Stjórnlagaþing - Við eigum að koma á fót Stjórnlagadómstóli.

Eitt stærsta skrefið í að tryggja sjálfstæði dómsvaldsins og að stjórnarskráin verði virt er að koma hér á fót Stjórnlagadómstóli.

Ef grunur er um að lög sem Alþingi er að setja eða hefur sett brjóti í bága við stjórnarskrána, alþjóðlega sáttmála sem Ísland hefur undirgengist eða önnur íslensk lög þá á að vera hægt að vísa slíkum málum til sérstaks Stjórnlagadómstóls eins og tíðkast í nágrannalöndum okkar. Eins ef ráðherrar, ráðuneyti eða aðrar valdastofnanir eru með aðgerðum sínum eða aðgerðarleysi að brjóta gegn ákvæðum stjórnarskrárinnar, þá á að vera hægt að fara með slík mál fyrir Stjórnlagadómstól. 

Sem dæmi um mál sem slíkur dómstóll myndi fjalla um er þegar núverandi forsætisráðherra setti norðmanninn Svein Harald Öygard tímabundið í embætti Seðlabankastjóra. Sjá hér. Í 20. grein stjórnarskrárinnar stendur: "Engan má skipa embættismann, nema hann hafi íslenskan ríkisborgararétt". Sjá hér.

Annað dæmi er þegar EES samningurinn var gerður á sínum tíma. Mjög var deilt um hvort samningurinn bryti í bága við Stjórnarskrána. Forystumenn Sjálfstæðisflokksins og Alþýðuflokksins fullyrtu að svo væri ekki. Aðrir héldu því fram að EES samningurinn skerti það mikið sjálfsforræði þjóðarinnar að slíkan samning yrði annað tveggja að leggja undir þjóðaratkvæði eða gera breytingar á Stjórnarskránni þannig að þessi samningur rúmaðist innan ákvæða hennar.

Þriðja dæmið sem má nefna var þegar þáverandi forsætisráðherra og utanríkisráðherra ákváðu nánast upp á sitt einsdæmi að Ísland yrði þátttakandi í stríðinu í Írak. Áfram má telja slík dæmi því þau eru mörg þessi álitamál.

Ef við Íslendingar hefðum sett á fót Stjórnlagadómstól strax við stofnun Lýðveldisins, dómstól sem hefði staðið vörð um stjórnarskrána, þá hefði verið hægt að skjóta ráðningu norðmannsins og EES samningnum fyrir slíkan dómstól. Dómstóllinn hefði þá úrskurðað hvort þessar athafnir framkvæmdavaldsins hefðu rúmast innan ramma stjórnarskrárinnar. Eins hvort ráðherrarnir tveir höfðu umboð til að skuldbinda Ísland sem þátttakanda í Írak stríðinu.

Það er tilgangslaust að vera með stjórnarskrá sem engin fer eftir. Það er ástæðulaust að blása til Stjórnlagaþings og setja þjóðinni nýja stjórnarskrá ef löggjafarvaldið og framkvæmdavaldið halda áfram og komast upp með að virða ákvæði stjórnarskrárinnar að vettugi. Ef við ætlum okkur að setja þjóðinni nýja stjórnarskrá þá verðum við einnig að setja á fót Stjórnlagadómstól að t.d. þýskri fyrirmynd sem úrskurðar um hvort ný lög, samningar við erlendi ríki og embættisfærslur ráðherra og reglugerðir ráðuneytanna samræmist ákvæðum stjórnarskrárinnar og annarra laga og samninga sem Ísland hefur gert.

Þessi dómstóll þarf að vera þannig að einstaklingar, félög og fyrirtæki geta kært löggjafarvaldið og framkvæmdavaldið til slíks dómsstóls telji þeir á sér og stjórnarskránni brotið. Höfundur þessa pistils á t.d. að geta kært forsætisráðherra fyrir að hafa ráðið norðmann í stól Seðlabankastjóra þegar skýrt er skv. stjórnarskrá að það er bannað!

Fyrir hvaða dómstóli er í dag hægt að láta reyna á réttmæti slíkra embættisfærslna?

Hvað nú með önnur mál. T.d. samræmist það ákvæðum stjórnarskrárinnar að ríkið og í framhaldi sveitarfélögin hafa leigt/selt afnotaréttinn á orkuauðlindum HS orku til næstu 130 ára?

Mannréttindadómstóll Evrópu hefur dæmt að með núgildandi fiskveiðilögum er íslenska ríkið að brjóta mannréttindi á almenningi á Íslandi. Við, almenningur höfum engin úrræði til að stöðva framkvæmdavaldið í þessum brotum sínum. Hér þarf úrræði og Stjórnlagadómstólar í löndunum hér í kring hafa slík úrræði. Þeir einfaldlega fella slík lög úr gildi. Þeir geta fellt úr gildi lög sem brjóta gegn stjórnarskránni og þeim alþjóðlegu sáttmálum sem Ísland hefur undirgengist.

Málið er að slíkur Stjórnlagadómstóll er eitur í beinum íslensku stjórnmálaflokkanna og fulltrúum þeirra á þingi. Þetta fólk vill hafa sjálfdæmi í því hvernig ber að túlka stjórnarskrána og þá erlendu sáttmála sem Ísland hefur undirritað. Þetta fólk vill hafa sjálfdæmi í því hvort samningur eins og EES samningurinn stenst stjórnarskrána eða ekki. Þetta fólk vill ekki hafa yfir höfði sér einhvern dómstól sem getur stöðvað stjórnmálaflokkana i hagsmunagæslu þeirra og vildarvinaþjónustu. Þess vegna hafa þingmenn okkar síðasta mannsaldurinn sjaldan eða aldrei minnst á að setja hér á fót Stjórnlagadómstól. Stjórnlagadómstól sem mun halda í eyrun á Alþingi og stjórnsýlunni.

Ef Stjórnlagadómstóll hefur komið til umræðu þá er farið að bera við kostnaði o.s.frv. Að halda út slíkum dómstól er álíka kostnaður og fer í dag í að reka almannatengsladeildina hjá Orkuveitu Reykjavíkur. Kostnaður er engin ástæða fyrir því að að stofna ekki Stjórnlagadómstól. Ef við höfum ekki efni á að vera hér með Stjórnlagadómstól þá höfum við ekki efni á að vera sjálfstæð þjóð.

Er það ekki löngu tímabært að við komum okkur upp dómsvaldi sem er í einhverju samræmi við það sem tíðkast í öðrum lýðræðisríkjum?

Að setja hér á fót Stjórnlagadómstól er eitt mikilvægasta skrefið í þá átt að tryggja sjálfstæði dómsvaldsins og að farið verði eftir þeirri stjórnarskrá sem þjóðin mun setja sér á næstu misserum.

Með nýrri stjórnarskrá eiga einnig að fylgja réttarbætur eins og að hér verði stofnaður Stjórnlagadómstóll.

Sjá nánar áherslur mínar varðandi stjórnlagaþingið hér: www.fridrik.info

Mynd: Gönguleiðin upp Esju.

 

Stjórnlagaþing - Hér verði forseti að Franskri / Finnskri / Bandarískri fyrirmynd

Stjórnarskráin gerir ráð fyrir að hér sé konungsveldi með sama hætti og er í Danmörk, Noregi og Svíþjóð. Ísland er hins vegar lýðveldi eins og Frakkland, Finnland, Rússland, Bandaríkin og lönd austur Evrópu. Þess vegna eigum við að aðlaga okkar stjórnarskrá að stjórnarskrám þessara lýðvelda og leita þangað að fyrirmyndum.

Öll ríki austur Evrópu settu sér nýjar stjórnarskrár þegar Múrinn féll fyrir um 20 árum. Þessi lýðveldi settu sér stjórnarskrá að Franskri / Finnskri fyrirmynd. Mikil þekking og reynsla er til í dag í Evrópu hvernig stjórnarskrár eiga að vera og hvernig mismunandi útfærslur á þeim hafa reynst. Þessa þekkingu eigum við Íslendingar að nálgast og nýta nú þegar við setjum okkur nýja stjórnarskrá.

Þar sem ekki er konungsveldi þá fer forsetinn með framkvæmdavaldið. Forsetinn er kosinn beinni kosningu og það er forsetinn sem skipar ráðherra. Ráðherrarnir sjá um daglegan rekstur ríkisins. Í Evrópu er skipaður verkstjóri fyrir ráðherrunum, þ.e. forsætisráðherra. Í Bandaríkjunum er forsetinn jafnframt forsætisráðherra. Í þessum lýðveldum þá kýs þjóðin sér forseta til að fara með framkvæmdavaldið og þingmenn til að fara með fjárveitinga- og löggjafarvaldið.

Ef þjóðin er ekki ánægð með störf ríkisstjórnarinnar þá er einfalt að breyta því með því að kjósa nýjan forseta. Ný forseti tekur þá við stjórnartaumunum og skipar nýja ráðherra. Forseti sem vill standa sig vel í embætti hann vandar valið á ráðherrum sínum og skipar fagmann í hvert rúm. Breytum við stjórnarskránni með þessum hætti þá munu í framtíðinni kunnáttumenn verða valdir til að stjórna Íslandi.

Aldrei aftur mun þá nýútskrifaður stúdent verða menntamálaráðherra, sagnfræðingur gerður að ráðherra bankamála og dýralæknir að fjármálaráðherra.

Einni spurningu þurfum við að svara er; hvort eigum við að velja Evrópsku leiðina eða þá Bandarísku, þ.e. vera með forseta og forsætisráðherra eða bara forseta. Undirritaður hallast að Evrópsku leiðinni. Þá þarf í raun bara orðalagsbreytingar á núverandi stjórnarskrá.

Eitt er ljóst. Verði gerðar breytingar á stjórnarskránni og hún aðlöguð að stjórnarskrám lýðveldanna í Evrópu þá mun það hafa í för með sér verulegar breytingar á stjórnskipun landsins. Völd flokkanna og forystumanna þeirra munu minnka verulega.

Öruggt má telja að flokkarnir og þingmenn þeirra muni setja sig upp á móti öllum breytingum á stjórnarskránni sem minnka völd þeirra. Slíkar breytingar munu ekki fara átakalaust í gegnum þingið eins og það er skipað í dag og hugsanlega aldrei komast þar í gegn.

Líklega þarf til ný framboð og nýtt fólk inn á þing til að koma síkum breytingum í gegn um Alþingi, þ.e. gera Ísland að alvöru lýðveldi og leggja niður það ráðherraræði sem hér hefur fengið að grassera allt of lengi með þekktum afleiðinum og stórtjóni.

Sjá nánar um Stjórnlagaþingið og stjórnarskrána hér: www.fridrik.info

Mynd: Gönguleiðin upp Esju.

Stórtónleikar í Grafarvogskirkju, 11. nóvember

Lionsklúbburinn Fjörgyn stendur fyrir tónleikum til styrktar Barna- og unglingageðdeild LSH og líknarsjóði Fjörgynjar í Grafarvogskirkju, 11. nóvember 2010, kl. 20:00.

Eftirtaldir listamenn koma fram og styrkja verkefnið:

Buddy Holly sönghópur (Ingó, Sjonni Brinks, Felix ofl.?)
Egill Ólafsson
Fjallabræður, kór
Gissur Páll Gissurarson 
Gréta Hergils
Gréta Salome fiðluleikari
Helgi Björnsson
Hörður Torfason
Jóhann Friðgeir Valdimarsson
Ómar Ragnarsson 
Óskar Pétursson og Guðrún Gunnarsdóttir
Páll Rósinkransson
Ragnar Bjarnason
Sigrún Hjálmtýsdóttir, Diddú
Voces Maskulorum

Kynnir: Felix Bergsson
Undirleikarar: Jónas Þórir, Þorgeir Ástvaldsson

Miðaverð: 2.500 kr.

Miðasölustaðir: 

N1; Ártúnshöfða - Bíldshöfða - Gagnvegi

Olís; Álfheimum - Gullinbrú - Norðlingaholt ( við Rauðavatn) 

Hjá höfundi þessa bloggs, Friðriki Hansen Guðmundssyni í síma 894 1949 eða pantið miða á netfanginu [e-mail].

Tryggið ykkur miða sem fyrst. Síðustu ár hafa allir miðar selst upp nokkrum dögum fyrir tónleika. 

Sjá nánar á heimasíðu Lionsklúbbsins Fjörgyn, Grafarvogi:
https://sites.google.com/site/lklfjorgyn/

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vefritið Svipan tekur forystu í kynningu á frambjóðendum til Stjórnlagaþings.

Vefritið Svipan hefur tekið frumkvæðið og forystuna í kynningu á þeim sem bjóða sig fram til Stjórnlagaþings. Vefritið birtir á síðum sínum í stafrófsröð nöfn allra þeirra frambjóðenda sem hafa boðið sig fram.

Vefritið gerir meira en það. Öllum frambjóðendum er boðið að kynna sig á heimasíðu þess. Frambjóðendur senda inn helstu upplýsingar ásamt mynd og svara nokkrum spurningum. Þessar upplýsingar tekur vefritið saman og birtir með mynd á síðum sínum.

Hluti þeirra sem hafa boðið sig fram hefur þegar sent inn upplýsingar og svarað spurningum Svipunnar.

Í dag er vefritið Svipan komin með stærsta gagnabankann um þá sem bjóða sig fram til Stjórnlagaþings. Vilji kjósendur kynna sér þessa frambjóðendur þá er og verður Svipan vettvangurinn.

Sjá nánar hér: Vefritið Svipan. 

Stóru vefritin eins og mbl.is og visir.is verða að hugsa sinn gang ætli þau að halda í hylli netnotenda á komandi misserum.

Það dugir ekki bara að fylla þessa stóru vefrit með auglýsingum og hætta að þjónusta almenning og sinna því sem helst er í gangi. 

 

 

523 í framboði

Er frambjóðandi til Stjórnlagaþings

Í framhaldi af því að ég hef skrifað nokkra pistla á síðustu misserum sem tengjast stjórnarskránni og stjórnskipun Íslands og það að ég var valinn í þetta 1000 manna úrtak sem mun sitja Þjóðfundinn 6. nóvember næstkomandi þá ákvað ég að gefa kost á mér í framboð til stjórnlagaþingsins.

Það er sérstakt og í raun einstakt að fá tækifæri til þess að taka þátt í því að setja þjóðinni nýja stjórnarskrá.

Ég hefði gjarnan viljað taka þátt í því.

Pistlarnir sem ég skrifað og tengjast stjórnskipun Íslands eru hér:

• Njörður P. Njarðvík sendi mér bréf.
• Sex ástæður þess að halda á þjóðaratkvæðagreiðsluna.
• Stjórnmálamenn allra flokka sameinaðir gegn lýðræðisumbótum forsetans.
• Forsetinn til sóma
• Reynir ríkisstjórnin að stöðva lýðræðisumbætur forsetans?
• Forsetinn gefur þjóðinni aðgang að beinu lýðræði í gegnum forsetaembættið.
• The President of Iceland has the Executive Power .
• Er forsetinn að búa sig undir að skipa hér utanþingsstjórn?
• Sómi Íslands, sverð og skjöldur?
• Aðförin að forsetaembættinu - Embættið svipt málfrelsi og er í stofufangelsi á Bessastöðum

Hef sett upp nýja heimasíðu í tilefni af þessu framboði, sjá:  www.fridrik.info.

Skiptar skoðanir um stjórnlagaþing

Skora á ríkisstjórn og Alþingi að stoppa þessa ósvinnu.

Það er ekki hægt að horfa aðgerðarlaus upp á að nú í október eiga að fara fram 250 nauðungaruppboð á íbúðum sem eigendur búa sjálfir í og eiga þar sitt lögheimili. 

Væntanlega hefur allt þetta fólk keypt íbúðir sínar í góðri trú og farið í greiðslumat hjá bönkunum.

Vegna glannaskapar í rekstri íslensku bankana þá verður hér hrun, allar forsendur bresta, atvinnumissir, launalækkanir, lán hækka um 40% (verðtryggð) til 100% (gengistryggð) og fjöldi fólks getur ekki staðið í skilum.

Þegar hafa á árinu um 1.200 fjölskyldur misst heimili sín og búist er við að á milli 2.000 til 3.000 manns bætist í þann hóp á næstu mánuðum og misserum. Öll þessi heimili eru full af börnum og unglingum.

Ég neita að trúa því að forsætisráðherra, fjármálaráðherra, viðskiptaráðherra og aðrir ráðherrar og þingmenn ætli að halda áfram að sitja aðgerðarlaus og horfa á allt þetta fólk borið út úr húsum sínum vegna þessa forsendubrests sem hér varð.

Í skil ekki af hverju þessi mál eru ekki leyst þannig að ekki þurfi að koma til nauðungaruppboðs og útburðar. Það eru ótal leiðir til þess ef einhver einasti vilji er fyrir hendi. Hvað liggur svona ofboðslega á að losa þessar eignir. Lánin eru öll til 25 til 40 ár. Af hverju ekki frysta þessi lán í 4 til 6 ár eða bara borga af þeim vexti og lengja lánstímann í 60 til 80 ár eins og svo algengt er með fasteignalán á hinum Norðurlöndunum.

Af hverju finna menn ekki lausnir í dýpstu kreppu Íslandssögunnar þannig að ekki þurfi að bera öll þessi börn út á götu og setja foreldra þeirra í ævilangt gjaldþrota þar sem þau losna aldrei við skuldirnar?

Til hvers?

Eitt veit ég og það er að þessi fantatök bankana, nauðungaruppboð og fjöldagjaldþrot verða ekki liðin. Það mun aldrei verða fyrirgefið ef henda á öllum þessum fjölskyldum á götuna og allt þetta fólk gert gjaldþrota.

Það mun enda með því að þessar óeirðir munu stigmagnast og þá er það bara spurning um tíma hvenær kveikt verður í Alþingsihúsinu, Stjórnarráðinu, bankaútibúum eða aðrar byggingar verða brenndar.

Við vitum að fjármálaráðherra lofaði bankamönnum háum bónusum eftir því hve miklu þeir næðu út úr lánasöfnum bankana. Það er ljóst að bankamenn ætla sér feita bónusa.

Ég skora samt á þá og á sýslumenn og starfsmenn þeirra, ekki taka þátt í þessum aftökum. 

Segið bara NEI, við tökum ekki þátt í þessu.

Ég skora á ríkisstjórn og Alþingi að stoppa þessa ósvinnu.

Göngustígurinn upp Esju.

„Viðhorf bankanna hafa breyst“

Af hverju stendur Steingrímur J gegn lyklafrumvarpi Lilju Mósesdóttur?

Á annað ár hefur verið kallað eftir úrbótum fyrir þá sem verst hafa farið út úr hruninu. Því kalli svaraði Lilja Mósesdóttir fyrir rúmu ári þegar hún lagði fram frumvarp sem fékk fljótlega nafnið lyklafrumvarpið.

Þetta frumvarp er að hluta að bandarískri fyrirmynd og er í grunninn þannig að þeir sem lenda í því óláni að forsendur fyrir íbúðarkaupunum bresta, atvinnumissir, veikindi eða hvað annað sem veldur, þá getur fólk skilið lyklana eftir og labbað út úr eignum sínum án þess að verða persónulega gjaldþrota. Við skulum átta okkur á því að engin labbar út úr íbúðarhúsnæði sínu nema engir aðrir kostir eru í stöðunni.

Frekar en samþykkja lyklafrumvarpið vilja alþingismenn horfa upp á þúsundir einstaklinga missa íbúðahúsnæði sitt og horfa upp á þessa einstaklinga sitja áfram uppi með lánin sem þýðir að þetta fólk fer allt beint í persónulegt gjaldþrot. Blóðhundar bankanna fá síðan það verkefni að elta þetta fólk allt þeirra líf.

Þetta fólk keypti sínar eignir í góðri trú eftir að hafa farið í greiðslumat hjá bönkunum og stendur nú frammi fyrir gjaldþroti og ríkisstjórnin ætlar sér ekkert að gera. 

Ekki bara það, Steingrímur J kemur í veg fyrir að lyklafrumvarp Lilju Mósesdóttur nái fram að ganga.

Hverju haldið þið að bankarnir nái hvort sem er af þessu fólki eftir að það er orðið gjaldþrota?

Bankarnir eiga að taka þessar eignir yfir og búið. Það hefur engan tilgang að gera allt þetta fólk gjaldþrota, það bætir ekki stöðu bankana og þeir hafa af því engan fjárhagslegan ávinning að elta þetta fólk alla æfi þess.

Hvers vegna ætlar þú að senda allt þetta fólk í gjaldþrot Steingrímur?

Af hverju stendur þú gegn lyklafrumvarpi Lilju Mósesdóttur?

Mynd: Gönguleiðin upp Esju

Auðmenn græða á uppboðum