Stjórnmálamenn allra flokka sameinaðir gegn lýðræðisumbótum forsetans.

Þær lýðræðisumbætur sem forsetinn er að standa fyrir með því að vísa í annað sinn máli til þjóðarinnar, þessar lýðræðisumbætur virðast vera eitur í beinum núverandi og fyrrverandi þingmanna og ráðherra.

Þessir stjórnmálamenn okkar og valdaklíkurnar sem á bak við þá standa ætla ekki að líða það að málum verði með þessum hætti vísað til þjóðarinnar. Þetta fólk vill halda öllu óbreyttu og það stendur vörð um fjórflokkinn og þau völd sem hann hefur sölsað undir sig undanfarna hálfa öld af Alþingi og af forsetaembættinu. Afleiðingin er að hér hefur náð að þróast nánast hreint flokks- og ráðherraræði þar sem eftir situr nánast valdalaust þing og búið að setja forsetaembættið í stofufangelsi á Bessastöðum og svipta það málfrelsi. Samkvæmt stjórnarskráinni þá á málum ekki að vera háttað með þessum hætti.

Þess vegna leggja núverandi stjórnvöld allt kapp á það að komast hjá því að halda þessa þjóðaratkvæðagreiðslu.

Þess vegna hefur meðal annars verið lagt fram "einnota" frumvarp um þjóðaratkvæðagreiðslu fyrir þingið. Tilgangurinn er augljós: Svona atkvæðagreiðslur eiga ekki að eiga sér stað.

Þess vegna eru jafnvel menn eins og Þorsteinn Pálsson að leggja stjórninni lið og er í grein í Fréttablaðinu í dag að mæla á móti þessum lýðræðisumbótum forsetans og er að mæla á móti því að hér verði haldin fyrsta þjóðaratkvæðagreiðsla lýðveldissögunnar frá 1944. Þjóðaratkvæðagreiðsla sem mun virkja að fullu málskostrétt forseta og þar með málskotsrétt þjóðarinnar. Þetta er ekki það sem þessir stjórnmálamenn vilja. Þeir vilja geta ráðið öllu sjálfir eða í það minnsta fengið tækifæri til að koma að málum og semja um þau, tryggt þeim brautargengi og fengið sínar dúsur í staðin.

Með því að þessi þjóðaratkvæðagreiðsla verður haldin þá mun margt breytast. Völd Alþingis munu aukast, völd forsetaembættisins munu aukast en völd flokkanna og völd ráðherra munu skerðast að sama skapi.

Þetta vita og sjá valdaklíkurnar í samfélaginu og þetta vilja þær alls ekki að gerist. Mönnum gæti þá jafnvel dottið í hug að fara að kjósa um kvótamálin og fleiri álíka hagsmunamál. Hver vill það? Almenningur auðvita en ekki valdaklíkurnar sem standa á bak við flokkana og fulltrúa þeirra.

Það er ekki nema að vonum að málpípur þessara valdaklíkna, málpípur sem flestar hafa verið keyptar með húð og hári með fjárframlögum, gjöfum og greiðum í prófkjörum undanfarinna ára, blási hátt þessa dagana og heimti að engin þjóðaratkvæðagreiðsla fari fram og setja máli sínu til stuðnings fram öll möguleg rök.

Við eigum ekki að láta gegnumrotnar valdaklíkur fjórflokksins stjórna þessu.

Við eigum heimtingu á að fá þessa kosningu.

Við eigum heimtingu á þeim lýðræðisumbótum sem felast í því að hér fari fram þjóðaratkvæðagreiðslur þegar forseti synjar lögum staðfestingar.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

 

Góðar fréttir hafi samninganefndin gengið af fundi.

Það eru góðar fréttir hafi íslenska samninganefndin gengið af fund með fulltrúum Breta og Hollendinga.

Það var mál til komið að samninganefndina skipuðu menn sem láta ekki bjóða sér þann fautaskap sem Bretar hafa hingað til viðhaft í þessu máli.

Það var mál til komið að önnur sjónarmið og aðrir hagsmunir en þeir bresku og hollensku ráði för í samningum um þetta Icesave mál.

Það er vonandi að þessi frétt frá Bloomberg sé rétt. Þá hafa átt sér stað þáttaskil í þessum samningum.

Það er vonandi að ríkisstjórnin sendi ekki samninganefndina í fleiri samningaviðræður.

Það er vonandi að þjóðaratkvæðagreiðslan verði haldin og við fellum þennan Icesave samning þar með stæl. Þá hefur hvorki þing né stjórn umboð til að semja við Breta og Hollendinga á sömu eða svipuðum nótum og þessir samningar eru.

Það er vonandi að stjórnin leggi þetta mál til hliðar i framhaldi.

Vilji Bretar og Hollendingar halda fast í þá kröfu sína að sjómenn og bændur á Íslandi borgi tap þeirra sem gömbluðu með sitt fé á hávaxtareikningum Landsbankans þá verða Bretar og Hollendingar að óska eftir þeim viðræðum. Þær viðræður eiga þá að fara fram á Íslandi, gjarnan á Paterksfirði eða Bíldudal.

Þá á fyrst að ræða og semja um það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og héldu því fram um allan heim að Ísland væri gjaldþrota. Þegar búið er að semja um það tjón þá má fara að ræða Icesave, ekki fyrr.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetarsólstöðum.

 

 

 

Íslendingar sagðir hafa gengið af fundi

Enn einn breski fræðimaðurinn stígur fram og skammar eigin stjórnvöld

Nú er það John Kay, breskur hagfræðingur, sem birtir grein í Financial Time og skammar bresk stjórnvöld fyrir framgöngu þeirra í Icesave málinu.

Sama staða er að verða upp í Bretlandi og Íslandi, stjórnvöld í báðum löndum eru að missa eða hafa þegar misst allan trúverðugleika í málinu. Almenningur í þessum löndum er að rísa upp og er byrjaður að tukta til þá fulltrúa sem almenningur hefur kosið til trúnaðarstarfa.

Í Bretlandi eru stjórnvöld gagnrýnd fyrir að haga sér eins og fautar.

Á Íslandi eru stjórnvöld gagnrýnd fyrir að haga sér eins og huglausar hænur.

Ég skora á Íslensk stjórnvöld að hætta nú þegar öllum samningaviðræðum við Breta og Hollendinga.

Ég skora á stjórnvöld að halda þjóðaratkvæðagreiðsluna um Icesave-2 og fella þennan samning.

Eftir að þjóðin hefur fellt Icesave í þjóðaratkvæðagreiðslu, þá gildir það sama og með önnur mál sem hafa verið felld í slíkum atkvæðagreiðslum. Annað tveggja leggja menn slík mál til hliðar eða þá menn leggja málið á ný fyrir en þá með mjög miklum breytingum.

Ég skora á stjórnvöld að leggja þetta Icesave mál til hliðar í framhaldi af þjóðaratkvæðagreiðslunni og snúa sér að öðrum verkefnum.

Haldi Bretar og Hollendingar áfram fast í þá kröfu sína að þær innistæður sem töpuðust við gjaldþrot Landsbankans, á því fé sem þá glataðis beri bændur og sjómenn á Íslandi alla ábyrgð og því beri Íslenskum bændum og sjómönnum að greiða það til baka inn í ríkissjóði Breta og Hollendinga. Haldi Bretar og Hollendingar fast í þessa kröfu sína þá eiga Íslendingar í framhaldi af þjóðaratkvæðagreiðslunni að bíða eftir að Bretar og Hollendingar óski eftir viðræðum þar um. Þær viðræður eiga þá að fara fram á Íslandi. Gjarnan á Akureyri, Egilstöðum eða Ísafirði.

Áður en samningaviðræður hefjast á ný vegna Icesave eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna þarf samt fyrst að semja um það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og héldu því fram í fjölmiðlum um allan heim að Ísland væri gjaldþrota. Það fjárhagstjón má meta svipað og ef Bretar hefðu jafnað hálfa Reykjavík við jörðu með loftárásum.

Þegar búið er að semja um þetta tjón og Breta hafa greitt skaðabætur vegna þess, þá má ræða Icesave, ekki fyrr.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Íslendingar hafa náð frumkvæði

Stjórnin hefur ekki umboð til að semja á óbreyttum nótum um Icesave.

Þetta nýjasta útspil Breta og Hollendinga í þessu Icesave máli var eins og við var að búast. Það liggur fyrir að Bretar og Hollendingar horfa eingöngu á þetta mál sem leið til að græða peninga á okkur Íslendingum með vaxtaokri.

Eftir að 25% þjóðarinnar skoraði á forsetann að synja Icesave-2 lögunum staðfestingar þá hefur þessi ríkisstjórn ekki umboð til að semja  á ný við Breta og Hollendinga á óbreyttum nótum. Ég kalla það óbreyttar nótur þegar engu er breytt í samningunum nema vöxtunum.

Við eigum að halda þessa þjóðaratkvæðagreiðslu og fella þetta mál í henni. Í framhaldi eigum við að leggja málið til hliðar, hætta að ræða það og snúa okkur að öðrum verkefnum.

Bretum og Hollendingum er velkomið að óska eftir viðræðum einhvern tíma í framtíðinni vilji þeir enn að Íslendingar og þrotabú Landsbankans komi að þessum Icesave máli.

Í slíkum viðræðum, viðræðum sem Bretar og Hollendingar óska eftir, viðræðum sem þá eiga að fara fram á Íslandi, þá á að byrja á því að semja um það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og héldu því fram í fjölmiðlum um allan heim að Ísland væri gjaldþrota. Þegar búið er að semja um þær skaðabætur og Bretar búnir að greiða þær, þá skulum við aftur fara að ræða Icesave, ekki fyrr.

Ég þykist vita að Bretar muni neita að borga krónu vegna þess tjóns sem hér varð þegar þeir settu á okkur hryðjuverkalög. 

Á sama hátt eigum við að neita að borga krónu vegna Icesave fyrr en við höfum fengið bætur fyrir hryðjuverkaárás Breta á okkur.

Er þetta ekki eðlileg og sanngjörn nálgun?

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum. 

 

Vilja 2,75% álag á vexti

Allir hagvísar að batna eftir að forsetinn neitaði að staðfesta Icesave lögin.

Allir hagvísar eru að breytast til hins betra nú eftir að forsetinn synjaði Icesave lögunum staðfestingar. Nú einum og hálfum mánuði eftir að forsetinn neitaði að staðfesta Icesave lögin er gengið að styrkjast og skuldatryggingarálag ríkisins að lækka. 

Það er byrjað að renna upp fyrir viðskiptalífinu hér heima og erlendis að forsetinn kom í veg fyrir að Íslandi yrði endanlega drekkt í skuldafeni þannig að umtalsverðar líkur voru á að þjóðin kæmist í greiðsluþrot á næstu árum. Þessi hætta leið hjá þegar ljóst varð að þjóðin ætlar ekki að taka á sig botnlausar skuldir vegna Icesave. Þegar þetta liggur fyrir þá byrja allir af fá aftur trú á Íslandi, íslenska ríkinu og íslenskum fyrirtækjum. Gengið byrjar að styrkjast og skuldatryggingarálagið að lækka.

Eðlilega. Hver hefur trú á samfélagi sem búið er að skuldsetja upp í rjáfur? Hver hefur trú á gjaldmiðli lands þar sem ætla má að 10% til 25% líkur eru á að landið fari í greiðsluþrot?

• Allar hrakspár ríkistjórnarinnar hafni þing og þjóð Icesave eru að engu orðnar.
• Allar heimsendaspár ríkisstjórnarinnar hafni þing og þjóð Icesave hafa sýnt sig að vera rugl og vanmat.

Samfélagið hefur bara styrkst og eflst við það að forsetinn fór að áskorun 25% kjósenda og synjaði Icesave lögunum staðfestingar.

• Auðvita fá allir trú á Íslandi, íslenska ríkinu og krónunni ef skuldir ríkisins eru hóflegar og allir vita að þjóðin getur með góðu móti staðið undir þeim.
• Auðvita missa allir trúna á Íslandi, íslenska ríkinu og krónunni ef skuldir ríkisins eru slíkar og allir vita að þjóðin getur illa staðið undir þeim.

Er ekki mál til komið að við sameinum öll um að fella þennan Icesave samning í þjóðaratkvæðagreiðslunni og snúum okkur síðan að öðrum verkefnum?

Er ríkisstjórnin ekki búin að eiða nægum tíma í þetta gæluverkefni sitt að hegna þjóðinni fyrir að hafa valið aðra til forystu síðustu áratugi? Hegna þjóðinni með því að skuldsetja hana upp fyrir haus vegna þeirra hræðilegu mistaka sem þessir pólitísku andstæðingar þeirra gerðu?

Er ekki mál að linni?

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Skuldaálag ríkisins lækkar

Aflaverðmæti upp úr sjó 106 milljarðar en skuldir 500 til 900 milljarðar?

Aflaverðmæti upp úr sjó fyrstu 11 mánuði síðasta árs var um 106 milljarðar króna. Skuldir sem hvíla á sjávarútvegnum eru nokkuð á reiki en eftir því sem næst verður komist liggja þær á bilinu 500 til 900 milljarðar króna.

Frá upphafi hefur kvótakerfið snúist um gríðarlegar veðsetningar og lántökur. Þeir sem eignuðust kvótann í upphafi eru meira og minna búnir að "kassera inn" hagnaðinn af þessari eignatilfærslu. Eftir stendur yfirveðsett atvinnugrein. Þeir sem keyptu af upphaflegu kvótaeigendunum, þeir eru einnig byrjaðir að selja sig út út greininni með sama hætti, það er ná hámarks verði fyrir aflaheimildirnar. Þannig viðhelds þessi gríðarlega skuldsetning í greininni og þannig mun þetta verða um ókomin ár að öllu óbreyttu.

Fyrir íslenska samfélagið þýðir þessi gríðarlega skuldsetning það að arðurinn af auðlindinni hann hverfur allur úr landi í formi fjármagnskostnaðar til þeirra erlendu banka sem hafa lánað íslenskum útgerðum og útgerðamönnum. Deutche bank er talin eiga milli 60% til 80% af þessum skuldum.

Hvort heldur talan er rétt, 500 eða 900 milljarðar króna sem sjávarútvegurinn skuldar þá hljóta vaxtagreiðslur í greininni á fyrstu 11 mánuðum síðasta árs að hafa verið milli 20 til 40 milljarðar króna. Afalverðmæti upp úr sjó var eins og áður sagði 106 milljarðar króna. Allur arðurinn af sjávarútvegnum fer í að greiða vexti, það er ljóst.

Íslenskir útgerðamenn og sjómenn eru i dag í raun daglaunamenn sem eru að nytja helstu náttúruauðlind þjóðarinnar fyrir erlenda banka og fjármálastofnanir. Allur arðurinn af þessari náttúruauðlind okkar rennur í dag úr landi til erlendra banka og fjármálafyrirtækja. Eftir í landinu verða í mesta lagi einhverjar skatttekjur af vinnulaunum þessara manna.

Er ekki rétt að menn setjist niður og finni leið sem tryggir það að fólkið í landinu fái arðinn af auðlindinni, ekki erlendir bankar og fjármálastofnanir?

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Aflaverðmæti jókst á síðasta ári

Auðvita verður að breyta verðbólgumarkmiðum Seðlabankans.

Verðbólgumarkmið Seðlabanka Íslands að hér verði að hámarki 2% verðbólga er markmið sem bankinn getur aldrei náð nema tvennt gangi eftir:

• Verðbólga í helstu viðskiptalöndum okkar verði undir 2%
• Innlendar kostnaðarhækkanir, það er innlend verðbólga verði lægri en 2%.

Seðlabanki Íslands getur haft áhrif á stöðuna hér heima en ræður ekkert við það sem er að gerast erlendis.

Helmingur eða um 50% af þeim vörum sem notaðar eru til að mæla verðbólgu eru innfluttar. Það þýðir að ef verðbólga á ársgrundvelli í Evrópu og USA er um 4% þá þýðir það að innfluttar vörur frá þessum löndum hækka um 4%.

Þessi 4% hækkun á innfluttum vörum þýðir að verbólgan á Íslandi á ársgrundvelli verður 2% óháð því sem er að gerist hér heima.

Sem langtímamarkmið getur Seðlabankinn aldrei náð verðbólgunni niður í 2%  ef verðbólga í Evrópu og USA er 2% til 4% nema hér heima verði stöðnun, þ.e. engar hækkanir á launum og landbúnaðarvörum. Þessu 2%  markmiði sínu getur Seðlabankinn því aldrei náð í eðlilegu árferði. Ekki á meðan við erum með þessa krónu okkar.

Ef verðbólga í Evrópu og USA er að jafnaði um 4% yfir 10 ára tímabil þá veldur það því að öll verðtryggð lán á Íslandi hafa hækkað um 20% að raungildi. Lán Evrópubúa og Bandaríkjamanna hafa hins vegar rýrnað að raungildi um 40% á sama tíma. Mikill er kostnaður almennings á Íslandi við að halda hér úti þessum sér Íslenska gjaldmiðli.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Mæla með hærri verðbólgumarkmiðum

Aðal samningamaður Íslands einn af stóru hákörlunum í fjármálaheiminum?

Aðal samningamaður Íslands í væntanlegum samningaviðræðum um Icesave, Lee C. Buchheit, var kynntur í íslenskum fjölmiðlum sem "bandarískur lögmaður". Þessi maður er nú gott betur meira en einhver venjulegur bandarískur lögmaður.

Lee C. Buchheit situr í stjórn Essdar Capital. Essdar Capital er eitt stærsta og öflugasta fjármálafyrirtæki heims. Það er með aðsetur í Abu Dhabi í Sameinuðu arabísku furstabæmunum. Sjá nánar hér.

Á heimasíðu Essdar Capital er upplýst að eftirfarandi fyrirtæki eru meðal eigenda, sjá hér. Samkvæmt mínum heimildum eru þetta nokkur af stærstu fjármálafyrirtækjum heims.

• Capital Investment LLC  (http://www.capitalinvestment.ae/ ) - (sem er risi meðal risa)
• Dubai financial Group LLC   (http://dubaiholding.com/)
• Hydra Commercial Investments LLC  (http://www.royalgroupuae.com/)
• Mazaya financial Investments LLC 

Verkefni Essdar Capital eru á sviði ráðgjafar og fjármögnunar Seðlabanka og ríkisstjórna. Sjá nánar hér.

Aðal samningamaður Íslands í Icesave deilunni við Breta og Hollendinga gegnir m.a. þeirri stöðu í stjórn Essdar Capital að taka þátt í því að velja hverjir fá að setjast í stjórn Essdar Capital.

Hinn aðal samningamaður Íslands í væntanlegum viðræðum um Icesave er Kanadamaðurinn Don Johnston, fyrrverandi forstjóri OECD. Kanada er hluti af Breska samveldinu. Elísabet Englandsdrottning er æðsti þjóðhöfðingi Kanada. Don Johnston hefur í störfum sínum þjónað Kanada af trúfestu og þar með Bresku drottningunni. Gleymum ekki hinum gríðarlegu völdum bresku drottningarinnar. "The Royal Army" og hver einast hermaður í þeim her, heyrir persónulega beint undir drottninguna.

Íslenska samninganefndin sem heldur nú til fundar við Breta og Hollendinga eftir helgi er leidd af einum af stóru hákörlunum í fjármálaheiminum og manni sem þjónað hefur vinstri hendi bresku drottningarinnar um árabil.

Eru þetta réttu mennirnir sem við Íslendingar eigum að trúa fyrir hagsmunum okkar í samningum við Breta og Hollendinga um Icesave?

Eru þessir menn skipaðir í þessa samninganefnd til að koma vitinu fyrir Breta og Hollendinga eða forystumenn stjórnarandstöðunnar á Íslandi? 

Eins og ég hef margoft bent á hér á þessari síðu þá vil ég að þjóðaratkvæðagreiðslan fari fram. Við fellum Icesave lögin með sóma. Síðan hættum við að ræða þetta Icesave mál. Vilji Bretar og Hollendingar samt halda sínum kröfum til streitu að bændur og sjómenn á Íslandi verði dregnir til ábyrgðar og látnir borga það sem tapaðist á þessum Icesave reikningum vegna gjaldþrots Landsbankans þá eigum við að láta Breta og Hollendinga óska eftir þeim viðræðum.

Þær viðræður á þá að halda á Íslandi og þá á fyrst að semja um bætur fyrir það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og lýstu því yfir að Ísland væri gjaldþrota. Þegar búið er að semja um það tjón, þá má fara að ræða Icesave, ekki fyrr.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Af hverju alltaf þessi leynd yfir öllu varðandi Icesave?

Af hverju er alltaf verið að halda sem mestu leyndu fyrir almenningi í þessu Icesave máli? Af hverju vilja menn halda samningsmarkmiðum Íslands leyndum í hugsanlegum nýjum viðræðum? Hverra hagsmuna er verið að gæta með því?

Að stjórnvöld vilji ekki upplýsa hver samningsmarkmið þeirra eru í hugsanlegum nýjum viðræðum um Icesave málið hljómar fyrir mér eins og hver annar barnaskapur. Staðan er fáránleg ef hún er sú að það hefur náðst pólitísk sátt á Íslandi um Icesave en það þurfi að fara með þessa sátt eins og um mannsmorð sé að ræða.

Slík vinnubrögð geta aldrei skilað neinni ásættanlegri niðurstöðu í hugsanlegum samningaviðræðum.

Ef þetta er að ósk Breta og Hollendinga og þeir eru að krefjast þess að "ekkert leki út" um hugsanlegar viðræður og íslensk stjórnvöld hafa samþykkt það að segja ekki frá neinu og "leka engu út", þá eru Bretar og Hollendingar búnir að vinna fyrri hálfleikinn í þessum nýju samningaviðræðum og það áður en þær hafa hafist. 

Bretum og Hollendingum hefur þá tekist að sameina alla stjórnmálaflokka á Íslandi um það að gera leynisamning við þá. Leynisamning sem Íslensku þjóðinni verður kannski aldrei sagt frá hvernig raunverulega er. Þjóðin fær kannsi aldrei að sjá öll skjöl samningsins. Út á það ganga leynisamningar ekki satt? Til hvers annars að vera með þessa leynd? Þetta þekkja Bretar og Hollendingar. Þetta eru þeirra ær og kýr og hafa verið undanfarin fimmhundruð ár.

Stjórnvöld virðast ekkert hafa lært. Vinnubrögðin eru þau sömu, að halda áfram að sveipa allt það sem er að gerast í málinu leyndarhjúpi og vilja ekki gefa upp neitt um það hvað er í gang né hvað stendur til að semja um.

Þjóðin á bara að halda kjafti og borga.

Þessi vinnubrögð urðu til þess að nú um áramótin gerði 25% kjósenda uppreisn gegn stjórninni og setti henni stólinn fyrir dyrnar með því að krefjast þess í gegnum forsetaembættið að haldin yrði þjóðaratkvæðagreiðslu um málið.

Ríkisstjórnin virðist ekkert hafa lært. Sömu vinnubrögð og hafa verið viðhöfð hingað til, þeim er haldið áfram.

Mun þetta enda með þriðju uppreisn almennings gegn ríkisstjórnum Samfylkingarinnar á innan við tveim árum? 

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Bað RÚV að birta ekki fréttina

Can we get The Treaty of Versailles, please?

 

The interest rates in the Treaty of Versailles signed 28. June 1919 was 2,5%  to 5,0%. This is lower than in the Treaty of Icesave.  In the Treaty of Icesave the interest rates are 5,55%.

I call it the “Treaty of Icesave” because the first “Letter of Understanding” was signed when British Terrorist Laws were in full action acting against Iceland. British Terrorist Laws were used to freeze the assets of two of the largest banks in Iceland, coursing the collapse of the rest of the bank system in Iceland and 50% devaluation of the local currency in October 2008. Terrorist Laws were also used to freeze the assets of the Central Bank of Iceland and to freeze the assets of the Icelandic Minister of Finance.

This meant that all the Gold and Foreign Currency Reserve the Icelandic state owned and had stored for decades in a bank in London, these assets were frozen in the hands of the British when Iceland signed the first “Letter of understanding” about Icesave. Because of the state assets were all frozen in London there was at that time, in Iceland, talk about shortages of foreign currency to pay for imported food, medicine and fuel. Iceland economic status was in ruin after this Births Terrorist Law attack against the nation. Iceland had already surrounded and pledged for mercy and to get access to its Foreign Currency Reserve. This was the situation when Iceland signed the ground laying documents for „The Treaty of Icesave”. The scale of the financial damage in Iceland caused by this British Terrorist Law attack was similar as if Britain had sent the Royal Air Force to Iceland and their bombers had leveled half of Reykjavik to the ground.

In The Treaty of Versailles the total sum of war reparations demanded from Germany after killing 4,6 million people and ruined most of North and East Europe, was around 226 billion Reichsmarks. In 1921, it was reduced to 132 billion Reichsmark ($33.0 billion, £6.6 billion). With inflation adjustment it is roughly equivalent to $400 billion US Dollars as of 2007 (Wikipedia). The year 1919 there lived 58,5 million people inside the border of Germany. According to the Treaty of Versailles every person in German had to pay 6.800 USD or 4.700 euro per person, (inflation adjusted to 2007). This was a sum that many economists deemed to be excessive because it would have taken Germany until 1988 to pay. Germany, under the control of Adolf Hitler, stopped these payments.

According to an article written by Dr. Jon Danielsson at London School of Economics, published 17. January 2010, he informs that the total amount Iceland is expected to guaranty because of Icesave is about 4,0 billion euro. If everything goes according to those now running the bankrupt bank, Landsbanki, it is expected that 88% of this amount will come from the bank. The rest is expected to come from the taxpayers of Iceland. With 5,55% interests over these 14 years and taking into account all the special aspects of the Treaty of Icesave, Dr. Jon Danielsson estimates that taxpayers of Iceland will in the end pay a total of 1,6 billion euro. This means Icelanders have to pay, with interest, 8.800 euro per person.

• What kind of people force a contract upon a nation that puts twice the amount of the war reparations put on Germany, according the Treaty of Versailles, upon today’s modern citizens?
• How can it be that an international bank registered on the Stock Market in Copenhagen can cause the people in that country it has its home base, such a burden that each person in that country is doomed to pay twice the amount every person in Germany had to pay after 8,5 million dead and 21 million wounded in the First World War?
•  Is there a court in this world that would have the nerve to sentence a natin into such a dept that every person in that nation is forced to pay in 14 years twice the amount every person in Germany was sentence to pay after the First World War?
• And what about the responsibility of those who put their money in to a foreign net bank that offered the highest interest rates ever seen in Europe from the end of the Second World War?  

These people took a calculated risk trying to earn lots of money. Now it is demanded that the taxpayer of Iceland shall pay in full for the losses of these risk takers and gamblers. 

No nation should accept this kind of in judgment.

 

 

Snýst um að gera einkaskuld opinbera

Lestu stjórnarskrána Sigmundur Davíð Gunnlaugsson.

Hvaðan kemur sú árátta margra þingmanna að vilja virða stjórnarskrána okkar að vettugi og telja sig ekki bundna af ákvæðum hennar?

Hvernig dettur þingmanninum Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni í hug að hann geti breytt kosningu sem kveðið er á um í stjórnarskránni að eigi að fara fram með ákveðnum hætti, ef forseti synjar lögum staðfestingar, að hægt sé að breyta slíkri kosningu í einhverja allt öðruvísi kosningu?

26 grein stjórnarskrárinnar hljómar svo:

"Ef Alþingi hefur samþykkt lagafrumvarp, skal það lagt fyrir forseta lýðveldisins til staðfestingar eigi síðar en tveim vikum eftir að það var samþykkt, og veitir staðfestingin því lagagildi. Nú synjar forseti lagafrumvarpi staðfestingar, og fær það þó engu að síður lagagildi, en leggja skal það þá svo fljótt sem kostur er undir atkvæði allra kosningabærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar með leynilegri atkvæðagreiðslu. Lögin falla úr gildi, ef samþykkis er synjað, en ella halda þau gildi sínu." (Sjá stjórnarskrána í heild hér.)

Það er alveg skýrt samkvæmt stjórnarskrá að í slíkri þjóðaratkvæðagreiðslu á þjóðin eingöngu að kjósa um það hvort þjóðin vill samþykkja lög eða synja lögunum staðfestingar. Samkvæmt stjórnarskrá á þjóðaratkvæðagreiðslan að vera einföld. Þjóðin segir já eða nei.

Hvernig getur nokkur þingmaður leyft sér að túlka þessa grein stjórnarskrárinnar með þeim hætti sem Sigmundur Davíð gerir þegar hann segir:

"Þá yrði kosið á milli laganna sem forsetinn synjaði staðfestingar og laga sem byggjast á hinum nýja samningi"

Með því að leggja til að þessari þjóðaratkvæðagreiðslu verði snúið upp í það hvort þjóðin vill samþykkja þessi lög eða einhver önnur lög, þá er verið að leggja til að brotið verði gegn ákvæðum stjórnarskrárinnar.

Það er lámarks krafa að alþingmenn taki sér tíma og lesi stjórnarskrána og sýni þjóðinni þá lámarks virðingu að fara að ákvæðum hennar.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum. 

 

Vill kjósa um Icesave þótt nýr samningur verði gerður

Ríkistjórnin vill ræna þjóðina réttinum að halda þjóðaratkvæðagreiðslu.

Þá liggur það fyrir að ríkisstjórnin ætlar að gera allt sem hægt er til að koma í veg fyrir að hér fari fram þjóðaratkvæðagreiðsla um Icesave.

Þá liggur það fyrir að fjórflokkurinn ætlar að gera allt sem hægt er til þess að ná nýjum samningum við Breta og Hollendinga þannig að málið þurfi ekki að fara í þjóðaratkvæðagreiðslu. Þess vegna er verið að skipa nýja samninganefnd um Icesave.

Fjórflokkurinn virðist eiga auðvelt með að ná saman um að reyna að koma í veg fyrir þær lýðræðisumbætur sem hér hafa orðið í tíð núverandi forseta.

Lýðræðisumbætur sem felast í því að forsetaembættið veitir þjóðinni aðgang að synjunarvaldi forseta og að þjóðin geti kallað eftir þjóðaratkvæðagreiðslum um sín stærstu ágreiningsmál í gegnum forsetaembættið.

Með því að fjórflokkurinn kemur í veg fyrir að hér verði haldin þjóðaratkvæðagreiðsla þá er fjórflokkurinn að reyna að setja þessum lýðræðisumbótum stólinn fyrir dyrnar.

Með því að fjórflokkurinn hefur aldrei viljað setja lög um þjóðaratkvæðagreiðslur þá hefur fjórflokkurinn í raun verið að hunsa stjórnarskrá Íslands árum og átatugum saman. Sjá stjórnarskrána hér.

Með því að fjórflokkurinn hefur aldrei sett lög um þjóðaratkvæðagreiðslur þá hefur fjórflokkurinn reynt að koma í veg fyrir að hægt væri að virkja einn mikilvægasta þátt Íslensku stjórnarskrárinnar, það er að Íslendingar "komi saman á Þingvöllum" og kjósi þar um sín mál og leiði þau til lykta í atkvæðagreiðslu. Með ákvæðinu um synjunarvald forseta og þjóðaratkvæðagreiðsluna í stjórnarskránni þá var verið að tryggja okkur Íslendingum þennan forna lýðræðisrétt okkar.

Með því að fjórflokkurinn er nú að sameinast um að koma í veg fyrir að hér verði haldin þjóðaratkvæðagreiðsla eftir að forsetinn hefur synjað lögum staðfestingar þá er fjórflokkurinn enn og aftur að hunsa stjórnarskrá Íslands.

Fjórflokkurinn vill ræna þjóðina þessum fornu lýðræðisréttindum sínum að geta kosið beint um sín stærstu mál.

Löngu er tímabært að stokka upp samtryggingu þessara flokka og hrinda hér raunverulegum lýðræðisumbótum í framkvæmd.

 

 Norræni Íhaldsflokkurinn

 

 

 

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Lee Buchheit verður ráðgjafi

Myljandi hagnaður af rekstri Íslands.

Fyrirtækið Ísland hefur verið að skila myljandi hagnaði í hverjum mánuði í tæpt eitt og hálft ár. Horft á stóru myndina þá er útlitið framundan á Íslandi fagurbjart.

Þessa góðu afkomu fyrirtækisins Íslands ber að þakka þeim fjárfestingum sem hafa átt sér stað í íslenskum atvinnurekstri undanfarin ár. Þegar fjárfestingar í atvinnurekstri, byggingaiðnaði og bílainnflutningi stöðvast eins og nú hefur gerst þá koma hinar vel reknu grunnstoðir útflutningsgreinanna í ljós. Um leið og arðurinn af útflutningnum er ekki tekinn að mestu í nýjar fjárfestingar þá um leið kemur þessi myljandi hagnaður sem er á rekstrinum af fyrirtækinu Íslandi í ljós.

Eina hættan í dag er ef þjóðin samþykkir þá skuldaklafa sem ríkisstjórnin vill leggja á þjóðina með þessum Icesave samningum. Þá breytist þessi fagurbjarta mynd sem framundan er í óvissu skuldaáþjánarinnar og lífskjaraskerðingu sem mun vara um áratugi meðan þjóðin glímir við að greiða af þessum Icesave skuldum.

Látum það ekki gerast. Samþykkjum ekki skuldir sem á hvern Íslending eru tvöfalt hærri en lagðir voru á þjóðverja í Versalasamningunum eftir seinni heimstyrjöldina.

Sjá: Versalasamningurinn betri en Icesave og bar lægri vexti.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Afgangur af vöruskiptum

Norðmenn að hætta sem handrukkarar Breta og Hollendinga?

Það er gleðiefni ef Norðmenn hafa ákveðið að snúa við blaðinu í afstöðu sinni til Icesave og fyrirgreiðslu Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, AGS. Vonandi að rétt reynist að þeir skilyrða ekki lengur lán sitt við að Icesave verði frágengið.

Norðmenn ætla þar að auki að beita sér fyrir því að önnur endurskoðun AGS fari fram þó svo að Icesave verði ófrágengið.

Gangi þetta eftir og AGS endurskoðar efnahagsáætlun Íslands og fyrsti hluti lánsins frá Norðurlöndunum berst okkur Íslendingum, þá er okkar staða gagnvart Bretum og Hollendingum gjörbreytt.

Gangi þetta eftir þá eru Bretar og Hollendingar ekki lengur með kverkatak, hreðjatak og þumalskrúfur á ríkistjórn Íslands.

Vonandi að þetta gangi eftir og ráðherrar okkar fari að verja málstað okkar hér heima og erlendis á sama hátt og forseti Íslands hefur gert.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

 

Norðmenn breyta um Icesave-stefnu

Er umhverfisráðherra hryðjuverkamaður eða frelsishetja?

Með því að hengja sig á smáatriði í Skipulags- og byggingalögum hefur umhverfisráðherra tekist að stöðva um óákveðin tíma allar framkvæmdir við virkjanir í neðri hluta Þjórsár.

Einhver hluti kjósenda VG fagnar í dag og horfir til Svanhvítar Svavarsdóttur sem frelsishetju. Frelsishetju sem er að takast að stöðva hin illu öfl sem vinna leynt og ljóst að því að eyðileggja náttúru Íslands.

Hinn hluti þjóðarinnar lítur á Svanhvíti Svavarsdóttur sem hryðjuverkamann sem með framgöngu sinni er að valda þjóðinni miklu tjóni.

Ég tilheyri síðari hópnum.

• Mér er algjörlega fyrirmunað að skilja að ráðherra í ríkistjórn Íslands  skuli með öllum ráðum reyna að leggja stein í götu atvinnuuppbyggingar á Íslandi.  
• Mér er algjörlega fyrirmunað að skilja þessa pólitík að sum starfsemi sem skapar hér störf og tekjur, þau störf eru velkomin en önnur störf, jafn vel ef ekki betur borguð, þau eigi að forðast eins og pestina.
• Mér er algjörlega fyrirmunað að skilja það fólk sem reynir með öllum ráðum að koma í veg fyrir það að þjóðin nýti náttúruauðlindir sínar. 

Íslands óhamingju verður allt að vopni þessi misserin.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Synjar skipulagi við Þjórsá staðfestingar

Verklítil ríkistjórn fagnar árs afmæli.

Í dag fagnar ríkistjórnin árs afmæli. Ríkisstjórnin tók við slæmu búi fyrir ári síðan. Á þessu ári sem liðið er hefur ríkisstjórninni tekist að gera slæmt ástand enn verra.

Hver mistökin á eftir öðrum hafa verið gerð. 

• Ríkisstjórnin valdi að semja við Breta og Hollendinga um Icesave á grunni óboðlegs samningsuppkasts sem fyrri ríkisstjórn hafði klúðrast til að undirrita við annan aðilan, Hollendinga, í október 2008. Ríkistjórnin valdi að þvinga óboðlegan nauðasamning í gegnum þingið með þeim afleiðingum að 25% atkvæðisbærra manna á Íslandi varð svo misboðið að hann skoraði á forseta Íslands að synja þessum Icesave lögunum staðfestingar. Ríkisstjórnin á nú í stríði við þjóð sína og forseta með óboðlegan nauðasamning í höndunum sem hún er enn að verja og krefst að þjóðin samþykki.
• Ríkisstjórnin hefur ekkert gert í því að taka upp málstað okkar Íslendinga gagnvart Bretum og krafist bóta vegna þess tjóns sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og lýstu því yfir á alþjóðlegum vettvangi að Ísland væri gjaldþrota. Þessi árás Breta á okkur er einhver svívirðilegasta efnahagsárás sem nokkurt ríki í vestur Evrópu hefur orðið fyrir frá stríðslokum. Ríkisstjórnin hefur valið í þessu máli að setja kíkirinn fyrir blinda augað, að sjá ekki neitt, að gera ekki neitt.
• Aðgerðir ríkisstjórnarinnar í þágu skuldavanda heimilana hafa verið með þeim hætti að það mætir stækkandi hópur mótmælenda um hverja helgi til að mótmæla þeim vettlingatökum sem stjórnvöld hafa hingað til boðið almenningi upp á. Hagsmunir fjármagnseigenda og fjármálastofnana eru látnir hafa allan forgang. Skjaldborg heimilana byggist á því að ef greiðslubyrgði er tímabundið lækkuð þá munu bankarnir vinna það allt upp og rúmlega það á komandi árum. Skjaldborg var slegin um bankana, ekki um heimilin.
• Lítið fer fyrir aðgerðum ríkisstjórnarinnar í atvinnumálum. Umhverfisráðuneytinu er beitt með öllum ráðum til að stöðva þau fáu verkefni sem enn er verið a skoða. Lítið er gert til að nýta þau tækifæri sem eru í hendi og eru í boði. Til marks um það þá hefur ekki eitt einasta starf enn orðið til í samstarfi ríkisstjórnarinnar og lífeyrissjóðanna. Eina sjáanlega framlagið til atvinnumála á þessu fyrsta ári ríkisstjórnarinnar er að Vinnumálastofnun fór að aðstoða Íslendinga við að fá vinnu erlendis og aðstoða ungar íslenskar barnafjölskyldur að flytja úr landi.
• Ríkisfjármálin voru leyst á þann billegasta hátt sem hugsast gat. Allir liðir sem heita framkvæmdir og viðhald voru einfaldlega fjarlægðir úr fjárlagafrumvarpinu fyrir árið 2010. Það sem upp á vantaði til að loka fjárlagagatinu verður sótt með því að hækka skatta. Lítið sem ekkert hefur enn verið tekið á ofvexti ríkisins undanfarin góðærisár.

Vandamál þessarar ríkistjórnar felst ekki í því að ráðherrar hennar vinni ekki nógu langa vinnudaga. Það að eiða 16 til 18 tímum á dag í vinnunni og sitja ótal fundi, það hefur ekkert með það að gera hverju menn koma í verk.

Í sumarfríum sínum dytta margir að eignum sínum. Það tekur suma heimilisfeður einn morgun að mála eitt lítið barnaherbergi. Aðra heimilisfeður tekur það marga daga að mála eitt lítið barnaherbergi og eru þeir þó að sívinnandi við að mála herbergið frá morgni til kvölds. Það eru verklitlir menn.

Þessi ríkisstjórn er verklítil.

Ef ríkisstjórnin ætlar að halda áfram stríði sínu við forsetann og þjóðina í Icesave málinu, ætlar ekkert að gera varðandi hryðjuverkaárás Breta á okkur, slær skjaldborg um bankana en ekki heimilin, hefur ekkert frumkvæði í að skapa störf strax með sértækum aðgerðum í atvinnumálum í samvinnu við lífeyrissjóðina og leysir ríkisfjármálin með því einu að ráðast á verktaka- og byggingarstarfsemina í landinu og hækka skatta, þá er þetta ríkisstjórn sem þjóðin þarf að losa sig við hið fyrsta.

Það er ekki verklítil ríkistjórn sem þjóðin þarf nú á að halda. Nú þarf að láta verkin tala.

Er einhver von til þess að þessi ríkisstjórn vendi sínu kvæði í kross og fari að láta verkin tala?

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Mörg stórmál óleyst á ársafmæli stjórnar