Hvorfor vælger Danmark at presse Island med Icesave?

Ifølge den Norske direktør for den Norske indskudsgarantifond så er indlån i Norske banker ikke med statsgaranti. Den Norske stat garanterer ikke indlån i Norske banker.

Førende advokater i England, professorer, og så videre og så videre er alle enige med den her Norske direktør. Ifølge den Europiske direktive, 94/19/EC så er der ikke tale om at staten i de enkelte lander skal garantere indlån i banker.

Tværtimod, ifølge EU direktiverne er der ikke tilladt at staten stiller den slags garantier overfor sine banker. Det ville jo betyde at de store banker i de store lander ville have alle fordele. Alle ville vælge de store Tyske banker overfor de små Danske banker.

Lige som i Norge så var og er der ingen statsgaranti på indlån i banker i Island. Hvad enkelte nationer så vælger at gøre i en bankekrise angående indlån er deres egnet valg. At garantere indlån er ikke en forpligtelse.

At sige at Island skal “honorere sine internationale forpligtelser” er, ifølge den Norske direktør for den Norske indskudsgarantifond og andre specialister indenfor EU love og regler, ikke at garantere indlån i Islandske banker eller Islandske netbanker.

Hvilke er “de forpligtelser” Island skal honorere? Det har vi i Island på nuværende tidspunkt ikke fået svar på. Ifølge EU love og regler skal der dækkes 20.887 per konto af indskudsgarantifonden, ikke staten eller skattetalerne. England og Holland kræver 51% af Landsbanken konkursbo til sin. Resten, 49% skal til Island. De her 49% dækker 88% af det hvis Island betaler 20.887 per konto. De her 12% er med renter ifølge Dr Jon Danielsson 1.6 milliard euro eller 8.800 euro per mand i Island.

Hvorfor skal England og Holland have de her 51% af konkursboet?

Hvis Island fik hele konkursboet til rådighed så ville konkursboet godt klare at betale disse 20.887 euro per konto og Island “honorere sine forpligtelser”. Hvorfor kræver Danmark Island kun skal have 49% af Lansbanki konkursbo til at betale disse 20.887 euro per konto? Hvorfor kræver Danmark Island skal belastes med gæld på 8.800 euro per hver mand i Island, en gæld som er to gange højere en Tyskland var belastet med ifølge The Treaty of Versailles? Hvorfor kræver Danmark den Islandske stat skal tage penge fra bønder og fiskemænd i Island og aflevere dem til banker og pengeejere?

Hvorfor kræver Danmark den Islandske stat skal opfører seg som det modsatte til Roben Hood. Roben Hood han tog fra de rige og gav til de fattige. Nu vil Danmark at den Islandske stat tager fra de fattige / lønmodtagerne og giver til de rige. Hvor for? Skal “de rige” have en speciel og ensidig ret til lønmodtageres penge? Hvis de rige taber penge under bankerot er det så lønmodtagerene at betale det tap?

Hvorfor kræver Danmark Island først underskriver Icesave inden de Nordiske lander kommer med sin hjælpende hånd som vi her i Island har nu længe ventet? Hvorfor vil Danmark først tvinge og pine Island til at underskrive tvangskontrakten Icesave inden Danmark retter sin hjælpende hånd vi afventer så vi kan sætte i gang vores økonomiske program?

Jeg tror at alle dem som valgte nej i folkeafstemningen er enige med den Islandske præsident udtalelse om at Norden har svigtet Island.

Hvorfor vælger Danmark at presse Island med Icesave ?

 

Billede: Spadserestigen op Esja på vintersolhverv.

 

 

Stjórnin lifði af þjóðaratkvæðagreiðsluna. Samstöðu nú krafist um atvinnumálin.

Það er ljóst að ríkisstjórnin hefur lifað af þjóðaratkvæðagreiðsluna um Icesave. Engin fór í fýlu, engin fór í panikk og stjórnarsamstarfið heldur áfram með Icesave málið í ákveðnum farvegi.

Með Icesave í farvegi þá er það tvennt sem helst brennur á þjóðinni í dag. Það eru atvinnumálin og vandi heimilanna.

Ýmislegt hefur verið gert varðandi skuldamál heimilanna en þar er áfram knúið á um úrbætur. Stórt skref var sigið í dag þegar kynnt var nýtt frumvarp sem tekur á gjaldþrotum einstaklinga. Með þessu frumvarpi á að stytta þann tíma í fjögur ár sem halda má kröfum gangandi á gjaldþrota einstaklinga. Í dag er þetta fólk dæmt um aldur og æfi úr leik í samfélaginu. Sá mikli forsendubrestur sem hér varð er að valda því að þúsundir einstaklinga horfast i augun við slíka framtíð. Gangi þetta frumvarp eftir þá munu þúsundir fjölskyldna og aðstandendur þeirra anda léttar. Gríðarlegu fargi yrði þá létt af mörgum. Verði lög sem þessi samþykkt þá mun skapast miklu meiri ró í samfélaginu.

Við sérstakar aðstæður er þörf sértækra aðgerða. Slíkra aðgerða er nú þörf.

Enn ein holskefla gjaldþrota og uppsagna er að ganga yfir bygginga- og verktakaiðnaðinn og atvinnuleysið stígur hratt þessar vikurnar.

Það er ljóst að í atvinnumálum verður líka að grípa til sértækra aðgerða. Slagkraftur atvinnulífsins er lítill. Allra augu beinast því að ríki, sveitarfélögum og lífeyrissjóðunum og beðið eftir að þessir aðilar geri eitthvað.

Mikil þörf er að samstöðu og samvinnu allra flokka og allra hagsmunaaðila ætli menn að snúa hjólunum við og hefja hér uppbyggingu og framfarasókn. Á meðan þessi ríkistjórnin situr þá er i dag einfaldlega gerð krafa til þess að þingmenn vinni saman hratt og örugglega að því skapa hér aðstæður sem gefa af sér ný störf og auknar tekjur þannig að þjóðin megi vinna sig út út þessu ástandi.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Draumalandið eins og framhald af Kaupþings - hvatningar - myndinni.

Myndin Draumalandið sem sýnd var í sjónvarpinu í gærkvöldi var fyrir mér sundurlaus sýning á fallegum landslagsmyndum og viðtölum án samhengis. Myndin var án markmiðs og án niðurstöðu.

Strax eftir myndina hélt ég mig skilja að myndin væri gerð sem persónuleg árás á þennan fyrrverandi bæjarstjóra.

Ég trúi því samt ekki að menn fari að gera heila mynd í þeim tilgangi.

Eini maðurinn í myndinni sem mér fannst trúverðugur af þeim sem rætt var við var gamli Orkumálastjórinn en samt skildi ég ekki hvað hann var að gera þarna því hann sló með rökum sínum öll önnur sjónarmið sem þarna komu fram út af borðinu.

Vel má vera að þessi mynd hefði fangað hugi einhverra og gamli Orkumálastjórinn hefði virkað hlægilegur ef myndin hefði verið sýnd á árinu 2007 þegar búið var að ljúga því að þjóðinni að við værum ríkasta þjóð í heimi og falsa gengisskráninguna þannig að stór hluti þjóðarinnar trúði þessari lygi og hélt að enginn á Íslandi þyrfti að vinna framar því við ætluðum að lifa í vellystingum á bönkum og fjármálagróða.

Þeir dagar eru löngu liðnir, er það ekki?

Sá rósrauði draumur er löngu horfinn og Íslenskur raunveruleiki þar sem þörf er á hverri vinnandi hönd er tekinn við, er það ekki?

Ég var að sjá myndina í fyrsta sinn og hafði hlakkað til að sjá hana. Ég varð fyrir vonbrigðum.

Í mínum huga er þessi mynd hluti af þeim brenglaða veruleika sem þjóðin bjó við árið 2007. Í mínum huga er þessi mynd minnisvarði um þá veruleikafyrringu sem heltók þjóðina þegar hún fór að trúa því að hún væri ríkasta þjóð í heimi sem byggi í fallegasta landi í heimi og hér byggi gáfaðasta, fallegasta og sterkasta þjóð heims. Sem slík á myndin rétt á sér.

Þessi mynd er í sama flokki og virkaði á mig eins og framhald af Kaupþings-hvatningar-myndinni sem sýnd var starfsmönnum Kaupþings hér á sínum tíma.

Við erum frábær og landið ægifagurt en við skulum samt halda okkur niðri á jörðinni. 

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Sómi Íslands, sverð og skjöldur

Eru þau orð sem mér eru efst í huga eftir lestur þessarar fréttar.

Óþreytandi hefur forsetinn verið að verja málstað okkar Íslendinga og aðdáunarvert er hvað hann hefur gert það vel. Af þekkingu, kurteisi, fagmennsku og um leið mikilli festu.

Forsetinn hefur staðið sig með sértökum sóma í fyrri hálfleik þessa leiks. Nú er hálfleikur og eftir okkar síðustu útspil er staðan orðin jöfn. Nú þarf þjóðin að sækja fram, hrinda af höndum sér þessum ósanngjörnu kröfum og vinna fullan sigur í þessu máli.

Vonandi að forsetinn taki áfram þátt í þessari baráttu með þjóðinni af jafn miklum krafti og hann hefur gert hingað til.

Forsetinn hefur undanfarið staðið sig gríðarlega vel og alveg sama hvar í flokki menn standa þá á forsetinn skilið það sem hann á, þegar hann eins og aðrir er að standa sig frábærlega.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

Segir Norðurlöndin hafa beitt Ísland þrýstingi

Can we get The Treaty of Versailles, please?

The interest rates in the Treaty of Versailles signed 28. June 1919 was 2,5%  to 5,0%. This is lower than in the Treaty of Icesave.  In the Treaty of Icesave the interest rates are 5,55%. 

I call it the “Treaty of Icesave” because the first “Letter of Understanding” was signed when British Terrorist Laws were in full action acting against Iceland. British Terrorist Laws were used to freeze the assets of two of the largest banks in Iceland, coursing the collapse of the rest of the bank system in Iceland and 50% devaluation of the local currency in October 2008. Terrorist Laws were also used to freeze the assets of the Central Bank of Iceland and to freeze the assets of the Icelandic Minister of Finance.

This meant that all the Gold and Foreign Currency Reserve the Icelandic state owned and had stored for decades in a bank in London, these assets were frozen in the hands of the British when Iceland signed the first “Letter of understanding” about Icesave. Because of the state assets were all frozen in London there was at that time, in Iceland, talk about shortages of foreign currency to pay for imported food, medicine and fuel. Iceland economic status was in ruin after this Births Terrorist Law attack against the nation. Iceland had already surrounded and pledged for mercy and to get access to its Foreign Currency Reserve. This was the situation when Iceland signed the ground laying documents for „The Treaty of Icesave”. The scale of the financial damage in Iceland caused by this British Terrorist Law attack was similar as if Britain had sent the Royal Air Force to Iceland and their bombers had leveled half of Reykjavik to the ground.

In The Treaty of Versailles the total sum of war reparations demanded from Germany after killing 4,6 million people and ruined most of North and East Europe, was around 226 billion Reichsmarks. In 1921, it was reduced to 132 billion Reichsmark ($33.0 billion, £6.6 billion). With inflation adjustment it is roughly equivalent to $400 billion US Dollars as of 2007 (Wikipedia). The year 1919 there lived 58,5 million people inside the border of Germany. According to the Treaty of Versailles every person in German had to pay 6.800 USD or 4.700 euro per person, (inflation adjusted to 2007). This was a sum that many economists deemed to be excessive because it would have taken Germany until 1988 to pay. Germany, under the control of Adolf Hitler, stopped these payments.

According to an article written by Dr. Jon Danielsson at London School of Economics, published 17. January 2010, he informs that the total amount Iceland is expected to guaranty because of Icesave is about 4,0 billion euro. If everything goes according to those now running the bankrupt bank, Landsbanki, it is expected that 88% of this amount will come from the bank. The rest is expected to come from the taxpayers of Iceland. With 5,55% interests over these 14 years and taking into account all the special aspects of the Treaty of Icesave, Dr. Jon Danielsson estimates that taxpayers of Iceland will in the end pay a total of 1,6 billion euro. This means Icelanders have to pay, with interest, 8.800 euro per person.

• What kind of people force a contract upon a nation that puts twice the amount of the war reparations put on Germany, according the Treaty of Versailles, upon today’s modern citizens?
• How can it be that an international bank registered on the Stock Market in Copenhagen can cause the people in that country where it has its home base, such a burden that each person in that country is doomed to pay twice the amount every person in Germany had to pay after 8,5 million dead and 21 million wounded in the First World War?
•  Is there a court in this world that would have the nerve to sentence a natin into such a dept that every person in that nation is forced to pay in 14 years twice the amount every person in Germany was sentence to pay after the First World War?
• And what about the responsibility of those who put their money in to a foreign net bank that offered the highest interest rates ever seen in Europe from the end of the Second World War?  

These people took a calculated risk trying to earn lots of money. Now it is demanded that the farmers and fishermen of Iceland shall pay what these risk takers and gamblers lost. 

Why should fishermen and farmers in Iceland pay what these people lost?  These farmers and fishermen they did not take any calculated risk. They never even knew they were responsible and should guarantee these savings.  

No nation should accept this kind of in judgment.

 

Tugi milljarða ber enn á milli

Sex ástæður þess að halda á þjóðaratkvæðagreiðsluna.

Fyrir mér er það alveg skýrt að við eigum og verðum að halda þessa þjóðaratkvæðagreiðslu þó svo framkvæmdavaldið sé í einhverjum viðræðum um málið við Breta og Hollendinga. Fyrir þessari þjóðaratkvæðagreiðslu eru sex góðar ástæður.

Í fyrsta lagi þá eru Icesave-2 lögin í fullu gildi. Þau tóku gildi þó svo forsetinn synjaði þeim staðfestingar. Þessi lög á eftir að fella úr gildi.

Í öðru lagi þá á samkvæmt stjórnarskrá þau lög sem forsetinn synjar staðfestingar að fara fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu. Að stela þeim rétti frá þjóðinni eins og gert var með fjölmiðlalögin er glæpur gegn stjórnarskránni. Við sjáum líka hvernig þjóðin tók á þeim forystumönnum sem það gerðu.

Í þriðja lagi er umrætt samningsuppkast Breta og Hollendinga sem forsætisráðherra segir að muni spara þjóðinni 70 milljarða króna, sá samningur er á engan hátt ásættanlegur. Samkvæmt útreikningum Dr. Jóns Daníelssonar hagfræðings þá kostar Icesave-2 þjóðina 507 milljarða króna með vöxtum. Verði þróun breytilegra vaxta okkur óhagstæð þá gæti þessi 70 milljarða “sparnaður” horfið eins og dögg fyrir sólu. Þessi 70 milljarða sparnaður er ekki í hendi. Þetta eru getspár hjá forsætisráðherra, ekki staðreyndir.

Í fjórða lagi þá mun þessi þjóðaratkvæðagreiðsla breyta hinnu pólitíska landslagi. Flokkarnir, flokksformennirnir og ráðherrarnir munu missa mikil völd verði fyrsta þjóðaratkvæðagreiðslan frá lýðveldisstofnun haldin. Völd Alþingis og völd forsetans munu að sama skapi aukast. Framkvæmdavaldið mun hér eftir ekki geta leyft sér að fara fram með þeim fautaskap og það hefur oft gert þegar það nánast með ofbeldi keyrir mál í gegnum þingið. Nú verður hægt að stoppa slík mál og stöðva slíka málsmeðferð með því að búið er að virkja að fullu málskotsrétt forsetaembættisins, þjóðinni og lýðræðinu í landinu til hagsbóta.

Eftir þessa þjóðaratkvæðagreiðslu mun ekkert verða það sama og áður í Íslenskri pólitík.

Í fimmta lagi þá hefur ríkisstjórnin ekki umboð til að semja við Breta og Hollendinga á svipuðum eða sömu nótum og núverandi Icesave samningur er, felli þjóðin samninginn í þjóðaratkvæðagreiðslunni. Það verður að koma nýr og mikið breyttur samningur fyrir þing og þjóð ætli menn á annað borð að semja áfram um þetta mál.

Í sjötta lagi þá eigum við Íslendingar að venda okkar kvæði í kross í þessu máli og gera orð forstjóra Norska Innlánstryggingarsjóðsins að okkar þegar hann segir að engin ríkisábyrgð sé á innistæðum í norskum bönkum. Bretar og Hollendingar eiga að fá það sem út úr þrotabúi Landsbankans kemur. Ekki króna á að falla á Íslenska skattgreiðendur vegna þessa máls.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum. 

 

 

Frestun kosningarinnar ólíkleg

Mesta fjölmiðlaathygli sem Ísland hefur fengið frá leiðtogafundinum í Höfða?

Þjóðaratkvæðagreiðsla um Icesave er að vekja vaxandi athygli um allan heim og umræðan fer hratt vaxandi og er þegar byrjuð að kveikja elda.  

Almenningur erlendis túlkar nei Íslensku þjóðarinnar sem nei við því að íslenskir bændur og sjómenn eigi að bera tjón þeirra sem töpuðu fé í bankahruninu. Þetta sé nei við því að ríkið hlutist til um það að flytja fjármuni frá daglaunafólki til fjármagnseigenda. Nei við því að ríkistjórnin hagi sér eins og andhverfan við Hróa Hött. Hrói Höttur tók frá þeim ríku og gaf þeim fátækum. Ríkisstjórnir um allan heim hafa verið að gera þveröfugt. Þær hafa verið að taka fé frá þeim fátæku/ launafólki/ skattgreiðendum og gefa hinum ríku/ fjármagnseigendum.

Vegna þjóðaratkvæðagreiðslunnar á Íslandi er launafólk um allan heim byrjað að spyrja, af hverju er verið að taka fé af mér og það sett í hendurnar á fjármagnseigendum? Af hverju á ég að borga þessu fólki af laununum mínum? Af hverju fara þessir skattpeningar mínir ekki frekar í að reka spítalana eða að lækka skattarna mína?

Vissulega sé það leitt að fólk hafi tapað fé sem það geymdi í þeim bönkum sem fóru í gjaldþrot en er það vandamál venjulegs daglaunafólks? Af hverju er það daglaunafólks að bæta fjármagnseigendum þetta tap þeirra?

Með hvaða rétt eru stjórnvöld að taka hluta af launum venjulegs daglaunafólks til að láta fjármagnseigendur fá?

Af hverju eiga fjármagnseigendur rétt á að fá hluta af launum daglaunafólks tapi fjármagnseigendur fjármunum í bankagjaldþroti?

Þetta eru spurningarnar sem fólk um allan heim er að spyrja sig og horfir til Íslands þar sem þjóðin rís upp gegn þessari kúgun fjármagnseigenda, bankastofnana og ríkistjórna.

Það að Íslenska þjóðin skuli rísa upp gegn öllu þessu valdi og segja NEI við ætlum ekki að láta sjómenn og bændur á Íslandi bera ábyrgð á og greiða það fé sem tapaðist í gjaldþroti Landsbankans, þetta nei getur valdið Dómínó áhrifum um allan heim

Vestan hafs eru menn byrjaðir að tala um Ísland sem Ísbrjót, "Icebraeker" sem muni brjóta ísinn og hugsanlga valda slíkri keðjuverkun á næstu misserum að bankaheimurinn mun aldrei verða samur eftir.

Það er bara ein leið til að komast að því hvort þetta verði raunin, það er að þjóðin mæti og kjósi eitt stórt NEI á laugardaginn.

Eitt er víst, Ísland mun baða sig sem aldrei fyrr í sviðsljósi fjölmiðla heimsins næstu dagana, berum við gæfu til að halda þessa þjóðaratkvæðagreiðslu, fjölmenna á kjörstað og kjósa eitt stórt og feitt NEI.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Bretar vilja ræða málin áfram

Mun ríkisstjórnin gefa allt eftir í Icesave eins og jafnan áður?

Nú fjórum dögum fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna reynir ríkisstjórnin að ná fram lítillega breyttum samningum við Breta og Hollendinga í Icesave deilunni. Forsætisráðherra hampaði á þingi í gær samningstilboði með smávægilegum vaxtabreytingum frá Icesave-2 samningnum og sagði þjóðaratkvæðagreiðsluna tilgangslausa.

Á bak við þetta nýja samningstilboð er óbreyttur Icesave-2 samningurinn. Bretar og Hollendingar meiga eftir sem áður ganga að Landsvirkjun, varðskipunum og öðrum eigunum ríkisins dragist greiðslur.

Eina breytingin á þessu nýja tilboðið og Icesave-2 eru tvö vaxtalaus ár en í staðinn eigum við við Íslendingar að taka áhættuna af breytilegum vöxtum á afborgunartímabilinu. 

Forsætisráðherra og aðstoðarmenn segjast hafa reiknað út að þetta nýja samningstilboð spari 70 milljarða í vaxtagreiðslur. Dr. Jón Daníelsson hagfræðingur hefur reiknað út að með vöxtum þurfum við Íslendingar að greiða 507 milljarða samþykkjum við Icesave-2. Horft á þessa 507 milljarða og síðan þessa 70 milljarða "lækkun" á vaxtagreiðslum verði þróun breytilegra vaxta okkur hagstæð, þá sjá allir að þetta er enn eitt gamblið. Verði þróun breytilegra vaxta okkur óhagstæð þá getur þessi 70 milljarða "sparnaður" auðveldlega orðið að engu. 

Þetta er ekki tilboð sem mark er takandi á.

Þetta er ekki tilboð sem er þess virði að að eiða tíma sínum í að skoða. Þessu á bara að hafna á sama hátt og óbreyttum Icesave-2 samningnum.

Ótrúlegt er að forsætisráðherra skuli reyna að bjóða þjóðinni jafn lélega lausn nú fjórum dögum áður en þjóðin fellir Icesave-2 samninginn.

Felli þjóðin Icesave-2 samningin í komandi þjóðaratkvæðagreiðslu þá hefur stjórnin ekki umboð til að leggja óbreyttan eða lítið breyttan samning á ný fyrir þing og þjóð. Þá verður að koma til gjörbreyttur samningur sem felur það í sér að það falli ekki króna á íslenska skattgreiðendur.

Trúum orðum forstjóra Norska innlánstryggingasjóðsins sem hefur sagt og fullyrt að það er engin ríkisábyrgð á innistæðum í norskum bönkum. Það sama hlýtur að gilda um innistæður í Íslenskum bönkum.

Icesave er ekki og á ekki að vera vandamál íslenskra skattgreiðenda.

Vandamál íslenskra skattgreiðenda er að láta Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingrím J Sigfússon skilja þetta.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Fundur fyrir hádegi

Stjórnmálamenn allra flokka sameinaðir gegn lýðræðisumbótum forsetans.

Þær lýðræðisumbætur sem forsetinn er að standa fyrir með því að vísa í annað sinn máli til þjóðarinnar, þessar lýðræðisumbætur virðast vera eitur í beinum núverandi og fyrrverandi þingmanna og ráðherra.

Þessir stjórnmálamenn okkar og valdaklíkurnar sem á bak við þá standa ætla ekki að líða það að málum verði með þessum hætti vísað til þjóðarinnar. Þetta fólk vill halda öllu óbreyttu og það stendur vörð um fjórflokkinn og þau völd sem hann hefur sölsað undir sig undanfarna hálfa öld af Alþingi og af forsetaembættinu. Afleiðingin er að hér hefur náð að þróast nánast hreint flokks- og ráðherraræði þar sem eftir situr nánast valdalaust þing og búið að setja forsetaembættið í stofufangelsi á Bessastöðum og svipta það málfrelsi. Samkvæmt stjórnarskráinni þá á málum ekki að vera háttað með þessum hætti.

Þess vegna leggja núverandi stjórnvöld allt kapp á það að komast hjá því að halda þessa þjóðaratkvæðagreiðslu.

Þess vegna hefur meðal annars verið lagt fram "einnota" frumvarp um þjóðaratkvæðagreiðslu fyrir þingið. Tilgangurinn er augljós: Svona atkvæðagreiðslur eiga ekki að eiga sér stað.

Þess vegna eru jafnvel menn eins og Þorsteinn Pálsson að leggja stjórninni lið og er í grein í Fréttablaðinu í dag að mæla á móti þessum lýðræðisumbótum forsetans og er að mæla á móti því að hér verði haldin fyrsta þjóðaratkvæðagreiðsla lýðveldissögunnar frá 1944. Þjóðaratkvæðagreiðsla sem mun virkja að fullu málskostrétt forseta og þar með málskotsrétt þjóðarinnar. Þetta er ekki það sem þessir stjórnmálamenn vilja. Þeir vilja geta ráðið öllu sjálfir eða í það minnsta fengið tækifæri til að koma að málum og semja um þau, tryggt þeim brautargengi og fengið sínar dúsur í staðin.

Með því að þessi þjóðaratkvæðagreiðsla verður haldin þá mun margt breytast. Völd Alþingis munu aukast, völd forsetaembættisins munu aukast en völd flokkanna og völd ráðherra munu skerðast að sama skapi.

Þetta vita og sjá valdaklíkurnar í samfélaginu og þetta vilja þær alls ekki að gerist. Mönnum gæti þá jafnvel dottið í hug að fara að kjósa um kvótamálin og fleiri álíka hagsmunamál. Hver vill það? Almenningur auðvita en ekki valdaklíkurnar sem standa á bak við flokkana og fulltrúa þeirra.

Það er ekki nema að vonum að málpípur þessara valdaklíkna, málpípur sem flestar hafa verið keyptar með húð og hári með fjárframlögum, gjöfum og greiðum í prófkjörum undanfarinna ára, blási hátt þessa dagana og heimti að engin þjóðaratkvæðagreiðsla fari fram og setja máli sínu til stuðnings fram öll möguleg rök.

Við eigum ekki að láta gegnumrotnar valdaklíkur fjórflokksins stjórna þessu.

Við eigum heimtingu á að fá þessa kosningu.

Við eigum heimtingu á þeim lýðræðisumbótum sem felast í því að hér fari fram þjóðaratkvæðagreiðslur þegar forseti synjar lögum staðfestingar.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

 

Góðar fréttir hafi samninganefndin gengið af fundi.

Það eru góðar fréttir hafi íslenska samninganefndin gengið af fund með fulltrúum Breta og Hollendinga.

Það var mál til komið að samninganefndina skipuðu menn sem láta ekki bjóða sér þann fautaskap sem Bretar hafa hingað til viðhaft í þessu máli.

Það var mál til komið að önnur sjónarmið og aðrir hagsmunir en þeir bresku og hollensku ráði för í samningum um þetta Icesave mál.

Það er vonandi að þessi frétt frá Bloomberg sé rétt. Þá hafa átt sér stað þáttaskil í þessum samningum.

Það er vonandi að ríkisstjórnin sendi ekki samninganefndina í fleiri samningaviðræður.

Það er vonandi að þjóðaratkvæðagreiðslan verði haldin og við fellum þennan Icesave samning þar með stæl. Þá hefur hvorki þing né stjórn umboð til að semja við Breta og Hollendinga á sömu eða svipuðum nótum og þessir samningar eru.

Það er vonandi að stjórnin leggi þetta mál til hliðar i framhaldi.

Vilji Bretar og Hollendingar halda fast í þá kröfu sína að sjómenn og bændur á Íslandi borgi tap þeirra sem gömbluðu með sitt fé á hávaxtareikningum Landsbankans þá verða Bretar og Hollendingar að óska eftir þeim viðræðum. Þær viðræður eiga þá að fara fram á Íslandi, gjarnan á Paterksfirði eða Bíldudal.

Þá á fyrst að ræða og semja um það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og héldu því fram um allan heim að Ísland væri gjaldþrota. Þegar búið er að semja um það tjón þá má fara að ræða Icesave, ekki fyrr.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetarsólstöðum.

 

 

 

Íslendingar sagðir hafa gengið af fundi

Enn einn breski fræðimaðurinn stígur fram og skammar eigin stjórnvöld

Nú er það John Kay, breskur hagfræðingur, sem birtir grein í Financial Time og skammar bresk stjórnvöld fyrir framgöngu þeirra í Icesave málinu.

Sama staða er að verða upp í Bretlandi og Íslandi, stjórnvöld í báðum löndum eru að missa eða hafa þegar misst allan trúverðugleika í málinu. Almenningur í þessum löndum er að rísa upp og er byrjaður að tukta til þá fulltrúa sem almenningur hefur kosið til trúnaðarstarfa.

Í Bretlandi eru stjórnvöld gagnrýnd fyrir að haga sér eins og fautar.

Á Íslandi eru stjórnvöld gagnrýnd fyrir að haga sér eins og huglausar hænur.

Ég skora á Íslensk stjórnvöld að hætta nú þegar öllum samningaviðræðum við Breta og Hollendinga.

Ég skora á stjórnvöld að halda þjóðaratkvæðagreiðsluna um Icesave-2 og fella þennan samning.

Eftir að þjóðin hefur fellt Icesave í þjóðaratkvæðagreiðslu, þá gildir það sama og með önnur mál sem hafa verið felld í slíkum atkvæðagreiðslum. Annað tveggja leggja menn slík mál til hliðar eða þá menn leggja málið á ný fyrir en þá með mjög miklum breytingum.

Ég skora á stjórnvöld að leggja þetta Icesave mál til hliðar í framhaldi af þjóðaratkvæðagreiðslunni og snúa sér að öðrum verkefnum.

Haldi Bretar og Hollendingar áfram fast í þá kröfu sína að þær innistæður sem töpuðust við gjaldþrot Landsbankans, á því fé sem þá glataðis beri bændur og sjómenn á Íslandi alla ábyrgð og því beri Íslenskum bændum og sjómönnum að greiða það til baka inn í ríkissjóði Breta og Hollendinga. Haldi Bretar og Hollendingar fast í þessa kröfu sína þá eiga Íslendingar í framhaldi af þjóðaratkvæðagreiðslunni að bíða eftir að Bretar og Hollendingar óski eftir viðræðum þar um. Þær viðræður eiga þá að fara fram á Íslandi. Gjarnan á Akureyri, Egilstöðum eða Ísafirði.

Áður en samningaviðræður hefjast á ný vegna Icesave eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna þarf samt fyrst að semja um það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og héldu því fram í fjölmiðlum um allan heim að Ísland væri gjaldþrota. Það fjárhagstjón má meta svipað og ef Bretar hefðu jafnað hálfa Reykjavík við jörðu með loftárásum.

Þegar búið er að semja um þetta tjón og Breta hafa greitt skaðabætur vegna þess, þá má ræða Icesave, ekki fyrr.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Íslendingar hafa náð frumkvæði

Stjórnin hefur ekki umboð til að semja á óbreyttum nótum um Icesave.

Þetta nýjasta útspil Breta og Hollendinga í þessu Icesave máli var eins og við var að búast. Það liggur fyrir að Bretar og Hollendingar horfa eingöngu á þetta mál sem leið til að græða peninga á okkur Íslendingum með vaxtaokri.

Eftir að 25% þjóðarinnar skoraði á forsetann að synja Icesave-2 lögunum staðfestingar þá hefur þessi ríkisstjórn ekki umboð til að semja  á ný við Breta og Hollendinga á óbreyttum nótum. Ég kalla það óbreyttar nótur þegar engu er breytt í samningunum nema vöxtunum.

Við eigum að halda þessa þjóðaratkvæðagreiðslu og fella þetta mál í henni. Í framhaldi eigum við að leggja málið til hliðar, hætta að ræða það og snúa okkur að öðrum verkefnum.

Bretum og Hollendingum er velkomið að óska eftir viðræðum einhvern tíma í framtíðinni vilji þeir enn að Íslendingar og þrotabú Landsbankans komi að þessum Icesave máli.

Í slíkum viðræðum, viðræðum sem Bretar og Hollendingar óska eftir, viðræðum sem þá eiga að fara fram á Íslandi, þá á að byrja á því að semja um það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og héldu því fram í fjölmiðlum um allan heim að Ísland væri gjaldþrota. Þegar búið er að semja um þær skaðabætur og Bretar búnir að greiða þær, þá skulum við aftur fara að ræða Icesave, ekki fyrr.

Ég þykist vita að Bretar muni neita að borga krónu vegna þess tjóns sem hér varð þegar þeir settu á okkur hryðjuverkalög. 

Á sama hátt eigum við að neita að borga krónu vegna Icesave fyrr en við höfum fengið bætur fyrir hryðjuverkaárás Breta á okkur.

Er þetta ekki eðlileg og sanngjörn nálgun?

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum. 

 

Vilja 2,75% álag á vexti

Allir hagvísar að batna eftir að forsetinn neitaði að staðfesta Icesave lögin.

Allir hagvísar eru að breytast til hins betra nú eftir að forsetinn synjaði Icesave lögunum staðfestingar. Nú einum og hálfum mánuði eftir að forsetinn neitaði að staðfesta Icesave lögin er gengið að styrkjast og skuldatryggingarálag ríkisins að lækka. 

Það er byrjað að renna upp fyrir viðskiptalífinu hér heima og erlendis að forsetinn kom í veg fyrir að Íslandi yrði endanlega drekkt í skuldafeni þannig að umtalsverðar líkur voru á að þjóðin kæmist í greiðsluþrot á næstu árum. Þessi hætta leið hjá þegar ljóst varð að þjóðin ætlar ekki að taka á sig botnlausar skuldir vegna Icesave. Þegar þetta liggur fyrir þá byrja allir af fá aftur trú á Íslandi, íslenska ríkinu og íslenskum fyrirtækjum. Gengið byrjar að styrkjast og skuldatryggingarálagið að lækka.

Eðlilega. Hver hefur trú á samfélagi sem búið er að skuldsetja upp í rjáfur? Hver hefur trú á gjaldmiðli lands þar sem ætla má að 10% til 25% líkur eru á að landið fari í greiðsluþrot?

• Allar hrakspár ríkistjórnarinnar hafni þing og þjóð Icesave eru að engu orðnar.
• Allar heimsendaspár ríkisstjórnarinnar hafni þing og þjóð Icesave hafa sýnt sig að vera rugl og vanmat.

Samfélagið hefur bara styrkst og eflst við það að forsetinn fór að áskorun 25% kjósenda og synjaði Icesave lögunum staðfestingar.

• Auðvita fá allir trú á Íslandi, íslenska ríkinu og krónunni ef skuldir ríkisins eru hóflegar og allir vita að þjóðin getur með góðu móti staðið undir þeim.
• Auðvita missa allir trúna á Íslandi, íslenska ríkinu og krónunni ef skuldir ríkisins eru slíkar og allir vita að þjóðin getur illa staðið undir þeim.

Er ekki mál til komið að við sameinum öll um að fella þennan Icesave samning í þjóðaratkvæðagreiðslunni og snúum okkur síðan að öðrum verkefnum?

Er ríkisstjórnin ekki búin að eiða nægum tíma í þetta gæluverkefni sitt að hegna þjóðinni fyrir að hafa valið aðra til forystu síðustu áratugi? Hegna þjóðinni með því að skuldsetja hana upp fyrir haus vegna þeirra hræðilegu mistaka sem þessir pólitísku andstæðingar þeirra gerðu?

Er ekki mál að linni?

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Skuldaálag ríkisins lækkar

Aflaverðmæti upp úr sjó 106 milljarðar en skuldir 500 til 900 milljarðar?

Aflaverðmæti upp úr sjó fyrstu 11 mánuði síðasta árs var um 106 milljarðar króna. Skuldir sem hvíla á sjávarútvegnum eru nokkuð á reiki en eftir því sem næst verður komist liggja þær á bilinu 500 til 900 milljarðar króna.

Frá upphafi hefur kvótakerfið snúist um gríðarlegar veðsetningar og lántökur. Þeir sem eignuðust kvótann í upphafi eru meira og minna búnir að "kassera inn" hagnaðinn af þessari eignatilfærslu. Eftir stendur yfirveðsett atvinnugrein. Þeir sem keyptu af upphaflegu kvótaeigendunum, þeir eru einnig byrjaðir að selja sig út út greininni með sama hætti, það er ná hámarks verði fyrir aflaheimildirnar. Þannig viðhelds þessi gríðarlega skuldsetning í greininni og þannig mun þetta verða um ókomin ár að öllu óbreyttu.

Fyrir íslenska samfélagið þýðir þessi gríðarlega skuldsetning það að arðurinn af auðlindinni hann hverfur allur úr landi í formi fjármagnskostnaðar til þeirra erlendu banka sem hafa lánað íslenskum útgerðum og útgerðamönnum. Deutche bank er talin eiga milli 60% til 80% af þessum skuldum.

Hvort heldur talan er rétt, 500 eða 900 milljarðar króna sem sjávarútvegurinn skuldar þá hljóta vaxtagreiðslur í greininni á fyrstu 11 mánuðum síðasta árs að hafa verið milli 20 til 40 milljarðar króna. Afalverðmæti upp úr sjó var eins og áður sagði 106 milljarðar króna. Allur arðurinn af sjávarútvegnum fer í að greiða vexti, það er ljóst.

Íslenskir útgerðamenn og sjómenn eru i dag í raun daglaunamenn sem eru að nytja helstu náttúruauðlind þjóðarinnar fyrir erlenda banka og fjármálastofnanir. Allur arðurinn af þessari náttúruauðlind okkar rennur í dag úr landi til erlendra banka og fjármálafyrirtækja. Eftir í landinu verða í mesta lagi einhverjar skatttekjur af vinnulaunum þessara manna.

Er ekki rétt að menn setjist niður og finni leið sem tryggir það að fólkið í landinu fái arðinn af auðlindinni, ekki erlendir bankar og fjármálastofnanir?

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Aflaverðmæti jókst á síðasta ári

Auðvita verður að breyta verðbólgumarkmiðum Seðlabankans.

Verðbólgumarkmið Seðlabanka Íslands að hér verði að hámarki 2% verðbólga er markmið sem bankinn getur aldrei náð nema tvennt gangi eftir:

• Verðbólga í helstu viðskiptalöndum okkar verði undir 2%
• Innlendar kostnaðarhækkanir, það er innlend verðbólga verði lægri en 2%.

Seðlabanki Íslands getur haft áhrif á stöðuna hér heima en ræður ekkert við það sem er að gerast erlendis.

Helmingur eða um 50% af þeim vörum sem notaðar eru til að mæla verðbólgu eru innfluttar. Það þýðir að ef verðbólga á ársgrundvelli í Evrópu og USA er um 4% þá þýðir það að innfluttar vörur frá þessum löndum hækka um 4%.

Þessi 4% hækkun á innfluttum vörum þýðir að verbólgan á Íslandi á ársgrundvelli verður 2% óháð því sem er að gerist hér heima.

Sem langtímamarkmið getur Seðlabankinn aldrei náð verðbólgunni niður í 2%  ef verðbólga í Evrópu og USA er 2% til 4% nema hér heima verði stöðnun, þ.e. engar hækkanir á launum og landbúnaðarvörum. Þessu 2%  markmiði sínu getur Seðlabankinn því aldrei náð í eðlilegu árferði. Ekki á meðan við erum með þessa krónu okkar.

Ef verðbólga í Evrópu og USA er að jafnaði um 4% yfir 10 ára tímabil þá veldur það því að öll verðtryggð lán á Íslandi hafa hækkað um 20% að raungildi. Lán Evrópubúa og Bandaríkjamanna hafa hins vegar rýrnað að raungildi um 40% á sama tíma. Mikill er kostnaður almennings á Íslandi við að halda hér úti þessum sér Íslenska gjaldmiðli.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Mæla með hærri verðbólgumarkmiðum

Aðal samningamaður Íslands einn af stóru hákörlunum í fjármálaheiminum?

Aðal samningamaður Íslands í væntanlegum samningaviðræðum um Icesave, Lee C. Buchheit, var kynntur í íslenskum fjölmiðlum sem "bandarískur lögmaður". Þessi maður er nú gott betur meira en einhver venjulegur bandarískur lögmaður.

Lee C. Buchheit situr í stjórn Essdar Capital. Essdar Capital er eitt stærsta og öflugasta fjármálafyrirtæki heims. Það er með aðsetur í Abu Dhabi í Sameinuðu arabísku furstabæmunum. Sjá nánar hér.

Á heimasíðu Essdar Capital er upplýst að eftirfarandi fyrirtæki eru meðal eigenda, sjá hér. Samkvæmt mínum heimildum eru þetta nokkur af stærstu fjármálafyrirtækjum heims.

• Capital Investment LLC  (http://www.capitalinvestment.ae/ ) - (sem er risi meðal risa)
• Dubai financial Group LLC   (http://dubaiholding.com/)
• Hydra Commercial Investments LLC  (http://www.royalgroupuae.com/)
• Mazaya financial Investments LLC 

Verkefni Essdar Capital eru á sviði ráðgjafar og fjármögnunar Seðlabanka og ríkisstjórna. Sjá nánar hér.

Aðal samningamaður Íslands í Icesave deilunni við Breta og Hollendinga gegnir m.a. þeirri stöðu í stjórn Essdar Capital að taka þátt í því að velja hverjir fá að setjast í stjórn Essdar Capital.

Hinn aðal samningamaður Íslands í væntanlegum viðræðum um Icesave er Kanadamaðurinn Don Johnston, fyrrverandi forstjóri OECD. Kanada er hluti af Breska samveldinu. Elísabet Englandsdrottning er æðsti þjóðhöfðingi Kanada. Don Johnston hefur í störfum sínum þjónað Kanada af trúfestu og þar með Bresku drottningunni. Gleymum ekki hinum gríðarlegu völdum bresku drottningarinnar. "The Royal Army" og hver einast hermaður í þeim her, heyrir persónulega beint undir drottninguna.

Íslenska samninganefndin sem heldur nú til fundar við Breta og Hollendinga eftir helgi er leidd af einum af stóru hákörlunum í fjármálaheiminum og manni sem þjónað hefur vinstri hendi bresku drottningarinnar um árabil.

Eru þetta réttu mennirnir sem við Íslendingar eigum að trúa fyrir hagsmunum okkar í samningum við Breta og Hollendinga um Icesave?

Eru þessir menn skipaðir í þessa samninganefnd til að koma vitinu fyrir Breta og Hollendinga eða forystumenn stjórnarandstöðunnar á Íslandi? 

Eins og ég hef margoft bent á hér á þessari síðu þá vil ég að þjóðaratkvæðagreiðslan fari fram. Við fellum Icesave lögin með sóma. Síðan hættum við að ræða þetta Icesave mál. Vilji Bretar og Hollendingar samt halda sínum kröfum til streitu að bændur og sjómenn á Íslandi verði dregnir til ábyrgðar og látnir borga það sem tapaðist á þessum Icesave reikningum vegna gjaldþrots Landsbankans þá eigum við að láta Breta og Hollendinga óska eftir þeim viðræðum.

Þær viðræður á þá að halda á Íslandi og þá á fyrst að semja um bætur fyrir það tjón sem hér varð þegar Bretar settu á okkur hryðjuverkalög og lýstu því yfir að Ísland væri gjaldþrota. Þegar búið er að semja um það tjón, þá má fara að ræða Icesave, ekki fyrr.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Af hverju alltaf þessi leynd yfir öllu varðandi Icesave?

Af hverju er alltaf verið að halda sem mestu leyndu fyrir almenningi í þessu Icesave máli? Af hverju vilja menn halda samningsmarkmiðum Íslands leyndum í hugsanlegum nýjum viðræðum? Hverra hagsmuna er verið að gæta með því?

Að stjórnvöld vilji ekki upplýsa hver samningsmarkmið þeirra eru í hugsanlegum nýjum viðræðum um Icesave málið hljómar fyrir mér eins og hver annar barnaskapur. Staðan er fáránleg ef hún er sú að það hefur náðst pólitísk sátt á Íslandi um Icesave en það þurfi að fara með þessa sátt eins og um mannsmorð sé að ræða.

Slík vinnubrögð geta aldrei skilað neinni ásættanlegri niðurstöðu í hugsanlegum samningaviðræðum.

Ef þetta er að ósk Breta og Hollendinga og þeir eru að krefjast þess að "ekkert leki út" um hugsanlegar viðræður og íslensk stjórnvöld hafa samþykkt það að segja ekki frá neinu og "leka engu út", þá eru Bretar og Hollendingar búnir að vinna fyrri hálfleikinn í þessum nýju samningaviðræðum og það áður en þær hafa hafist. 

Bretum og Hollendingum hefur þá tekist að sameina alla stjórnmálaflokka á Íslandi um það að gera leynisamning við þá. Leynisamning sem Íslensku þjóðinni verður kannski aldrei sagt frá hvernig raunverulega er. Þjóðin fær kannsi aldrei að sjá öll skjöl samningsins. Út á það ganga leynisamningar ekki satt? Til hvers annars að vera með þessa leynd? Þetta þekkja Bretar og Hollendingar. Þetta eru þeirra ær og kýr og hafa verið undanfarin fimmhundruð ár.

Stjórnvöld virðast ekkert hafa lært. Vinnubrögðin eru þau sömu, að halda áfram að sveipa allt það sem er að gerast í málinu leyndarhjúpi og vilja ekki gefa upp neitt um það hvað er í gang né hvað stendur til að semja um.

Þjóðin á bara að halda kjafti og borga.

Þessi vinnubrögð urðu til þess að nú um áramótin gerði 25% kjósenda uppreisn gegn stjórninni og setti henni stólinn fyrir dyrnar með því að krefjast þess í gegnum forsetaembættið að haldin yrði þjóðaratkvæðagreiðslu um málið.

Ríkisstjórnin virðist ekkert hafa lært. Sömu vinnubrögð og hafa verið viðhöfð hingað til, þeim er haldið áfram.

Mun þetta enda með þriðju uppreisn almennings gegn ríkisstjórnum Samfylkingarinnar á innan við tveim árum? 

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Bað RÚV að birta ekki fréttina

Can we get The Treaty of Versailles, please?

 

The interest rates in the Treaty of Versailles signed 28. June 1919 was 2,5%  to 5,0%. This is lower than in the Treaty of Icesave.  In the Treaty of Icesave the interest rates are 5,55%.

I call it the “Treaty of Icesave” because the first “Letter of Understanding” was signed when British Terrorist Laws were in full action acting against Iceland. British Terrorist Laws were used to freeze the assets of two of the largest banks in Iceland, coursing the collapse of the rest of the bank system in Iceland and 50% devaluation of the local currency in October 2008. Terrorist Laws were also used to freeze the assets of the Central Bank of Iceland and to freeze the assets of the Icelandic Minister of Finance.

This meant that all the Gold and Foreign Currency Reserve the Icelandic state owned and had stored for decades in a bank in London, these assets were frozen in the hands of the British when Iceland signed the first “Letter of understanding” about Icesave. Because of the state assets were all frozen in London there was at that time, in Iceland, talk about shortages of foreign currency to pay for imported food, medicine and fuel. Iceland economic status was in ruin after this Births Terrorist Law attack against the nation. Iceland had already surrounded and pledged for mercy and to get access to its Foreign Currency Reserve. This was the situation when Iceland signed the ground laying documents for „The Treaty of Icesave”. The scale of the financial damage in Iceland caused by this British Terrorist Law attack was similar as if Britain had sent the Royal Air Force to Iceland and their bombers had leveled half of Reykjavik to the ground.

In The Treaty of Versailles the total sum of war reparations demanded from Germany after killing 4,6 million people and ruined most of North and East Europe, was around 226 billion Reichsmarks. In 1921, it was reduced to 132 billion Reichsmark ($33.0 billion, £6.6 billion). With inflation adjustment it is roughly equivalent to $400 billion US Dollars as of 2007 (Wikipedia). The year 1919 there lived 58,5 million people inside the border of Germany. According to the Treaty of Versailles every person in German had to pay 6.800 USD or 4.700 euro per person, (inflation adjusted to 2007). This was a sum that many economists deemed to be excessive because it would have taken Germany until 1988 to pay. Germany, under the control of Adolf Hitler, stopped these payments.

According to an article written by Dr. Jon Danielsson at London School of Economics, published 17. January 2010, he informs that the total amount Iceland is expected to guaranty because of Icesave is about 4,0 billion euro. If everything goes according to those now running the bankrupt bank, Landsbanki, it is expected that 88% of this amount will come from the bank. The rest is expected to come from the taxpayers of Iceland. With 5,55% interests over these 14 years and taking into account all the special aspects of the Treaty of Icesave, Dr. Jon Danielsson estimates that taxpayers of Iceland will in the end pay a total of 1,6 billion euro. This means Icelanders have to pay, with interest, 8.800 euro per person.

• What kind of people force a contract upon a nation that puts twice the amount of the war reparations put on Germany, according the Treaty of Versailles, upon today’s modern citizens?
• How can it be that an international bank registered on the Stock Market in Copenhagen can cause the people in that country it has its home base, such a burden that each person in that country is doomed to pay twice the amount every person in Germany had to pay after 8,5 million dead and 21 million wounded in the First World War?
•  Is there a court in this world that would have the nerve to sentence a natin into such a dept that every person in that nation is forced to pay in 14 years twice the amount every person in Germany was sentence to pay after the First World War?
• And what about the responsibility of those who put their money in to a foreign net bank that offered the highest interest rates ever seen in Europe from the end of the Second World War?  

These people took a calculated risk trying to earn lots of money. Now it is demanded that the taxpayer of Iceland shall pay in full for the losses of these risk takers and gamblers. 

No nation should accept this kind of in judgment.

 

 

Snýst um að gera einkaskuld opinbera

Lestu stjórnarskrána Sigmundur Davíð Gunnlaugsson.

Hvaðan kemur sú árátta margra þingmanna að vilja virða stjórnarskrána okkar að vettugi og telja sig ekki bundna af ákvæðum hennar?

Hvernig dettur þingmanninum Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni í hug að hann geti breytt kosningu sem kveðið er á um í stjórnarskránni að eigi að fara fram með ákveðnum hætti, ef forseti synjar lögum staðfestingar, að hægt sé að breyta slíkri kosningu í einhverja allt öðruvísi kosningu?

26 grein stjórnarskrárinnar hljómar svo:

"Ef Alþingi hefur samþykkt lagafrumvarp, skal það lagt fyrir forseta lýðveldisins til staðfestingar eigi síðar en tveim vikum eftir að það var samþykkt, og veitir staðfestingin því lagagildi. Nú synjar forseti lagafrumvarpi staðfestingar, og fær það þó engu að síður lagagildi, en leggja skal það þá svo fljótt sem kostur er undir atkvæði allra kosningabærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar með leynilegri atkvæðagreiðslu. Lögin falla úr gildi, ef samþykkis er synjað, en ella halda þau gildi sínu." (Sjá stjórnarskrána í heild hér.)

Það er alveg skýrt samkvæmt stjórnarskrá að í slíkri þjóðaratkvæðagreiðslu á þjóðin eingöngu að kjósa um það hvort þjóðin vill samþykkja lög eða synja lögunum staðfestingar. Samkvæmt stjórnarskrá á þjóðaratkvæðagreiðslan að vera einföld. Þjóðin segir já eða nei.

Hvernig getur nokkur þingmaður leyft sér að túlka þessa grein stjórnarskrárinnar með þeim hætti sem Sigmundur Davíð gerir þegar hann segir:

"Þá yrði kosið á milli laganna sem forsetinn synjaði staðfestingar og laga sem byggjast á hinum nýja samningi"

Með því að leggja til að þessari þjóðaratkvæðagreiðslu verði snúið upp í það hvort þjóðin vill samþykkja þessi lög eða einhver önnur lög, þá er verið að leggja til að brotið verði gegn ákvæðum stjórnarskrárinnar.

Það er lámarks krafa að alþingmenn taki sér tíma og lesi stjórnarskrána og sýni þjóðinni þá lámarks virðingu að fara að ákvæðum hennar.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum. 

 

Vill kjósa um Icesave þótt nýr samningur verði gerður

Ríkistjórnin vill ræna þjóðina réttinum að halda þjóðaratkvæðagreiðslu.

Þá liggur það fyrir að ríkisstjórnin ætlar að gera allt sem hægt er til að koma í veg fyrir að hér fari fram þjóðaratkvæðagreiðsla um Icesave.

Þá liggur það fyrir að fjórflokkurinn ætlar að gera allt sem hægt er til þess að ná nýjum samningum við Breta og Hollendinga þannig að málið þurfi ekki að fara í þjóðaratkvæðagreiðslu. Þess vegna er verið að skipa nýja samninganefnd um Icesave.

Fjórflokkurinn virðist eiga auðvelt með að ná saman um að reyna að koma í veg fyrir þær lýðræðisumbætur sem hér hafa orðið í tíð núverandi forseta.

Lýðræðisumbætur sem felast í því að forsetaembættið veitir þjóðinni aðgang að synjunarvaldi forseta og að þjóðin geti kallað eftir þjóðaratkvæðagreiðslum um sín stærstu ágreiningsmál í gegnum forsetaembættið.

Með því að fjórflokkurinn kemur í veg fyrir að hér verði haldin þjóðaratkvæðagreiðsla þá er fjórflokkurinn að reyna að setja þessum lýðræðisumbótum stólinn fyrir dyrnar.

Með því að fjórflokkurinn hefur aldrei viljað setja lög um þjóðaratkvæðagreiðslur þá hefur fjórflokkurinn í raun verið að hunsa stjórnarskrá Íslands árum og átatugum saman. Sjá stjórnarskrána hér.

Með því að fjórflokkurinn hefur aldrei sett lög um þjóðaratkvæðagreiðslur þá hefur fjórflokkurinn reynt að koma í veg fyrir að hægt væri að virkja einn mikilvægasta þátt Íslensku stjórnarskrárinnar, það er að Íslendingar "komi saman á Þingvöllum" og kjósi þar um sín mál og leiði þau til lykta í atkvæðagreiðslu. Með ákvæðinu um synjunarvald forseta og þjóðaratkvæðagreiðsluna í stjórnarskránni þá var verið að tryggja okkur Íslendingum þennan forna lýðræðisrétt okkar.

Með því að fjórflokkurinn er nú að sameinast um að koma í veg fyrir að hér verði haldin þjóðaratkvæðagreiðsla eftir að forsetinn hefur synjað lögum staðfestingar þá er fjórflokkurinn enn og aftur að hunsa stjórnarskrá Íslands.

Fjórflokkurinn vill ræna þjóðina þessum fornu lýðræðisréttindum sínum að geta kosið beint um sín stærstu mál.

Löngu er tímabært að stokka upp samtryggingu þessara flokka og hrinda hér raunverulegum lýðræðisumbótum í framkvæmd.

 

 Norræni Íhaldsflokkurinn

 

 

 

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum.

 

Lee Buchheit verður ráðgjafi