Færsluflokkur: Stjórnmál og samfélag
Föstudagur, 1. apríl 2011
Hvernig getur skuldsetning ríkissjóðs upp á 674 ma. aukið lánshæfi hans?
Einhver ótrúlegustu rök sem ég hef heyrt ganga nú fjöllunum hærra í áróðri þeirra sem vilja samþykkja Icesave 3 samninginn. Því er haldið fram að það muni aðeins falla 47 ma. á ríkissjóð vegna þessa máls. Ekkert er hins vegar minnst á að Icesave 3 samningurinn gengur út á það að ríkið er að ábyrgjast lámarksinnistæður á þessum Icesave reikningum, þ.e. 20.887 evrur per reikning. Samkvæmt nýjustu upplýsingum þá kostar það 674 ma. að tryggja þessa lámarksinnistæðu á hverjum einasta Icesave reikning.
Samþykkjum við Icesave 3 þá þarf ríkissjóður að greiða þessar 674 ma. óháð því hvað fæst úr þrotabúi Landsbankans. Með því að samþykkja Icesave 3 þá er verið að skuldsetja ríkissjóð um 674 ma. Þessi dómur sem féll í dag að heildsölulán eru forgangskröfur verður til þess að minna er til skiptana úr þrotabúinu upp í þessa Icesave reikninga. Það þýðir að væntingar um að lítið sem ekkert muni falla á ríkissjóð samþykkjum við Icesave 3 eru gufaðar upp. Verði neyðarlögunum hnekkt nú í framhaldinu þá verður þrotabú Landsbankans ekki til ráðstöfunar upp í þessa 674 ma. sem er þá orðin að skuld ríkissjóðs við Breta og Hollendinga.
- Því er svo haldið fram að með því að auka skuldsetningu ríkissjóðs um 674 ma. þá verði auðveldara að fá lán hjá erlendum fjármálafyrirtækum.
- Því er svo haldið fram að þau lán sem bjóðast eftir að við eru búin að auka skuldsetningu ríkissjóðs um sem samsvarar hálfri landsframleiðslu að þau verða þá á lægri vöxtum en þau lán sem bjóðast í dag.
Hvernig geta eðlilega skynsamir menn haldið því fram að með því að auka við skuldir ríkissjóðs þá muni verða auðveldara að fá lán í útlöndum og þau lán verði þá á lægri vöxtum?
Auðvita verður miklu erfiðara að fá lán eftir að við höfum skuldsett ríkissjóð um sem samsvarar hálfri landsframleiðslunni, ríkissjóð sem þegar er yfirskuldsettur.
Auðvita verða þeir vextir sem ríkinu, opinberum aðilum og íslenskum fyrirtækjum bjóðast á næstu árum á hærri vöxtum ef við þann 9. apríl nk. samþykkjum að skuldsetja ríkissjóð um 674 ma.
Þetta er einfalt.
- Því meira sem við skuldsetjum ríkissjóð því færri vilja lána honum.
- Því meira sem við skuldsetjum ríkissjóð því hærri verða vextirnir á þeim lánum sem bjóðast.
Það er ljóst að það er fullt af fólki í þessu samfélagi sem er búið að missa algjörlega áttirnar í þessu máli.
Við skulum ekki láta þetta fólk segja okkur að með því að skuldsetja ríkissjóð um hálfa landsframleiðsluna þá verði auðveldara að fá lán í útlöndum og þau lán fáist á lægri vöxtum. Við skulum ekki láta þetta fólk segja okkur að hvítt sé svart og svart sé hvítt.
Kjósum NEI við Icesave og tryggjum hér á komandi árum að minnsta kosti óbreytta stöðu ef ekki betri í framboði á erlendum lánum og að minnsta kosti óbreytta vexti ef ekki betri vexti á þessum lánum.
Heildsöluinnlán forgangskröfur | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt 3.4.2011 kl. 01:12 | Slóð | Facebook
Fimmtudagur, 17. mars 2011
Skrifar Steingrímur upp á óútfyllta víxilinn hjá Geir Ólafs?
Fyrst Steingrímur er tilbúinn að láta þjóðina skrifa upp á óútfylltan víxil upp á hundruð milljarða fyrir Breta og Hollendinga þá hlýtur Steingrímur að vera tilbúinn að kvitta sjálfur upp á samskonar víxil fyrir Geir Ólafs.
Ritarinn hans tók við víxlinum. Ég býst við að Steingrímur skrifi undir hann fyrir mig, segir Geir Ólafsson, söngvari, um óútfylltan víxil sem hann afhenti í fjármálaráðuneytinu í dag og var ætlaður Steingrími J. Sigfússyni fjármálaráðherra. Gerir hann þetta til að benda á óréttlæti Icesave-málsins.
Færustu lögspekingar heims vinna nú að því að fá neyðarlögunum hnekkt. Verði neyðarlögunum hnekkt og innistæður ekki samþykktar sem forgangskröfur þá eignast kröfuhafar þrotabú Landsbankans eins og lög stóðu til fyrir setningu neyðarlagana. Verðmæti þess er um 1.200 milljarðar. Þessir aðilar munu ekki gefa þessa 1.200 milljarða eftir baráttulaust.
Verði neyðarlögunum hnekkt fyrir dómi þá verða innistæður ekki lengur forgangakröfur í þrotabúum bankana. Innistæður eru þá tryggðar skv. gildandi lögum um Tryggingasjóð innistæðueigenda og fjárfesta, TIF. Engin ríkisábyrgð er á innistæðum skv. lögum og reglum Íslands og ESB um innistæðutryggingar eins og Lárus Blöndal og helstu lögspekingar hér heima og erlendis hafa margoft bent á. Verði neyðarlögunum hnekkt hirða kröfuhafar þrotabúið eins og íslensk gjaldþrotalög gera ráð fyrir. TIF verður þá einn af kröfuhöfunum í þrotabú bankans og væntanlega nokkuð aftarlega í þeirri röð, t.d, fyrir aftan þá sem áttu í peningamarkaðssjóðunum.
Það þýðir að við getum ekki notað eignir þrotabús Landsbankans til að greiða Icesave nema að litlu leiti.
Ef við samþykkjum ríkisábyrgð á Icesave í komandi kosningu þá munum við þurfa að borga Icesave óháð því hve mikið fæst úr þrotabúi Landsbankans. Verði neyðarlögunum hnekkt þá fáum við bara lítinn hluta af þrotabúinu til að borga Icesasve. Ríkissjóður mun því sjálfur þurfa að greiða lang stærstan hluta þessara 670 til 1.200 milljarða sem Icesave krafan er. Það er að segja þessa 670 milljarða sem það kostar að tryggja lágmarksinnistæður 20.887 evrur per reikning og þá rúmu 500 milljarða sem Bretar og Hollendingar segjast hafa lagt fram til að tryggja innistæður umfram 20.887 evrur.
Þess vegna hafa Bretar og Hollendingar sótt það svo fast að fá þessa ríkisábyrgð. Þeir óttast að neyðarlögunum verði hnekkt. Ef það gerist þá vilja þeir hafa þessa ríkisábyrgð í höndunum. Vegna þessarar ríkisábyrgðar þá er það ríkissjóður sem þarf að borga Bretum og Hollendingum 670 til 1.200 milljarða verði neyðarlögunum hnekkt.
Verði neyðarlögunum hnekkt þá falla 670 til 1.200 milljarðar á ríkisjóð. Fyrsta dómsins um hvort neyðarlögin halda er að vænta frá héraðsdómi nú í vor. Ætli það verði þá ekki að ári sem von er á fyrsta hæstaréttardómnum um það hvort neyðarlögin halda.
Ég er gamblari en ekki svo mikill gamblari að ég þori að segja já við Icesave þegar ekki liggur fyrir niðurstaða frá æðstu dómstólum hvort neyðarlögin halda.
Þess vegna má ekki samþykkja Icesave.
Það má ekki veita þessa ríkisábyrgð þegar ekki er vitað hvort neyðarlögin halda.
Geir Ólafs afhendir Steingrími óútfylltan víxil | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt 1.4.2011 kl. 19:06 | Slóð | Facebook
Föstudagur, 11. mars 2011
Forsetinn synjar Icesave 3 og við það fer fasteignamarkaðurinn í gang.
Allar hagtölur á Íslandi hafa verið upp á við frá því forsetinn og síðan þjóðin hafnaði Icesave 2 samningnum fyrir um ári síðan.
Nú þegar forsetinn hefur synjað Icesave samningnum númer 3 staðfestingar hefur kviknað sú von að íslensk þjóð nái að bíta af sér þá skuldaklafa sem Bretar og Hollendingar vilja setja þjóðina í. Skuldaklafa sem engin veit hversu háir verða.
Um leið og þessi von vaknar þá fer fasteignamarkaðurinn í gang.
Við vitum og finnum það að þjóðin er að brjótast út úr kreppunni.
Við vitum hvað við höfum og hvað við erum með í höndunum ef við höfnum Icesave 3.
Við vitum hins vegar ekkert hvað gerist ef við skrifum undir þennan óútfyllta Icesave víxil.
Veðjum á óbreytt ástand. Veðjum á fasteignamarkaðinn sem eftir rúm 3 ár er að fara í gang. Veðjum á allt það sem við höfum í hendi og allt það sem er að gerast.
Um leið og við samþykkjum Icesave og skuldsetjum þjóðina enn frekar þá mun lánshæfi ríkisjóðs minnka. Það þýðir að enn verra verður að fá lán erlendis og ef það fást lán þá verða þau með enn hærri vexti en nú bjóðast.
Höfnum óvissunni. Höfnum Icesave.
Líflegustu fasteignaviðskipti í 3 ár | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 17:35 | Slóð | Facebook
Sunnudagur, 27. febrúar 2011
Kröfuhafar í þrotabúi Landsbankans munu ekki gefa 1.200 milljarða eftir baráttulaust.
Færustu lögspekingar heims vinna nú að því að fá neyðarlögunum hnekkt. Verði neyðarlögunum hnekkt þá eignast kröfuhafar þrotabú Landsbankans. Verðmæti þess er um 1.200 milljarðar. Þessir aðilar munu ekki gefa þessa 1.200 milljarða eftir baráttulaust.
Verði neyðarlögunum hnekkt fyrir dómi þá verða innistæður ekki lengur forgangakröfur í þrotabúum bankana.
Það þýðir að við getum ekki notað eignir þrotabús Landsbankans til að greiða Icesave.
Ef við samþykkjum ríkisábyrgð á Icesave þá munum við þurfa að borga Icesave óháð því hvort hægt er að nota þrotabú Landsbankans til þess eða ekki. Verði neyðarlögunum hnekkt þá fáum við ekki krónu úr þrotabúi Landsbankans upp í Icesasve. Ríkissjóður mun samt þurfa að greiða þessa 1.200 milljarða sem Icesave krafan er. Það er að segja þessa 630 milljarða sem það kostar að tryggja lágmarksinnistæður 20.887 evrur per reikning og þá rúmu 500 milljarða sem Bretar og Hollendingar hafa lagt fram til að tryggja innistæður umfram 20.887 evrur.
Þess vegna hafa Bretar og Hollendingar sótt það svo fast að fá þessa ríkisábyrgð. Þeir óttast að neyðarlögunum verði hnekkt og ef það gerist þá verður að vera ríkisábyrgð á Icesave þannig að við neyðumst til að taka 1.200 milljarða úr ríkissjóði til að borga Icesave.
Verði neyðarlögunum hnekkt þá falla 1.200 milljarðar á ríkisjóð.
Þess vegna má ekki samþykkja Icesave.
Það má ekki veita þessa ríkisábyrgð.
Lánshæfismatið versnaði ekki | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 10:54 | Slóð | Facebook
Föstudagur, 25. febrúar 2011
Verði neyðarlögunum hnekkt falla 1.200 milljarðar á ríkissjóð.
Við skulum gera okkur grein fyrir því að ef málaferlin vegna neyðarlagana tapast og við samþykkt ríkisábyrgð á Icesave skuldbindingunni þá falla 1.200 milljarðar á ríkissjóð.
Ef þessi gjörningur Alþingis að breyta forgangsröðum krafna verður dæmdur ólöglegur og felldur úr gildi þá verða engir fjármunir teknir úr þrotabúi Landsbankans og þeir fjármunir notaðir til að greiða Icesave. Fyrrum lánadrottnar og núverandi kröfuhafar í þrotabúi Landsbankans eignast þá allt það fé sem er í þrotabúinu, eins og lög stóðu og standa til.
- Gerum okkur grein fyrir því að það fé sem nota á til að greiða Icesave, því fé ætlum við okkur að stela með neyðarlögum af núverandi kröfuhöfum þrotabús Landsbankans.
- Gerum okkur grein fyrir því að Icesave samningurinn gengur út á það að þrír aðilar ætla að skipta á milli sín þýfi sem stolið var frá helstu fjármálastofnunum heims.
Lítill fugl hvíslaði því að mér að ástæðan fyrir því að Bretar og Hollendingar hafa sótt það svo fast að fá ríkisábyrgð á Icesave samninginn er að Bretar og Hollendingar gera ráð fyrir að neyðarlögin muni á endanum ekki halda. Þeir gera ráð fyrir því að íslenska ríkið muni á endanum tapa málaferlum vegna neyðarlagana. Það þýðir að það verður ekki hægt að nota þá fjármuni sem nú liggja og lágu inni í þrotabúum bankana til að tryggja innistæður hér heima og erlendis.
Þetta álit sem kom frá ESA að "líklega"myndu neyðarlögin halda var pantað álit af Bretum og Hollendingum til að róa Íslending og fá þá til að samþykkja ríkisábyrgðina.
Ég skil ekki hvað þingið er að hugsa þegar það samþykkir 1.200 milljarða ríkisábyrgð á skuldbindingu sem engin veit í dag hvort verður greidd úr þrotabúi Landsbankans eða fellur öll á ríkissjóð.
Tapist málaferlin vegna neyðarlagana og við búin að samþykkja ríkisábyrgð á 1.200 milljarða Icesave samningi, í hvaða stöðu erum við þá?
Nei, fellum þennan Icesave samning í komandi þjóðaratkvæðagreiðslu. Það er ekki forsvaranlegt að samþykkja 1.200 milljarða ríkisábyrgð í þeirri von að málaferli vegna neyðarlagana vinnist.
Ég er gamblari en ekki svona mikill.
Meirihluti segist styðja Icesave | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt 26.2.2011 kl. 02:24 | Slóð | Facebook
Fimmtudagur, 24. febrúar 2011
Já, ég vel dómstólaleiðina. Það geri ég áhyggjulaust.
Einfaldir útreikningar, sjá hér, staðfesta að útreikningar InDefence á kostnaði við dómstólaleiðina eru réttir. Með einföldum útreikningum er hægt að staðfesta að kostnaðurinn við dómstólaleiðina er af þeirri stærðargráðu sem InDefence reiknar hann.
Mín niðurstaða er því sú að:
- Það er ekkert þannig að Icesave kosti 47 ma. eins og stjórnvöld halda fram.
- Það er ekkert þannig að dómstólaleiðin kosti 500 ma. eins og stjórnvöld halda fram.
Það er hins vegar hægt að treysta tölunum frá InDefence. Sjá nánar hér. Þeirra mat er þetta:
- 75 ma. kostar það okkur ef við samþykkjum Icesave.
- 140 ma. kostar það okkur ef við töpum dómsmálinu algjörlega.
Þetta eru hinir raunverulegu valkostir sem þjóðin stendur frammi fyrir.
Ég trúi að Lárus Blöndal fari með rétt mál varðandi réttarstöðu okkar. Ég trúi því að við annað hvort vinnum málið fyrir dómstólum eða verðum dæmd til að tryggja lágmarks innistæður upp á 20.887 evrur per reikning. Í báðum tilfellum mun ríkissjóður ekki þurfa að greiða krónu. Þrotabú Landsbankans á fyrir þessum dómi.
Ég trúi líka áliti þeirra lögspekinga sem lögðu fram sína umsögn um Icesave 3 fyrir fjárlaganefnd, þar sem fram kom að afar ólíklegt er að við verðum dæmd til að tryggja allar innistæður að fullu.
Ég er tilbúinn út frá þessum forsendum að fara dómstólaleiðina að gambla með það að geta hugsanlega lent í því að borga 140 ma í stað þess að þurfa með vissu að borga 75 ma. Með þessu er ég að gambla með 65 ma. (140 - 75 = 65 ma.)
Ég þykist líka vita að Bretar og Hollendingar eru EKKI tilbúnir að gambla í þessu máli með það undir að geta tapað 1.200 ma. Gerum okkur grein fyrir því að ef við vinnum málið fyrir Hæstarétti Íslands þá fá þeir ekki krónu. Tapi þeir málinu fyrir Hæstarétti Íslands þá tapa þeir 1.200 ma.
Gerum okkur líka grein fyrir því að ef við verðum dæmd til þess að tryggja lágmarks innistæður, 20.887 evrur per reikning, þá verður þrotabú Landsbankans gert að greiða Bretum og Hollendingum 630 ma. en það er kostnaðurinn við að tryggja þessar lágmarks innistæður. Það þýðir að Bretar og Hollendingar tapa 570 ma. miðað við fyrirliggjandi Icesave samning þar sem gert er ráð fyrir að þeir fái 1.200 ma.
Aðeins með því að þeir vinni málið og við dæmd til að tryggja allar innistæður að fullu fá þeir út úr dómsmáli eitthvað í líkingu við Icesave samninginn. Og hverjar eru líkurnar á því? 5% til 10%?
- Löngu áður en Hæstiréttur Íslands fær málið í sínar hendur þá semja Bretar og Hollendingar og hirða sína 1.200 ma. úr þrotabúinu án þess að nokkur ríkisábyrgð fylgi eða greiðsla frá ríkinu. Með slíkum samningi fá Bretar og Hollendingar 94% af núverandi Icesave samningi.
- Slíkan samning gætu þeir klárað fyrir hádegi á morgun með Steingrími J. Það þarf engin lög frá Alþingi til að ganga frá slíkum samning. Það er bara vegna þess að Bretar og Hollendingar vilja fá ríkisábyrgð og 75 ma. til viðbótar við það sem er í þrotabúi Landsbankans að þessi Icesave samningur fór aftur fyrir þing og þjóð.
Tapi Bretar og Hollendingar þessu máli fyrir dómstólum þá tapa þeir 1.200 ma. Hverjar eru líkurnar á því? 20% til 30%? Myndu ríkisstjórnir Bretlands og Hollands þola það? Eru þessar ríkisstjórnir til í slíkt gambl?
Verði Íslendingar dæmdir til að greiða lágmarks trygginguna, sem margir telja líklega niðurstöðu, þá greiðir þrotabúið út 630 ma. Þá fellur ekki króna á íslenska ríkið. Þrotabúið á í dag í peningalegum eignum 700 ma. Bretar og Hollendingar tapa hinsvegar 570 ma. miðað við fyrirliggjandi Icesave samning. Myndu ríkisstjórnir Bretlands og Hollands þola það? Eru þessar ríkisstjórnir til í slíkt gambl?
Nei, löngu áður en málið fer í hendur Hæstaréttar Íslands þá verða Bretar og Hollendingar búnir að gleyma öllu um ríkisábyrgðir og einhverjum smá greiðslum úr ríkissjóði Íslands. Þeir taka þrotabúið og fá þar með 94% af sínum kröfum.
Já, ég er tilbúinn að fara dómstólaleiðina og með því gambla með 65 ma. Það geri ég áhyggjulaust.
Samningsbrotamál líklegast | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 19:13 | Slóð | Facebook
Miðvikudagur, 23. febrúar 2011
Versta niðurstaða úr dómsmáli 200 milljarðar.
Ingvi Hrafn á þakkir skyldar fyrir góðan þátt á ÍNN í gær með Lárusi Blöndal samningamanni í samninganefnd Íslands um Icesave. Eins var Lárus mjög góður og skýrði vel út þennan samning þannig að allir þeir sem á horfðu urðu miklu fróðari á eftir.
Það eina sem ég skildi ekki þegar ég horfði á þáttinn í gær var þegar Lárus fór að tala um þann kostnað sem gæti fallið á ríkissjóð, tapaðist málið fyrir dómstólum og við dæmd til að tryggja allar innistæður að fullu.
Þegar Lárus fór að tala um 300, 400 og jafnvel 500 milljarða vaxtakostnað sem gæti fallið á okkur færi dómsmálið á versta veg þá missti ég alveg áttirnar.
Ég ætlað mér aldrei að fara út í það að vaxtareikna þetta dæmi en ef þessar útskýringar er það eina sem okkur býðst, tölur ekki studdar neinum útreikningum, þá á greinilega að setja það í hendurnar á almenningi að finna út úr þessu.
Til að reyna að skilja þessar tölur þá setti ég upp eins einfalt dæmi og hægt er út frá því sem við vitum.
- Við vitum að allur Icesave pakkinn var, 09.01.2011, rétt rúmir 1.200 ma.
- Við vitum að til að tryggja lámarksinnistæðu, 20.887 evru per reikning þá kostar það 630 ma.
- Lárus Blöndal sagði okkur í gær að "peningalegar eignir" þrotabús Landsbankans eru um 700 ma, það er þrotabúið á í dag um 700 ma. í reiðufé.
- Lárus Blöndal sagði okkur líka í gær að eins og staðan væri í dag myndi öllum greiðslum vegna Icesave ljúka fyrir 2016.
Fari málið fyrir dómstóla þá getum við valið tvær leiðir:
A) Borga þó svo dómsmál verði í gangi
B) Borga ekkert nema við verðum dæmd til þess.
Við skulum gefa okkur að dómsmálið fari á versta veg og við eftir fjögur ár, 2015, verðum dæmd til þess að tryggja allar innistæður að fullu. Um 1.200 ma. munu þá falla með vöxtum á ríkissjóð. Segjum með 6% vöxtum frá og með árbyrjun 2010.
Leið A)
Við veljum að borga og setja þrotabú Landsbankans upp í Icesave eftir því sem greiðslur berast þó svo dómsmálið sé í gangi. Þá lítur greiðsluflæðið út eins og sést á töflunni hér fyrir neðan. Vaxtakostnaðurinn verður 162 ma.
- Á árinu 2010 falla á okkur 1.200 ma. Miðað við 6% vexti falla á árinu á okkur í vexti kr. 72 ma.
- Á árinu 2011 þá greiðum við Bretum og Hollendingum það fé sem er til í þrotabúinu, 700 ma. Eftirstöðvar eru þá 500 ma. og vextir af 500 ma. á ári eru 30 ma.
- Næstu fimm árin fram til 2016 koma þessir 500 ma. inn í þrotabúið, 100 ma. á ári. Vextir á eftirstöðvunum árið 2012 eru 24 ma., árið 2013 eru þeir 18 ma. svo 12 ma. og að lokum 6 ma. Samtals gera þetta 162 ma. í vexti.
Leið B)
Við veljum að borga ekki neitt úr þrotabúi Landsbankans vegna Icesave fyrr en við verðum dæmd til þess og gerum ráð fyrir því að það gerist 2015. Þá töpum við málinu stórt og þá fellur á ríkissjóð öll upphæðin, 1.200 ma. Þessi upphæð fellur öll á ríkisjóð með fullum vöxtum frá ársbyrjun 2010 og til ársins 2015. Þegar dómur fellur 2015 þá borgum við út það sem þá er til í þrotabúinu. Sjá töflu B) hér fyrir neðan. Ef við gerum þetta svona þá er vaxtakostnaðurinn 366 ma. Nú erum við farin að nálgast aðeins þær tölur sem Lárus Blöndal er að tala um.
En gleymum því ekki að þessir 700 ma. sem eru til í reiðufé í þrotabúinu í dag það fé hlýtur að vera geymt á vöxtum á einhverjum reikningum, í þýskum ríkisskuldabréfum eða eitthvað. Það fé hlýtur að safna vöxtum meðan við bíðum dóms og féð er í okkar vörslu. Við erum að fá um 2,5% vexti á gjaldeyrisforðann sem við tókum að láni hjá AGS og er geymdur í banka í BNA. Við skulum ætla að þrotabúið geti ávaxtað þetta fé með 3% vöxtum og þá lítur dæmið út eins og sést í töflu C). Vextirnir sem þrotabúið fær við það að greiða ekkert út og ávaxta féð er 171 ma.
Kostnaður ríkissjóðs vegna vaxta fyrir að borga ekkert fyrr en við verðum dæmd til þess er því 366 ma. - 171 ma. = 195 ma.
Hér er mjög einföld sviðsmynd af þeirri stöðu sem nú er uppi veljum við að hafna Icesave samningnum og fara dómstólaleiðina. Ég vil hafa alla fyrirvara á þessum útreikningum enda eru þeir eingöngu ætlaðir til að skynja stærðargráðu þess vaxtakostnaðar sem við stöndum frammi fyrir höfnum við Icesave og töpum málinu algjörlega fyrir dómi. Samkvæmt þessum einföldu útreikningum þá verður vaxtakostnaður okkar að fara dómstólaleiðina samt aldrei meiri en um 200 ma.
- Íslendingar hafa alla tíð sagst vilja borga og ef við veljum leið A) í þessum málaferlum og byrjum strax að borga inn á Icesave það sem er til í þrotabúinu þá mun versta niðurstaða úr málaferlum kosta okkur þessa 47 ma. sem ríkið gerir ráð fyrir að falli á ríkissjóð plús vextir upp á 162 ma, samtals 209 ma.
- InDefence metur þennan kostnað 140 ma., sjá nánar hér, enda gera þeir ráð fyrir lægri vöxtum en þessum 6% sem ég miða við.
Ég get ekki skilið að versta niðurstaða fyrir dómstólum muni kosta ríkissjóð einhverja 500 milljarða eins og Lárus Blöndal vill halda fram.
Ég ítreka þá ósk mína að þessir útreikningar Lárusar / samninganefndarinnar verði lagðir fram svo menn eins og ég sem fyrirmunað er að reikna svona hluti út í huganum yfir sjónvarpsþætti, getum skilið hvernig þessir 500 ma. verða til.
Jafnframt vil ég benda á að ef við verðum dæmd til að tryggja lágmarksinnistæður, 20.887 evrur per reikning, sem að mati margra er líklegasta niðurstaðan í dómsmáli, þá mun það kosta 630 ma. Í þrotabúinu eru til í dag í reiðufé 700 ma. svo slík niðurstaða myndi ekki kosta ríkisjóð krónu. Slík niðurstaða í dómsmáli væri sigur fyrir okkur og fyrir þá sem vilja ekki borga krónu. Ég tala nú ekki um ef við vinnum málið og eigum ekki að greiða neitt. Fyrrum lánadrottnar Landsbankans sem nú bíða þess hvað kemur í þeirra hlut úr þrotabúinu myndu fagna þeirri niðurstöðu því þá verða þessir 1.200 ma. þeirra.
- Bretum og Hollendingum mun sjálfsagt standa til boða á meðan málaferlunum stendur að taka þrotabúið upp í kröfur sínar en án ríkisábyrgðar og án þess að króna falli á almenning á Íslandi vegna þessa máls.
- Slíkan samning þyrfti ekki að leggja fyrir Alþingi. Þetta geta embættismennirnir klárað því það er bara vegna kröfu Breta og Hollendinga um að fá aukalega 47 ma. og ríkisábyrgð að þetta mál endaði aftur fyrir þingi og þjóð. Bretar og Hollendingar gætu klárað þetta mál með Steingrími J fyrir hádegi á morgun ef þeir vildu.
Þeir hljóta að vega það og meta, Bretar og Hollendingar, hvort þeir vilja taka áhættuna af málaferlum og fá hugsanlega ekkert eða hirða þrotabúið og fá 96% af sínum kröfum.
Er þessi dómstólaleið ekki bara góð leið til að leiða þetta mál til lykta?
Réttlætir ekki herferð Breta og Hollendinga | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 23:02 | Slóð | Facebook
Mánudagur, 21. febrúar 2011
Icesave 3 kostar 25-230 milljarða. Dómstólaleiðin 0-140 milljarða.
Valið sem við stöndum frammi fyrir eftir að forsetinn synjaði Icesave lögunum staðfestingar er:
- Icesave 3 sem mun kosta okkur 25 til 230 milljarða
- Dómstólaleiðin sem mun kosta okkur 0 til 140 milljarða
Ég vil benda áhugasömum á þessar umsagnir hér um Icesave 3.
- Umsögn InDefence
- Umsögn lögspekinganna
- Umsögn Seðlabankans
- Umsögn GAM Management
- Umsögn IFS-Greiningar
Í umsögn InDefence er að finna eina matið sem ég hef sé á því hvað það mun kosta þjóðina ef dómstólaleiðin verður farin.
Þetta eru niðurstöður InDefende. Sjá töflu bls 49 í greinargerð þeirra:
- 140 milljarða mun það kosta ríkið ef málaferlin tapast algjörlega.
- 22 milljarða mun það kosta ríkið ef við verðum dæmd til að tryggja lámarksinnistæður, rúmlega 20 þúsund evrur per reikning.
- 0 milljarða mun það kosta ríkið ef við vinnum málaferlin.
Þá er rétt að hafa eftirfarandi í huga:
- 75 milljarða mun Icesave 3 kosta okkur að mati InDefence.
- 25 til 230 milljarða mun Icesave 3 kosta okkur að mati að mati GAM Management.
- 47 milljarða mun Icesave kosta skv. stjórnvöldum.
Miðað við lögfræðiálitið þá er líklegasta niðurstaðan í dómsmáli að við verðum dæmd til að tryggja allar innistæður upp að rúmlega 20 þúsund evrum. Það mun kosta okkur 22 milljarða, að mati InDefence.
Í umsögn lögmannanna er talið mjög ólíklegt að við töpum málinu algjörlega og verðum dæmd til að tryggja allar innistæður að fullu en það mun kosta okkur 140 milljarða að mati InDefence.
Valið sem við stöndum frammi fyrir er:
- Icesave 3 sem mun kosta okkur 25 til 230 milljarða
- Dómstólaleiðin sem mun kosta okkur 0 til 140 milljarða
Er þetta svo erfitt val, hafandi í huga að Bretar settu hryðjuverkalög á ríkissjóð og Seðlabankann og frystu með því inni í J.P. Morgan bankanum í London gull- og gjaldeyrisforða þjóðarinnar á ögurstundu og lýstu því síðan yfir í heimspressunni að Ísland væri gjaldþrota?
Er þetta svo erfitt val?
Afar ólíkir kostir en síðast | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 15:04 | Slóð | Facebook
Mánudagur, 21. febrúar 2011
Ekki byrjar hún vel kynningin á Icesave 3.
Ekki byrjar hún vel kynningin á nýjasta Icesave samningnum. Lárus Blöndal kemur fram með tölur í þessu viðtali um væntanlegan kostnað þjóðarinnar af Icesave 3 sem eru í engu samræmi við önnur gögn í málinu.
Í umsögn GAM Management sem lögð var fyrir þingið í janúar, sjá hér, eru reiknaðar út nokkrar mögulegar sviðsmyndir vegna Icesave 3. Niðurstaða þessara sérfræðinga er að Icesave 3 muni kosta þjóðina 25 til 230 milljarða. Engir þeirra óháðu aðila sem reiknað hafa og metið væntanlegan kostnað þjóðarinnar af Icesave 3 hafa komist að sömu bjartsýnis niðurstöðu sem ríkisstjórnin og Lárus Blöndal eru að kynna, að Icesave 3 muni kosta ríkissjóð 47 milljarða.
InDefence reiknar þennan kostnað 75 milljarða, sjá hér.
Þá segist Lárus bjartsýnn á að þrotabú Landsbankans muni duga fyrir Icesave.
Ljóst er að Bretar og Hollendingar deila þessari bjartsýni ekki með Lárusi. Teldu Bretar og Hollendingar að þrotabú Landsbankans dygði fyrir þessum skuldbindingum þá væru þeir ekki að sækja það svona fast að ríkissjóður gangist í ábyrgðir fyrir því sem þeir gera ráð fyrir að standi út af borðinu þegar þrotabúið er uppgert.
Ef Bretar og Hollendingar væru sammála þessu mati Lárusar að þrotabú Landsbankans muni duga fyrir Icesave þá væri þeir ekki að fara fram með þennan Icesave samning og þeir væru þá ekki að krefjast þess að fá ríkisábyrgð á samninginn.
Nú þegar forsetinn hefur vísað Icesave 3 til þjóðarinnar þá er mikilvægt að fram fari heiðarleg umræða um samninginn, kosti hans og galla.
Mikilvægt er að stjórnvöld og samningamenn leggi fram réttar upplýsingar og kynni raunsanna mynd af samningnum.
Það að koma fram með ótrúverðugar bjartsýnisspár og mála samninginn miklu bjartari litum en tilefni er til er ekki að hjálpa neinum í þessu máli.
Skýrir kostir í stöðunni | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 10:49 | Slóð | Facebook
Sunnudagur, 20. febrúar 2011
Forsetinn sjálfum sér samkvæmur
Með því að synja aftur lögum um Icesave staðfestingar og vísa þeim til þjóðarinnar þá er forsetinn sjálfum sér samkvæmur. Hann notar nú sömu rök og sömu ástæður og hann notaði þegar hann vísaði Icesave 2 samningnum til þjóðarinnar.
Icesave 3 er í eðli sínu sami samningur og Icesave 2. Bara aðeins lægri vextir fyrstu árin. Þess vegna hefði það verið sérstakt að vísa bara Icesave 2 til þjóðarinnar en ekki Icesave 3.
Í þessu ölduróti sem hér hefur gengið yfir stendur forsetinn fastur fyrir, trúr sínum eigin rökum og fyrri ákvörðunum og lætur hótanir og heimsendaspár ekki villa sér sýn.
Fyrir þetta á forsetinn þakkir skyldar.
----- o ----
Nú er komið að þjóðinni að hrinda af höndum sér fyrirætlunum stjórnvalda og erlendra ríkja að velta skuldum gjaldþrota fjármálastofnunar yfir á launafólk og skattgreiðendur á Íslandi.
Þessir stjórnmálamenn og þessi stjórnvöld eru búin að skuldsetja þetta samfélag nóg. Látum þessa stjórnmálamenn og þessi stjórnvöld ekki skuldsetja okkur enn frekar.
Göngumst ekki í ábyrgð fyrir skuldir gjaldþrota banka.
Höfnum Icesave 3 í komandi þjóðaratkvæðagreiðslu.
Forsetinn staðfestir ekki | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 17:17 | Slóð | Facebook