyrgð á því að 270 milljarðar voru teknir út úr Seðlabankanum og settir inn í peningamálasjóði bankana eftir að þessir einkabankarnir voru komnir í gjaldþrot?
• Hver heimilaði og ber ábyrgð á því að Seðlabankinn heimilaði útgáfu Jöklabréfa fyrir allt að 700 milljarða. Jöklabréf sem er dýrasta leiðin til að ná í gjaldeyri og fjármagn inn í landið. Þetta fé sem lá í þessum Jöklabréfum er nú að leita úr landi með tilheyrandi þrýstingi á krónuna til lækkunar. Hver heimilaði þetta glæfraspil sem þessi Jöklabréfaútgáfa er og hver ber ábyrgð á þessu?

Þeir einstaklingar sem á þessu bera ábyrgð vil ég að verði eltir uppi og ákærðir. Suma fyrir landráð, Icesave liðið, hina fyrir vítaverða vanrækslu og gáleysi í starfi.

Af hverju er ekkert verið að ræða þessi mál? Af hverju er ekkert að gerast varðandi þennan þátt hrunsins?

Á að leggja allt undir og veðja bara á eina skýrslu, skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis?

Mun skýrlsa rannsóknarnefndarinnar taka á þessum fjórum stærstu málum hrunsins? Ef ekki hver á og ætlar þá að gera það? Enginn?

Af hverju er Alþingi að setja sér lög um meðhöndlun þeirra gagna sem rannsóknarnefndin er að vinna með og banna birtingu þeirra í 80 ár?

Af hverju fjalla 1/3 hluti lagagreinanna í þessum lögum bara um sektir og fangelsisdóma brjóti menn trúnað og birti eitthvað af þessum gögnum innan þessara 80 ára?

Mynd: Á Landmannaleið, Helka.

 

Bretar hefja rannsókn á íslensku bönkunum

Höfnum skattatillögu Sjálfstæðisflokksins að seilast í lífeyrissjóðina.

Það sem mér þykir verst í þessum skattatillögum Sjálfstæðisflokksins er að nú vill flokkurinn seilast í lífeyrissjóði landsmanna, séreignasjóðina, og taka þar út 110 milljarða plús 11 milljarða á ári á næstu árum til að ekki þurfi að koma til skattahækkana núna.

Þetta er lásý 2007 lausn. Taka lán inn í framtíðina til að nota í nútímanum.

Mölva á grunnhugsun lífeyrissjóðakerfisins til að við sem berum ábyrgð á stöðu mála nú þurfum ekki að axla ábyrgð á því sem hér hefur gerst. Til að við þurfum ekki að axla ábyrgð á gerðum þeirra stjórnmálamanna sem við kölluðum til valda.

Þessi lausn Sjálfstæðisflokksins að seilast í skatttekjurnar af séreignarsparnaðnum virkar þannig að þegar ég eftir 30 ár tek út minn séreignarsparnað þá borga ég engan skatt af honum. Þessar tekjur mínar verða skattlausar. Af þessum tekjum mínum legg ekkert með mér inn í reksturinn á samfélaginu.

Lykilinn að þessari skattalausn Sjálfstæðisflokksins byggir á því að ég kem ekki til með að greiða til samfélagsins sama hlutfall af mínum tekjum og þeir sem þá verða á vinnumarkaðnum. Þeir sem þá verða á vinnumarkaðnum munu þurfa að greiða hærra hlutfall af sínum launum til samfélagsins en ég þannig að ég geti notið góðrar heilsugæslu, niðurgreiddra lyfja o.s.frv..

Það á sem sagt að senda reikninginn vegna hrunsins á skattgreiðendur framtíðarinnar. Við eru að ætlast til að það fólk greiði hærri skatta svo við þurfum ekki hækka skatta núna.

Ég fyrir mína parta segi ég NEI, nú er nóg komið af slíku. Þetta tjón og þessar byrgðar verðum við sjálf að axla. Við eigum að drekka þennan bikar í botn á næstu þrem til fimm árum. Þetta gerðist á okkar vak og við eigum að bera á ábyrgð á því sem hér gerðist og við eigum að axla þessar byrgðar. Ekki börnin okkar.

Í öðru lagi þá má það ekki gerast að við samþykkjum að stjórnmálamenn komist í fjármuni lífeyrissjóðanna. Horft úr frá sjónarhóli lífeyrissjóðanna þá er það bara hræðilegt ef nú á að fara að heimila að það megi ganga í fé lífeyrissjóðanna og nota í rekstur ríkissjóðs.

Í þriðja lagi þá held ég að þegar ég eftir 30 ár fer að taka út minn séreignarsparnað og greiði engan skatt af þessum tekjum mínum þá verði hinn almenni skattgreiðandi grautfúll yfir því. Eðlilega. Ég efast um að þetta verði liðið og þessar tekjur mínar munu verða skattlagðar með einhverjum hætti.

Með þessum tillögum Sjálfstæðismanna að leysa tímabundna tekjuþörf ríkissjóðs með því að seilast í fjármuni lífeyrissjóðanna, með þeim þá erum við að mölva allt of marga hornsteina í þessu samfélagi. Hornsteina sem við megum alls ekki mölva.

Ég skora á allt gott fólk í Sjálfstæðisflokknum að skoða mjög vel afleiðingar þessara nýju skattatillögu flokksins.

Þetta er leið sem við eigum ekki að fara.

Mynd: Á Landmannaleið, Hekla.

 

 

Gagnrýna Sjálfstæðismenn fyrir vafasama framsetningu

Rangar áherslur síðustu ára í ríkisfjármálum hafa tvöfaldað skuldir ríkissjóðs.

Þegar lesin er yfir skýrsla Ríkisendurskoðunar um reikisreikning sést glöggt að rangar áherslur í ríkisfjármálum síðasta áratuginn er ástæða þess að skuldir ríkisins hafa tvöfaldast á einu ári. Með öðrum áherslum þá værum við ekki í þessari stöðu sem við eru í nú.

Helstu ástæður slæmrar stöðu ríkissjóðs nú og helstu ástæður þess að skuldir ríkissjóðs hafa aukist úr 527 milljörðum í 1200 milljarða á einu ári eru skv. ríkisendurskoðun, sjá skáletraða textann:

a)   Um 121 milljarður er vegna meiri útgáfu ríkisbréfa á innlendum lánamarkaði. Þegar leið á árið voru gefnir út nýir flokkar ríkisbréfa í því skyni að auka framboð á ríkisskuldabréfum. Með því var ætlunin að afstýra því að fjárfestar flyttu fé úr landi og veiktu þannig gengi krónunnar.

Ástæðan fyrir því að þessi staða kom upp er að Seðlabankinn samþykkti botnlausa útgáfu Jöklabréfa sem á tímabili nam 700 milljörðum króna. Útgáfa Jöklabréfa er dýrasta leiðin sem hægt var að fara til að fá erlendan gjaldeyrir inn í landið. Þessa útgáfu Jöklabréfa átti Seðlabankinn aldrei að heimila!

b)   270 milljarðar eru vegna veðlána sem ríkissjóður yfirtók frá Seðlabankanum. Eftir gjaldþrot bankanna í október urðu þessar veðkröfur verðlitlar en Seðlabankinn hafði lánað bönkunum háar fjárhæðir fyrr á árinu, m.a. með veði í skuldabréfum sem þeir gáfu út. Til að forða Seðlabankanum frá þroti yfirtók ríkissjóður þessar veðkröfur.

Þetta er einn mesti skandall í samfelldri sögu seðlabanka heimsins. Fátt fær betur lýst færni þeirra sem hér stýrðu og stjórnuðu fjármálum þjóðarinnar.

c)   Erlendar skuldir ríkissjóðs jukust um 163 milljarða króna vegna gengislækkunar íslensku krónunnar á árinu.

Þessi herkostnaður við það að reyna að halda hér út sjálfstæðum gjaldmiðli fellur á ríkissjóð. Kostnaður sem fellur á almenning og fyrirtækin í landinu af sömu ástæðum er margfalt hærri. Okkar var í lófa lagið á síðustu 10 árum að ganga inn í ESB og taka upp evru. Ef við hefðum gert það þá væri ríkissjóður ekki að taka á sig þessar skuldir af þessum ástæðum. Ekki heldur almenningur og fyrirtækin í landinu.

d)   Lífeyrisskuldbindingar jukust um 112 milljarða, einkum vegna neikvæðrar raunávöxtunar á fjárfestingum Lífeyrissjóðs starfsmanna ríkisins, yfirtekinna skuldbindinga og áhrifa réttindaávinnslu vegna launabreytinga.

Með falli krónunnar þar sem erlendir gjaldmiðlar hafa hækkað um 100% og íslenska hlutabréfavísitalan hefur fallið um 95% þá er ljóst að tjón lífeyrissjóða landsins er gríðarlegt. Ef við hefðum gengið inn í ESB á síðustu 10 árum og hefðum verið með evru í hruninu þá má gera ráð fyrir að við værum í svipuðum sporum og aðrar þjóðir Evrópu. Hlutabréfavísitalan í löndunum í kring féll um 30% til 40% í fyrra haust. Staðan á mörkuðum erlendis í dag er þannig að 80% til 90% af þessu falli er gengið til baka. Ómögulegt er að segja um hvort bankarnir hefðu fallið þó við hefðum verið í ESB. Eitt er þó vist, möguleikar þeirra til að lifa af hefðu verið meiri. Ef við værum hér með evru væru vextir á húsnæðislánum, bílalánum o.s.frv. 3% til 5%. Innfluttar vörur væru á í dag á svipuðu verði og árið fyrir hrun. Tjón okkar hefði aldrei orðið eins gríðarlegt og það er nú orðið og er enn að verða.

Ég held það sé tími til kominn að við förum að horfast í augu við raunverulegar ástæður þess af hverju við erum að fara langverst allra þjóða út úr þessu hruni.

Ástandið í löndunum í kring um okkur er víða slæmt en hvergi eins og hér.

• Hvergi hafa afborganir af íbúðalánum hækkað um 35% á tveim árum.
• Hvergi hafa afborganir af bílalánum hækkað um 100% á einu og hálfu ári.
• Engin þjóð hefur tekið á sig jafn mikla kaupmáttarrýrnun.
• Hvergi hefur kaupmáttur venjulegs launamanns sem staddur er erlendis verið skertur um 50% á einu og hálfu ári.
• Hvergi í hinum vestræna heimi eru hærri vextir
• Og svo má áfram telja.

Allir sanngjarnir menn hljóta að sjá að það er ekki hægt að halda áfram að feta þennan stíg með íslensku krónuna í annarri hendi og hentistefnu íslenskra stjórnmálamanna í hinni.

 

Langtímaskuldir ríkissjóðs tvöfölduðust

Er búið að tæma Lífeyrissjóð verkfræðinga?

Lítil frétt birtist í blöðunum í dag þess efnis að framkvæmdastjóri Lífeyrissjóðs verkfræðinga hafi látið af störfum. Hvorki framkvæmdastjórinn né formaður stjórnar lífeyrissjóðsins vill tjá sig um málið.

Þegar það hefur gerst að framkvæmdastjórar lífeyrissjóða hætta skyndileg störfum  og engin vill eða þorir að segja neitt við fjölmiðla þá segir reynslan manni það að eitthvað mikið hafi gerst og eitthvað mikið sé að í Lífeyrissjóði verkfræðinga.

Lífeyrissjóður verkfræðinga er nokkuð stór og er/var stöndugur sjóður sem í er stór hluti tæknimanna landsins ásamt fleirum sem eru með háskólamenntun á sviði raungreina svo sem eðlisfræðingar, efnafræðingar, stærðfræðingar o.s.frv.

Hroll hlýtur nú að setja að sjóðsfélögum við þessar fréttir.

Einkennilegt er þetta sér íslenska hugarfar að þegja og upplýsa aldrei neitt. Af hverju þegir stjórnarformaður sjóðsins?

Ef allt er í lagi með sjóðinn og fjármuni hans, af hverju er það þá ekki upplýst?

Ef eitthvað er að og framkvæmdastjórinn hættir vegna þess, af hverju er það þá ekki sagt?

Af hverju velja Íslendingar svo oft þessa leið sem er versta leiðin af öllum, að þegja?

Hvaðan kemur þessi ruglaði "kúltúr" að þegja og segja engum frá eins og hægt sé að leysa vandamálin með því að þegja um þau?

Framkvæmdastjórinn hætti 7. desember s.l., í dag er 10. desember þegar þessi frétt birtist. Af hverju var ekki þegar búið að senda út fréttatilkynning um þetta mál í stað þess að þegja bara?

Það er ljóst að þessi stjórnarformaður er annað tveggja sjálfur á kafi í þessu máli / málum sem verða þess valdandi að framkvæmdastjórinn lætur af störfum eða stjórnarformaðurinn er ekki starfi sínu vaxinn.

Nú held ég að sjóðsfélagar verði að koma saman til fundar og fá botn í þetta mál og komast að því hvað þarna er í gangi. Það bendir allt til þess að félagsmenn þurfi að draga þessar upplýsingar út úr stjórn sjóðsins með töngum.

 

Hættur hjá Lífeyrissjóði verkfræðinga

Forsetinn er kominn upp við vegg vegna undirskriftalista InDefence.

Yfir 32.000 undirskriftir hafa safnast á undirskriftalista InDefence og enn bætast þúsundir manna á dag við þennan lista. Ekkert lát virðist vera á fjölgun undirskrifta enda mæla skoðanakannanir 70% til 75% andstöðu við Icesave samninginn hjá þjóðinni.

Skilaboðin eru skýr. Þjóðin ætlar sér ekki að borga gjaldþrotaskuldir banka sem var í einkaeigu.

Það að fjöldi undirskrifta er orðin 32.000 það markar skýr og ákveðin vatnaskil. Ástæðan er að það voru 32.000 manns sem skoruðu á Forseta að staðfesta ekki fjölmiðlalögin. Forsetinn varð við þeirri áskorun.

Bara það að nú hafa safnast jafn margar undirskriftir og þá setja málið í mjög ákveðna stöðu. Í dag verður mjög erfitt, að mínu mati ómögulegt, fyrir Forseta að staðfesta lögin. Undirskriftalistar InDefence staðfesta að sama gjá, reyndar enn stærri, er nú milli þings og þjóðar.

Haldi þúsundir áfram að skrifa undir lista InDefence á hverjum degi þá bendir allt til þess að fjöldi undirskrifta um jól verði milli 50.000 til 60.000. Það samsvarar 20% til 25% atkvæðisbærra manna. Sjá undirskriftarlista InDefence hér: http://indefence.is/.

Þessi mikli fjöldi undirskrifta sem nú er að safnast gerir það að verkum að Forsetinn, trúnaðarmaður almennings á Íslandi númer eitt og eini fulltrúi þjóðarinnar sem þjóðin kýs í beinni kosningu, hann á ekki lengur val. Hann verður að synja lögunum staðfestingar.

Geri hann það ekki þá eyðileggur sitjandi forseti ekki bara allt það sem hann hefur staðið fyrir í sinni embættistíð sem forseti, hann eyðileggur Forsetaembættið í þeirri mynd sem hann hefur mótað það.

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11109.

 

Fleiri áskoranir en árið 2004

Ef Ísland gengur í ESB þá fellur Noregur innan 10 ára.

Ég hef þá trú að samningurinn sem við fáum við ESB verið okkur hagfeldur. ESB mun koma vel til móts við okkur í öllum okkar helstu kröfum því þeir vita að ef við göngum í ESB þá fellur Noregur og þar með Liechtenstein innan 10 ára. Íslenska samninganefndin á að ganga ákveðin til þessara samninga. Samningurinn verður að vera góður ætli menn að snúa almenningsálitinu á Íslandi.

Besta innleggið sem samninganefndin hefur fengið til þessa var góð ræða sjávarútvegsráðherra á dögunum á Spáni þar sem fiskveiðimál voru til umræðu. Þar lýsti ráðherra yfir eindreginni andstöðu sinni við aðild Íslands að ESB. Þetta var besta útspilið sem sjávarútvegsráðherra gat komið með til að undirbúa jarðveginn fyrir samninganefndina. Samningamenn ESB líta án efa á þessi ummæli sem taktískt útspil sjávarútvegsráðherra og hluta af komandi samningaspili. Þetta skilja þeir. Þessu eru þeir vanir.  

Nú vita allir í Evrópu sem um sjávarútvegsmál fjalla að ef ekki verður komið vel til móts við sérkröfur okkar í sjárvarútvegsmálum þá fara kosningarnar á Íslandi á sama veg og í Noregi. Samningurinn verður feldur og upp rís fylking "Nei sinna" sem munu halda Íslandi og Noregi utan ESB um ókomin ár.

Samþykki ESB á annað borð að fara í samningaviðræður við okkur þá spái ég því að þessi samningur verður okkur hagfeldur. Svo hagfeldur að líklegt má telja að þjóðin samþykkja hann. Gangi Ísland í ESB þá fellur Noregur innan 10 ára. Eftir að Noregur fellur þá kenur Liechtenstein af sjálfu sér. Öll Evrópa mun þá endanlega sameinast innan vébanda í ESB. Það hlýtur að vera ákveðið metnaðarmál hjá mörgum, ef ekki draumur, að ná þessu markmiði nú þegar öll austur Evrópa er komin inn eða er á leiðinni inn.

Það eina sem stendur í vegi fyrir að allt norður Atlantshafið falli undir lögsögu ESB og öll lönd Evrópu sameinist innan vébanda ESB er að þeir þurfa að leyfa Íslendingum að sýsla sjálfir með þennan fisk sem þeir hafa hvort sem er einir séð um að veiða síðustu 30 árin og að leyfa Íslendingum að styrkja sinn landbúnað eins og verið hefur. 

Haldið þið að það sé eitthvað vandamál fyrir ESB að ganga að þessum sérkröfum?

Ég spái því að þeir munu samþykkja allar okkar helstu kröfur.

Þetta vita Norðmenn.

Þeir vita að í kosningunum á Íslandi mun það ráðast hvort Norðmenn verða komnir inn í ESB innan 10 ára. Þeir vita að ef Ísland, eitt af þrem löndum að EES samningnum, fer inn í EES þá mun EES samningurinn renna sitt skeið á enda innan 10 ára.

Ef Ísland er komið í ESB og ESB vill ekki endurnýja EES samningurinn þá er samningsstaða Norðmanna orðin veik. Með því að hóta að endurnýja ekki EES samninginn við Norðmenn þá getur ESB stillt Norðmönnum upp við vegg eftir að Ísland er komið inn í ESB.

Þetta vita Norðmenn.

Í væntanlegri kosningum hér á Íslandi um ESB munu takast á miklir hagsmunir. Inn í þessa kosningabaráttu munu flettast hagsmunir útgerðarmanna í Noregi og fleiri. 

Ef Íslandi ákveður að ganga í ESB þá mun það hafa mikil áhrif víða.

Þrátt fyrir mikil áföll, Icesave, o.s.frv. þá er samningsstaða okkar nú þegar við óskum eftir aðildarviðræðum við ESB mjög sterk.

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09.

 

 

Efnahagslífið um allan heim er að taka flugið á ný.

Hvar sem borið er niður þessa dagana þá er stóra myndin sú að efnahaglífið um alla heim er að rétta úr kútnum. Á þriðja ársfjórðungi þessa árs, á ársfjórðungnum sem markar ár frá bankahruninu, þá var hagvöxtur á öllum helstu efnahagssvæðum heimsins.

Hér á Íslandi en við fórum einna verst út úr efnahagshruninu þar er samdráttur í landsframleiðslu mikill, 6%, en minni er spár gerðu ráð fyrir, 9%.

Atvinnuleysi á árinu hefur verið minna, 7% - 8%, en spár gerðu ráð fyrir.

Ég held við Íslendingar megum vel við una hvernig okkur er að takast að snúa okkur út úr þessari djúpu kreppu.

Ef atvinnulífið nær að halda sjó með þessum hætti næsta árið og takist okkur að ná hér inn nýjum atvinnutækifærum, hvort sem það eru gagnaver, einkarekin sjúkrahús, álver eða hvað annað sem skapar hér nýjar tekjur þá er framtíðin björt.

Það þarf ekki mikið að koma til þannig að hér fari allt í gang á ný.

Eina hættan sem að okkur stafar í dag eru þau lán og þær skuldir sem Seðlabankinn og ríkið eru að taka og ætla sér að axla. Hér á ég við lánin sem Seðlabankinn vill taka hjá Alþjóða gjaldeyrissjóðnum, AGS, og síðan Ieesave skuldbindingarnar sem ríkið vill axla.

Ef við tökum á okkur Icesave skuldbindingarnar og tökum þessi lán frá AGS þá lítur staðan miklu verr út.

Ég óttast að Seðlabankinn sólundi þessum lánum sem tekin verða hjá AGS og Icesave skuldbindingarnar verði okkur óviðráðanlegar.

Fengi ég einhverju um ráðið þá yrðu ekki tekin frekari lán hjá AGS og innistæður Landsbankans bara tryggðar upp að 20.887 evrum per reikning. Þá værum við að standa við okkar alþjóðlegu skuldbindingar og engin gæti ásakað okkur um annað. Vitað er að eignir Landsbankans munu örugglega duga til að tryggja allar innistæður á öllum reikningum upp að 20.887 evrum þó þær dugi ekki til að tryggja allar innistæður að fullu eins og nú stendur til að gera.

Tökum ekki meiri lán hjá AGS og komum okkur út úr þessu Icesave máli án þess að það falli króna á skattgreiðendur á Íslandi.

Þá mun okkur farnast vel.

Við sem þjóð erum að taka of mikla áhættu með því að samþykkja Icesave í þeirri mynd sem nú liggur yfir Alþingi. Ef forseti synjar þá gilda lögin um Icesave frá því í sumar með öllum fyrirvörunum Alþingis í fullu gildi.

Stöðvum Icesave málið í núverandi mynd og skorum á forsetann að synja lögunum staðfestingar sjá hér: http://indefence.is/.

 

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09..

 

Mikill samdráttur

Getur nokkur forseti hunsað áskorun frá 20% til 25% þjóðarinnar?

Undirskriftarsöfnun InDefence á netinu er nú komin í tæp 25.000 manns. Um 12% þjóðarinnar hafa skorað á forsetann að staðfesta ekki lögin um ríkisábyrgð á Icesave samningnum. Með sama áframhaldi verður fjöldi undirskrifta um jól orðin 20% - 25% þjóðarinnar.

Í drögum að lögum um þjóðaratkvæðagreiðslu er gert ráð fyrir að 10% þjóðarinnar geti kallað á að mál fari í slíka atkvæðagreiðslu.

Verði þetta niðurstaðan að það safnast um 25.000 til 30.000 undirskriftir, þ.e. 12% til 15% atkvæðisbærra manna, þá á ég ekki von á því að forsetinn neiti að staðfesta lögin.

Safnist hins vegar tvöfalt fleiri undirskriftir, 50.000 til 60.000, eða sem samsvarar því að fimmtungur til fjórðungur þjóðarinnar skrifi undir áskorun InDefence og skori á forsetann að staðfesta ekki lögin þá er forsetaembættið komið í mikil vandræði.

Að ganga fram hjá áskorun 20% til 25% atkvæðabærra manna er eitthvað sem engin Íslenskur þjóðkjörinn forseti getur gert. Sérstaklega í ljósi þeirrar hefðar sem þessi sami forseti skapaði þegar hann neitaði að staðfesta fjölmiðlalögin hér fyrir fáum árum.

Safnist áfram undirskriftir á lista InDefence með sama hætti og verið hefur þá gæti vel farið svo að þessi undirskriftasöfnun muni valda straumhvörfum í þessu máli. Málið verði þá tekið úr höndum þingsins og sett í hendur forseta og þjóðarinnar.

Vegna þeirrar hefðar sem núverandi forseti skapaði þegar hann neitaði að undirrita fjölmiðlalögin þá er það bara þannig að hann verður að taka tillit til áskorunar eins og þessarar. Hann getur vel litið svo á að 10% til 15% sé ekki nægjanlega margir til að hann fari að synja þessum lögum staðfestingar en þegar fjöldi áskorenda er orðin 20% til 25% þjóðarinnar þá lendir hann í miklum vandræðum með hvað hann á að gera.

Ef forsetinn, æðsti yfirmaður Lýðveldisins og eini trúnaðarmaður þjóðarinnar sem þjóðin fær að kjósa í beinni kosningu, verður ekki við vilja 20% til 25% þjóðarinnar, það yrði til þess að forsetaembættið setti mikið niður. Svo mikið niður að ég tel að embættið muni aldrei ná sér eftir það. Það mun aldrei ná sér eftir það að hafa ekki svarað kalli 20% til 25% þjóðarinnar sem óska eftir að fá að kjósa um ákveðið mál í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Ég tel að eftir slíka meðferð á þjóðinni þá verði allar líkur á, í það minnsta ríkjur vilji til, að embættið í núverandi myndi verði þurrkað út þegar væntanlegt stjórnlagaþing leggur drög að nýju stjórnskipulagi á Íslands.

Nú þegar um 12% atkvæðisbærra manna hefur undirritað áskorun til forsetans þá aukast líkurnar með hverri nýrri undirskrift á því að forsetinn verði að synja lögunum staðfestingar, hvort sem forseta líkar betur eða verr. Mín tilgáta er sú að þessi mörk í þessu máli sé um 20% til 25% þjóðarinnar.

Engin forseti getur horft fram hjá og ekki tekið tillit til áskorunar frá 20% - 25% atkvæðisbærra Íslendinga.

Á meðan það bætast við undirskriftir á listann hjá InDefence (http://indefence.is/) þá lifir enn von.

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09.

 

„Ekkert mál hentar betur"

Á nú að fela það í 80 ár að okkar helstu stjórnmálamenn og embættismenn þáðu mútur?

"Allt að 80 ára leynd mun hvíla á viðkvæmum upplýsingum sem rannsóknarnefnd Alþingis hefur haft til meðferðar í tengslum við skýrslu um bankahrunið. Um er ræða upplýsingar sem snerta launakjör einstaklinga og rekstur fyrirtækja. Forseti Alþingis segir að þetta muni ekki rýra gildi skýrslunnar". Þetta kemur fram í frétt á visir.is um málið.

Ef ég ætlaði að hylma yfir og fela það að greiðslur / mútur hafi átt sér stað frá fyrirtækjum til stjórnmálamanna eða embættismanna þá myndi ég gera það með þeim hætti sem hér er lýst.

Nú er það svo að stjórnmála- og embættismenn eru opinberir starfsmenn og launakjör þeirra hafa ekki verið og eru ekki trúnaðarmál. Þeir fá laun samkvæmt opinberum kjarasamningum. Af hverju á nú að fela það í 80 ár hvaða fjárhæðir hafa verið lagðar inná þeirra persónulegu reikninga á undanförum árum? Hvað er verið að fela?

Er það svo að það hafa komið reglulega eða óreglulega háar fjárhæðir frá bönkunum eða fyrirtækum þeim tengdum eða öðrum aðilum inn á persónulega reikninga okkar helstu lykilmanna og kvenna í stjórnmálunum og stjórnsýslunni?

Ég var einmitt að bíða eftir því að Rannsóknarnefnd Alþingis kvæði upp úr með það hvort okkar helstu stjórnmála- og embættismenn hefðu þegið mútur. Um það hefur gengið þrálátur orðrómur í mörg ár. Ljóst er á öllu að rannsóknarnefndin hefur kannað þetta mál, eðlilega.

Niðurstaða þeirrar rannsóknar er sú að Alþingi vill að þær niðurstöður verið lokaðar niðri í skúffu í 80 ár.

Hvaða upplýsingar eru svo viðkvæmar, upplýsingar er varða persónuleg fjármál / launkjör opinberra starfsmanna að það þarf að setja á þær 80 ára leynd?

Er nokkuð annað sem kemur til greina en að rannsóknin hafi sýnt að okkar æðsta fólk hafi þegið ýmsar greiðslur, greiða og gjafir, með öðrum orðum mútur, og þetta sama forystufólkið sameinast nú um að þessu verði öllu leynt næstu 80 árin?

Ég neita að trúa því að þetta fólk komist upp með að leyna þessum upplýsingum!

Í hvernig samfélagi hef ég búið í öll þessi ár?

Á spillingin hér sér engin takmörk og teygir hún anga sína um alla stjórnsýsluna og inn í forystu allra flokka á Alþingi?

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09. 

 

Eftir misheppnuðustu einkavæðingu í heimi endar, á Fullveldisdaginn, helmingurinn af þjóðarauðunum í höndum útlendinga.

Eftir misheppnuðustu einkavæðingu Íslandssögunnar ef ekki heimssögunnar þá enda tveir af þrem gömlu ríkisbönkunum í höndum útlendinga.

Afleiðing einkavæðingar ríkisbankana fyrir sex árum, árið 2003, endaði með þriðja og sjötta stærsta gjaldþroti heims þegar Kaupþing og Landsbankinn féllu. Þessu til viðbótar er svo stærsta persónulega gjaldþrot heims þegar stjórnarformaður Landsbankans og ábyrgðarmaður númer eitt á Icesave reikningunum lýsti sig gjaldþrota fyrr á þessu ári.

Með það í huga að þetta þrennt gerðist allt á fimm árum, stærsta persónulega gjaldþrot heims og þriðja og sjötta stærstu gjaldþrot í heimi "í flokki fyrirtækja" þá held ég það muni fáir mótmæla því mjög hátt þó ég láti það eftir mér að fullyrða að einkavæðing íslensku bankana hafi verið misheppnasta einkavæðing heimssögunnar.

En það er ekki bara íslenska þjóðin sem mun njóta ávaxtanna af þessari einkavæðingu um ókomin ár. Erlendir aðilar, bankar, sjóðir, fyrirtæki og einstaklingar hafa tapað tugum þúsunda milljarða króna.

Allar áætlanir sem hér voru uppi þegar neyðarlögin voru sett um að við ættum ekki að borga skuldir óreiðumanna og bankarnir okkar, Seðlabankinn og viðskiptabankarnir, myndu á endanum koma mjög vel út úr þessum gjörningi sem neyðarlögin voru, öll eru þessi loforð horfin. Gufuð upp.

Í staðin er þjóðin að axla ábyrgð á skuldum þessara óreiðumana og erlendir aðilar eru að eignast tvo stærstu banka landsins. Þar með talin lán þúsunda einstaklinga, fyrirtækja, útgerðarfélaga, sveitarfélaga og orkufyrirtækja. Það eru allar líkur á því að það verði útlendingar sem munu eiga á morgun, fullveldisdaginn 1. des., stærstan hluta lána okkar Íslendinga og þar með talin þau veð sem á bak við þessi lán eru.

Með því að erlendir aðilar hafa eignast stærstan hluta í Kaupþingi og Glitni þá hafa erlendir aðilar í raun "eignast" hálft Ísland.

Á fimm árum tókst í misheppnuðustu einkavæðingu veraldarsögunnar

• að gera Seðlabankann gjaldþrota,
• veðsetja þjóðina með Icesave reikningunum um sem samsvarar landsframleiðslunni
• skuldsetja ríkissjóð um sem samsvarar landsframleiðslunni
• og þar að auki missa helming allra lána okkar Íslendinga í hendur erlendra aðila og þar með í raun um helminginn af þjóðarauðnum í hendur útlendinga.

Hvað er til ráða?

Halda áfram á braut ríkisstjórnarinnar sem gengur aðallega út á það að skuldsetja samfélagið enn meira með Icesave og lánum frá AGS?

Halda áfram að fylgja stefnu Davíðs Oddsonar með íslensku krónuna sem gjaldmiðil og einangra okkar frá Evrópu á sama hátt og búið er að einangra okkur frá Bandaríkjunum?

Nú þarf nýjar lausnir og nýtt fólk!

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09.

 

Kröfuhafar eignast Arion

Góðar fréttir því nú er rétti tíminn til að byggja skóla

Það eru ánægjulegar fréttir að Framkvæmdasýsla ríkisins skuli vera að bjóða út hönnun Framhaldsskólans í Mosfellsbæ. Áætluð verklok fyrsta áfanga eru 2012 - 2013. 

Ég vil sjá fleiri svona verkefni. Verkefni sem fækka þeim atvinnulausu sem margir eru úr byggingariðnaði. Verkefni sem nýta starfskrafta sem engin er að nota í dag. Starfskrafta sem hægt er að nota til að skapa og búa til verðmæti sem munu nýtast samfélaginu um ókomin ár.

Að borga mönnum laun eru vissulega meiri kostnaður en borga þeim atvinnuleysisbætur og til viðbótar kemur efniskostnaður en eftir standa mannvirkin og í þessum mannvirkjum felast mikil verðmæti fyrir utan notagildi þeirra.

Í dag fær "engin neitt" fyrir þessa 20 milljarða sem fara í atvinnuleysisbæturnar á þessu ári.

Byggingaverkefnin bíða okkar um allt.

Hvenær ætla menn að fara í gang með að ljúka þessum íbúðum sem standa í dag hálfkláraðar? Bankarnir eiga þær flestar og þar með við. Af hverju nýta menn ekki þennan slaka sem er á byggingamarkaðnum í dag og setja atvinnulausa iðnaðarmenn í að klára þessar íbúðir í rólegheitunum?

Væri það ekki skynsamlegra og betur farið sem peningana okkar en vera að borga þessum iðnaðarmönnum atvinnuleysisbætur? Við vitum að það er þörf á þessum íbúðum og þær munu á endanum seljast. Af hverju ekki að klára þær?

Ætla menn að flytja inn iðnaðarmenn í stórum stíl frá útlöndum þegar stíflan springur og allt fer hér aftur á fljúgandi ferð?

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09.

 

Hönnun framhaldsskóla boðin út

Eru sjómenn yfirstétt eða ölmusumenn?

Eru sjómenn yfirstétt á Íslandi? Yfirstétt sem nýtur sérstakra forréttinda? Yfirstétt sem borgar ekki skatta af launum sínum á sama hátt og aðrir þegnar þessa samfélags?

Eða eru sjómenn ölmusumenn sem eru á svo lágum launum og búa við svo bág kjör að öllum finnst rétt og eðlilegt að jafnvel einstæðar mæður og ekkjur þessa lands borgi hærra hlutfall af launum sínum en þeir til að hægt sé að senda börn sjómanna í skóla og tryggja heilsugæslu þeirra sjálfra? 

Hvernig má það vera að ákveðin stétt mann býr hér við sérstök skattafríðindi áratugum saman? Af hverju er það svo að ákveðnir hópar í þessu samfélagi leggja lægra hlutfall af launum sínum til samneyslunnar, til skólanna, heilsugæslunnar o.s.frv. en aðrir þegnar þessa lands?

Ég fagna tillögum fjármálaráðherra um afnám þessara forréttinda. Þessar tillögur eru þar fyrir utan eins mildar og hægt er að hafa þær. Þessi sjómannaafsláttur nemur að meðaltali á sjómann um kr. 190.000 á ári og sjómenn og útgerðarmenn fá fimm ár til að leysa þetta mál sín á milli.

Í hálfa öld hefur engin fjármálaráðherra haft pólitískan kjark né þor til að taka á þessu misrétti, þessum forréttindum, fyrr en nú. Steingrímur J. Sigfússon á heiður skilið nái hann þessu í gegn.

Í hálfa öld höfum við Íslendingar þurft að bíða eftir að eignast fjármálaráðherra sem skynjar það ranglæti sem felst í þessum sjómannaafslætti og hefur haft pólitíska burði til að taka á þessu máli. Ég fagna því að við höfum eignast slíkan ráðherra.

Fyrir sjómenn hlýtur afnám þessa sjómannaafsláttar að vera ákveðið fagnaðarefni. Þeir verða efir 50 ára mismunum aftur fullgildir þegnar í þessu samfélagi og taka þátt í því á jafnréttisgrundvelli.

Gangi afnám þessa sjómannaafsláttar eftir þá verður hvorki litið á þá sem yfirstétt né heldur ölmusumenn.

Mynd: Við Nauthólsvík, horft til Öskjuhlíðar.

 

Sjómenn búa við betri kjör

Embætti sérstaks saksóknara byrjað að standa undir væntingum.

Á síðustu tveim mánuðum hafa þeir atburðir gerst að ég er byrjaður að fyllast bjartsýni á að embætti sérstaks saksóknara ætli að taka á málum tengdum hruninu.

Það að frysta eigur fyrrverandi ráðuneytisstjóra fjármálaráðuneytisins sem seldi hlutafé sitt í Landsbankanum rétt fyrir hrun var fyrsta alvöru yfirlýsing embættisins þess efnis að það verður tekið á öllum málum þar sem einhver grunur er á að um ólögmæta háttsemi hafi verið að ræða og að við rannsókn embættisins munu allir sitja við sama borð, bæði Jón og séra Jón.

Þegar sparisjóðsstjóri BYR hrökklast í dag úr starfi í kjölfar húsleitar sérstaks saksóknara nú í vikunni hjá BYR og MP banka vegna gruns um ólöglegt athæfi þá er ég byrjaður að hafa trú á þessari rannsókn og þessu embætti.

Til að endurreisa traust í samfélaginu þá þarf að draga þá til ábyrgðar sem sem brutu lög og brugðust í aðdraganda hrunsins.

Það er nauðsynlegt fyrir okkur Íslendinga að þetta fólk sé dregið til ábyrgðar og það er líka nauðsynlegt fyrir þá erlendu aðila sem hafa tapað óhemju fé á viðskiptum við íslensku bankana.

Bara þannig getum við endurreist traust hér heima og erlendis.

Ég hvet sérstakan saksóknara og samstarfsfólk hans til að láta engan bilbug á sér finna og halda óðrauð áfram.

Mynd: Horft fram Fossvoginn.

 

Sparisjóðsstjóri Byrs í leyfi

Dansað á bryggjunni í Nauthólsvík.

Þó á móti blási nú um stundir í efnahagsmálum þá er ljóst að kreppan hefur takmörkuð áhrif á okkur Íslendinga.

Í það minnsta var ekki að sjá á þessu pari sem tók danssporin á bryggjunni í Nauthólsvík nein merki drunga, kvíða eða lífsleiða, nú rúmu ári eftir Hrun. Þvert á móti geislaði af þessu fólki lífsgleði og ánægja.

Á meðan Íslendingar dansa í vetrarsólinni við undirleik öldugljáfursins á bryggjum landsins þá þarf í engu að kvíða framtíðinni.

Mynd: Bryggjan í Nauthólsvík, 1.11.09.

 

Daniel Gros: Samningamenn Íslands skildu ekki grundvöll Icesave samningsins.

Allir, innlendir sem erlendir aðilar sem kynna sér Icesave samning gera við hann mjög alvarlegar athugasemdir. Nú er það Daniel Gros, hagfræðingur og nýr bankaráðsmaður í Seðlabankanum.

Hann bendir á að helstu rök Breta fyrir því að Íslenska þjóðin eigi að greiða allar Icesave innistæður í Bretlandi að fullu er jafnræðisregla samningsins um Evrópska efnahagssvæðið, EES. Nú bendir Daniel Gros á að ef þessi regla eigi að gilda þá eigi hún ekki bara að gilda á einu sviði samningsins heldur á öllum sviðum hans. Þar á meðal á hún að gilda um vaxtakjörin.

Daniel Gros telur það brot á jafnræðisreglu EES að Bretar lána Íslenska innistæðutryggingasjóðnum á hærri vöxtum en Breska innistæðutryggingarsjóðnum. Vegna jafnræðisreglunnar þá eigi þessir tveir sjóðir að sitja við sama borð hvað varðar lánakjör.

Gildi jafnræðisreglan þá á Íslenski innistæðutryggingarsjóðurinn ekki að greiða 5,55% vexti heldur um 3,5% vexti eins og sá breski og Íslendingar væru þar með að spara sér í vexti af Icesave láninu 185 milljarða króna.

Samfélagið hefur logað af illdeilum frá því Svavar Gestsson, aðalsamningamaður Íslands í Icesave málinu, kom heim með þennan samning og kynnti þjóðinni.

Samningurinn hefur verið er gagnrýndur fyrir margt. Í raun fyrir að vera hreinn nauðasamningur þar sem samningamenn Íslands virðast hafa gefið allt eftir.

Margir hafa fullyrt að sjaldan ef aldrei hafa samningamenn Íslands komið heim með jafn lélegan samning þar sem hagsmunir Íslands hafa verið með jafn augljósum hætti fyrir borð bornir.

Með þessari álitsgerð Daniel Gros kemur enn einn sérfræðingurinn fram á sjónarsviðið og gagnrýnir mjög harkalega þennan samning. En Daniel Gros er ekki bara að gagnrýna samninginn. Hann er að gera miklu meira en það.

Það sem Daniel Gros er í raun að segja er að samningamenn Íslands hafi ekki haft skilning á þeim lögum og reglum sem samningurinn er grundvallaður á.

Þessi Icesave samningur er með slíkum agnúum að Alþingi má ekki samþykkja hann. Þennan samning verður að fella. 

Mynd: Nauthólsvík, 1.11.09.

 

Gæti sparað 185 milljarða

Gerir lágt gengi krónunnar næsta áratuginn Ísland að Albaníu norður Evrópu?

Margt bendir til þess að við sitjum upp með þetta lága gengi á krónunni næsta áratuginn. Ofaná mikla ásókn í erlendan gjaldeyri þá eru nú að bætast við nýju bankarnir sem þurfa að greiða með gjaldeyri fyrir þær eignir sem þeir tóku út úr þrotabúi gömlu bankana. Fyrir Landsbankann nema þessar greiðslur 26 milljörðum króna á ári næstu 10 árin. Sjálfsagt má búast við að svipuðum greiðslum vegna kaupa Íslandsbanka og Arion á eignum út úr þrotabúum Glitnis og Kaupþings.

Það lítur úr fyrir að á næstu árum verið slegist um hverja evru og hvern dollar sem kemur inn í landið. Þeir sem þurfa á erlendum gjaldeyri að halda eru:

• Ríkissjóður til að greiða vexti og afborgarnir af lánum.
• Orkufyrirtækin, sjávarútvegurinn, sveitarfélög og fl. vegna erlendra lána.
• Nýju bankarnir þrír til að greiða fyrir þær eignir sem þeir yfirtóku.
• Erlendir eigendur krónubréfa.
• Almennur innflutningur vöru og þjónustu
• Erlend innkaup vegna rýrra fjárfestingar sem ætlunin er að ráðast í, virkjanir o.s.frv.

Það er því ljóst að gríðarleg þörf verður fyrir erlendan gjaldeyri hér næstu árum. Mikið má vera ef krónan gefur ekki enn meira eftir og lækkar.

Í dag eru Íslendingar með lægstu laun í vestur Evrópu vegna lágs gengis krónunnar. Ef það verður staðan í heilan áratug verðum við þá eftir 10 ár orðin ein fátækast þjóð Evrópu?

Ég sé bara eina leið út út þessu. Við eigum að taka einhliða upp evru eða dollar. Við eigum ekki að láta þessa gjaldeyriskreppu gera okkur að Albaníu norður Evrópu.

Mynd: Nauthólsvík, 1.11.09.

 

Samkomulag um lækkun gengisins