Felli þjóðin Icesave 3 fá Bretar og Hollendingar samt 94% af sínum ýtrustu kröfum.

Ef þjóðin fellir Icesave 3 í komandi kosningum og neyðarlögin halda þá fá Bretar og Hollendingar samt 94% af sínum ýtrustu kröfum. 

• Verði neyðarlögunum hins vegar hnekkt með einhverjum hætti á komandi árum og hafi þjóðin samþykkt Icesave 3 í komandi þjóðaratkvæðagreiðslu þá falla 674 ma. á ríkissjóð og þar með á skattgreiðendur á Íslandi.
• Verði neyðarlögunum hnekkt með einhverjum hætti á komandi árum og hafi þjóðin hafnað Icesave 3 í komandi þjóðaratkvæðagreiðslu þá mun ekki króna falla á ríkissjóð vegna þessa Icesave samnings.

Með Icesave 3 samningnum þá er ríkið, þ.e. Alþingi, að veita ríkisábyrgð á  lágmarksinnistæðum, 20.887 evrum per Icesave reikning. Það kostar 674 ma. að greiða öllum innistæðueigendum þessar 20.887 evrur.

Samkvæmt Icesave samningnum þá fá Bretar og Hollendingar beint til sín 48% af eignum þrotabús Landsbankans. Það fá þeir að því þeir segjast hafa lagt út 500 ma. til að tryggja innistæður umfram þetta lágmark, 20.887 evrur per reikning.

Íslendingar fá 51% af þrotabúi Landsbankans til þess að tryggja þessar lámarkinnistæður, 20.887 evrur per reikning.  Skv. Icesave 3 samningnum fá Íslendingar 51% af þrotabúi Landsbankans upp í þessar 674 ma. sem það kostar að tryggja þessar lámarksinnistæður.  Málið er bara að þessi 51% duga ekki til að tryggja þessar innistæður að fullu. Í dag er okkur sagt að það vanti 47 ma. upp á. Þessa 47 ma. á því að taka úr ríkissjóði, þ.e. íslenskir skattgreiðendur eiga að borga 47 ma. vegna þessa máls.

Bretar og Hollendingar hafa sótt það mjög stíft að fá ríkisábyrgð á þennan Icesave samning. Í skjölum sem láku frá Wikileaks kom fram að breska og hollenska samninganefndin fékk þau fyrirmæli að þeim væri frjálst að semja um hvaða vexti sem er en undir engum kringumstæðum mætti gefa það eftir að falla frá ríkisábyrgð á samningnum. Af hverju sækja Bretar og Hollendingar þessa ríkisábyrgð svona stíft? Hvað vita þeir um þrotabú Landsbankans og neyðarlögin sem við vitum ekki?

Komi eitthvað fyrir þrotabú Landsbankans eða eignir hans rýrna með einhverjum hætti þá fær ríkið minna upp í þessa 674 ma. kröfu. Það fé verður þá að taka úr ríkissjóði.

Í dag vinna færustu og dýrustu lögfræðingar heims að því að finna leiðir til að hnekkja neyðarlögunum. Verði þeim hnekk með einum eða öðrum hætti þá verður þrotabú Landsbankans ekki til ráðstöfunar upp í Icesave. Þá falla þessir 674 ma. á ríkissjóð ef við höfum samþykkt Icesave 3 samninginn. Með því að samþykkja Icesave 3 samninginn þá  er íslenska þjóðin að ábyrgjast það að greiða Bretum og Hollendingum þessa 674 ma.

Með því að samþykkja Icesave þá erum við að skuldsetja þjóðina um 674 ma. Síðan mun koma í ljós hve mikið fæst úr þrotabúi Landsbankans og hvort neyðarlögin halda þannig að hægt sé að nýta þrotabúið til að greiða þessa skuld.

Okkur er sagt að í þrotabúinu séu um 1.200 ma. Þar af um 700 ma. í peningalegum eignum. Ef við segjum nei og neyðarlögin halda þá eru þessir 1.200 ma. til ráðstöfunar upp í þær kröfur sem verið er að gera vegna innistæðna í gamla Landsbankanum. Það er, þessar 674 ma. sem það kostar að tryggja lágmarksinnistæður og þessa 500 ma. sem Bretar og Hollendingar segjast hafa greitt vegna innistæðna umfram þetta lágmark. Kröfur sem verið er að gera vegna innistæðna eru því um 1.174 ma.

Ef ekki kæmi til þessi krafa Breta og Hollendinga að þeir fái ríkisábyrgð til viðbótar við væntanlegar greiðslur úr þrotabúi Landsbankans ásamt þessum 47 ma. þá hefðu Bretar og Hollendingar geta gengið frá þessi máli með embættismönnum fjármálaráðuneytisins. Þá hefði þetta mál aldrei þurft að fara fyrir þingið. Það er bara vegna þessarar kröfu um ríkisábyrgð og þessara 47 ma. að það þurfti að fara með málið fyrir þingið. Þingið hefur jú fjárveitingarvaldið og getur eitt skuldbundið þjóðina fjárhagslega.

• Ef við segjum NEI í þjóðaratkvæðagreiðslunni og neyðarlögin halda þá gerist tvennt. Bretar og Hollendingar fá ekki þessa ríkisábyrgð og þeir fá ekki þessa 47 ma. sem eigi að koma úr ríkissjóði vegna þessa máls.
• Ef við segjum NEI í þjóðaratkvæðagreiðslunni og neyðarlögin halda þá fá Bretar og Hollendingar eigi að síður 94% af sínum ýtrustu fjárkröfum. (Það er, þeir fá allt þrotabúið um 1.174 ma. mínus þessa 47 ma. sem til stendur að ríkisjóður greiði.)  Ef heimtur úr þrotabúinu verða betri þá fá þeir sínar fjárkröfur 100% greiddar.

Því hefur verið haldið fram að lánshæfi Íslands versni ef við höfnum Icesave 3. Af hverju ætti lánshæfismat Íslands að lækka þegar við erum að tryggja viðmælendum okkar, með neyðarlögunum, að minnsta kosti 94% af þeirra ýtrustu kröfum?

Því hefur verið haldið fram að við verðum að samþykkja Icesave til að standa við okkar alþjóðlegu skuldbindingar. Hvernig getum við verið að brjóta einhverjar alþjóðlegar skuldbindingar okkar gagnvart Bretum og Hollendingum ef þeir eru að fá að minnsta kosti 94% af kröfum sínum greiddar?

Auðvita eigum við ekki að taka þá áhættu sem fylgir því að veita þessa ríkisábyrgð þegar ekki liggur fyrir hvort neyðarlögin halda fyrir Hæstarétti.

Það er algjörlega óásættanlegt gambl að samþykkja ríkisábyrgð upp á 674 ma. á þessum Icesave samningi án þess að vita hvort neyðarlögin halda fyrir Hæstarétti.

----- o -----

Varðandi neyðarlögin sjálf þá vil ég benda á þessa pistla hér:

Kröfuhafar í þrotabúi Landsbankans munu ekki gefa 1.200 ma. eftir baráttulaust.

Þau ákváðu að ræna Deutche bank, Seðlabanka Evrópu, HSBC og alla hina bankana.

Íslendingar ræningjalýður í augum Evrópu?

Neyðarlögin stærsta rán í sögu Evrópu? 

Skjaldborg slegin um stærsta rán Íslandssögunnar

 

 

Erlendir kröfuhafar: Dómur Héraðsdóms gegn stjórnarskránni