Verkalýðshreyfingin á réttri leið.

Ég styð eindregið þessar tillögur verkalýðshreyfingarinnar. Þeir eru á réttri leið. Til að koma hjólum atvinnulífsins á stað þá á að grípa til aðgerða eins og þessara.

Í þessu sambandi vil ég benda á aðgerðaráætlun sem Norræni Íhaldsflokkurinn hefur sent frá sér sem er á sömu nótum.

AÐGERÐARÁÆTLUN :

• Allar vinnandi hendur verið kallaðar til starfa. Tilkynna á nú þegar að framundan sé vertíð sem muni standa í nokkur ár. Við þurfum að vinna okkur út úr miklum efnahagsvanda. Það gerum við ekki með svartsýni, aðgerðarleysi, samdrætti og atvinnuleysi. Það gerum við með því að blása til sóknar. Það þarf ekki mikið til að koma eins litlu hagkerfi og því íslenska í gang á ný. Til þess höfum við allt við höndina. Við viljum grípa til eftirfarandi aðgerða... 

• Evra verði tekin upp einhliða innan þriggja mánaða. Í framhaldi verði sótt um aðild að ESB og Myntbandalaginu. 

• Eftir upptöku evru verða gefin út ríkistryggð skuldabréf upp á 200—300 hundruð milljarða króna. Þessi bréf kaupa lífeyrissjóðirnir í landinu. Lífeyrissjóðunum er þar með tryggð ein öruggasta fjárfestingin sem þeir geta fengið.

• Ríkið setur þetta fé inn í bankana og þeir koma með súrefni inn á markaðinn. Bankarnir verja þessu fé í eftirfarandi verkefni:

• Byggingaiðnaðurinn þarf 5 milljarða króna á mánuði, þá rúllar hann áfram í þokkalegu lagi. Fyrirsjáanlegu hruni hans yrði þar með afstýrt og því gríðarlega tjóni sem því hefði fylgt. Haldið verði áfram með þau arðsömu og nauðsynlegu verkefni sem þar eru í gangi. Tónlistarhúsið verði steypt upp og það klárað að utan. Kjallararnir á húsunum við hliðina verið steyptir upp í götuhæð og svæðið grófjafnað. Ákveðið verði með framhaldið síðar.  

• Nýju bankarnir standa við lánsloforð gömlu bankana og lána til álversins í Helguvík.  

• Nýju bankarnir lána Landsvirkjunar, Orkuveitu Reykjavíkur og Orkuveitu Suðurnesja þannig að þessi félög geti byggt þau orkuver og lagt til þá orku sem til stendur að útvega.

• Um leið og búið er að taka einhliða upp evru þá byrja nýju bankarnir og Íbúalánsjóður að lána 90% lán til allt að 80 ára til kaupa á almennu íbúðarhúsnæði. 

• Ríkið standi við skuldbindingar sínar við Nýsköpunarsjóð og fyrirhugaða aðstoð við sprotafyrirtæki.

• Skólum landsins verði gert kleyft að taka við stórauknum fjölda nemenda.

• Samþykkt verði að mest öll aukning á veiðiheimildum í bolfiski á næstu þrem árum verði veidd með vistvænum veiðum af dagróðrarbátum, það er í net og með krókum. Kveikjum meira líf í útgerðarbæjum um land allt.

• Samþykkt verði stækkun og flýting á framkvæmdum í Helguvík án þess að gefa afslátt af kröfum okkar í umhverfismálum.

• Undirbúin virkjun í neðri hluta Þjórsá og framkvæmdir hafnar sem fyrst. Sett verði í gang hönnun nýrra vatnsafls– og jarðvarmavirkjana. 

• Samþykkt verði gerð olíuhreinsistöðvar í Kvestu enda verði ströngustu kröfur til umhverfismála uppfylltar.

• Flýtt verði framkvæmdum við álveri á Húsavík eins og hægt er án þess að gefa afslátt af kröfum okkar í umhverfismálum.

• Búinn verði til sérstakur Byggingasjóður sem fær það hlutverk að yfirtaka óseljanlegar og yfirveðsettar íbúðir sem nú eru í byggingu eða standa fullbúnar. Þessi sjóður sér um að ljúka þeim íbúðum sem standa ókláraðar. Þessar íbúðir verði síðan seldar á almennum markaði og inn í félagslega kerfið með 90% lánum til 80 ára.

• Gjaldtöku Sveitarfélaga á Höfuðborgarsvæðinu við sölu lóða verði í framtíðinni stillt í hóf. Verð á lóðum sem sveitarfélögin liggja með núna verði lækkað um 50%. Sett verið lög á sveitarfélögin ef með þarf til að ná þessari lækkun fram. Opinbert eftirlit verið í framtíðinni haft með úthlutun lóða og verðlagningu með það að markmiði að svona “lóðabóla” endurtaki sig ekki aftur.

• Sveitarfélögum verða hvött til framkvæmda og þeim verða lánuð sérstök framkvæmdalán sem gera þeim kleyft að setja í gang á næstu tveim til þrem árum mannaflsfrekar framkvæmdir, gerð skóla og íþróttahúsa og svo framvegis.

• Settur verði á fót sérstakur lánasjóður hjá Íbúðalánasjóði sem lánar hagkvæm langtímalán til viðhalds og endurbóta á eldra húsnæði. 

Sjá nánar heimasíðu Norræna Íhaldsflokksins hér:

http://www.simnet.is/ihaldsflokkurinn/

Lífeyrissjóðir fjármagni framkvæmdir?

Mbl.is í fararbroddi þjóðmálaumræðunnar

Það ber að þakka þetta framtak mbl.is.

Með þessari umfjöllun þá er mbl.is enn á ný að sanna sig sem einn besti og helsti vefurinn þar sem þjóðmálaumræðan fer fram.

Ég segi takk.

Fréttaskýringar um ESB 4.-15. janúar: Kostir og gallar aðildar að ESB

Norræni íhaldsflokkurinn með nýja heimasíðu

 

Ég vil vekja athygli ykkar sem þetta lesið á nýrri heimasíðu Norræna íhaldsflokksins.

Þetta er vettvangur áhugafólks um ákveðnar breytingar sem við viljum að gerðar verði á Íslensku samfélagi.

Einnig er búið að setja upp bloggsíðu.

 

Gleðileg jól og farsælt komandi ár.

 

Ég óska Bloggvinum mínum gleðilegra jóla og farsælar á komandi ári.

Svo og öllum þeim sem heimsækja síðuna mína og lesa þessa kveðju.

 

Hver má veðsetja þjóðina?

Eftir íslensku bankakreppuna 2006 þegar m.a. Danske Bank spáði gjaldroti íslensku bankana minkuðu verulega möguleikar þeirra á að fjármagna sig með lánum frá öðrum bönkum. Það var með vilja og vitund Fjármálaeftirlitsins og Seðlabanka Íslands að íslensku bankarnir hófu að safna innlánum erlendis.

Það var með vitund og vilja FME og Seðlabanka Íslands að Landsbankinn tók að safna sparifé útlendinga inn á innlánsreikninga sem voru skráðir á Íslandi og voru þar með á ábyrgð Seðlabanka Íslands með íslensku þjóðina sem ábekking.

Með því að safna þessum innlánum erlendis var verið að veðsetja almenning á Íslandi. Til þess að safna þessum innlánum þurfti meira en grænt ljós frá FME og Seðlabanka Íslands. Valdið til að veðsetja þjóðina liggur ekki hjá starfsmönnum þessara stofnanna. Það vald hlýtur að liggja hjá þeim ráðherrum sem stýra þessum stofnunum og ríkisstjórninni.

Heimild til þessara veðsetningar hlýtur að hafa komið frá ráðherrum og ríkisstjórn. Forsætisráðherra og viðskiptaráðherra hljóta að hafa gefið bönkunum sitt samþykki með aðgerðum sínum eða aðgerðarleysi. Ég spyr, höfðu þessir ráðherrar umboð til að veðsetja á tveim árum almenning fyrir meira en þúsund milljarða?

Þeir sem bera pólitíska ábyrgð á að hafa aukið skuldir/ábyrgðir ríkisins um þúsund milljarða á tveim árum vegna innlánsreikninga bankanna í útlöndum hljóta að axla sína ábyrgð. 

Um 150 milljarða bakreikningur

Tímamótayfirlýsing Utanríkisráðherra

Þessi yfirlýsing Utanríkisráðherra markar tímamót. Hún markar tímamót í samstarfi stjórnarflokkanna. Hún markar tímamót í sögu beggja þessara flokka. Í sautján ára samfelldri stjórnarsetu Sjálfstæðisflokksins þá í fyrsta sinn stendur flokkurinn frammi fyrir miklum líkum á kosningum á miðju kjörtímabili.

En þessi yfirlýsing Utanríkisráðherra markar tímamót um fleira en það. Þau tímamót felast í því að kalla á til ábyrgðar þá aðila í stjórnsýslunni sem bera ábyrgð á hinu opinbera eftirliti með bönkunum. Þessir eftirlitsaðilar heimiluðu bönkunum að veðseta þjóðina fyrir meira en þúsund milljarða á tveim árum vegna Icesave reikninga Landsbankans. Eins á að kalla til ábyrgðar þá ráðherra sem með aðgerðum sínum eða aðgerðarleysi bera faglega ábyrgð á störfum þessara eftirlitsstofnana og bera þar með pólitíska ábyrgð á þúsund milljarða skuld/ábyrgðum sem þjóðin nú er ábyrg fyrir.

Fyrir liggur að þjóðin þarf að greiða hundruð milljarða úr eigin vasa vegna þessara innlánsreiknina. Þeir sem bera á því ábyrgð að hafa heimilað Landsbankanum að vestetja þjóðina með þessum hætti, með aðgeðum sínum eða aðgeðarleysi, eiga auðvita að axla sína ábyrgð. Það er í raun ótrúlegt að þessir menn skuli ekki sjálfir vera búnir að segja af sér.

Að mínu mati er þetta rétt ákvörðun og ég fagna þessari yfirlýsingu Utanríkisráðherra. Ég sakna hinsvegar þess að Forsætisráðherra skuli ekki sjálfur hafa gefið út svipaða yfirlýsingu. Ég neita að trúa því að það sé hans ætlan að láta stjórnsýsluna og þá ráherra sem bera hér mesta ábyrgð sitja áfram í sínum sætum. Ég neita að trúa því að hann átti sig ekki á að gjaldþrot bankana og gjaldeyriskreppan sem fylgdi í kjölfarið og það gríðarlega tjón sem almenningur hefur orðið fyrir og er að verða fyrir er of stórt mál til þess að hægt sé að láta kyrrt liggja og gera ekki neitt.

Ég hef sagt það áður og segi það enn. Ég vil að ríkistjórnin biðji almenning í landinu opinberlega afsökunar á þeim mistökum sem hér hafa verið gerð. Hún á að víkja úr starfi þeim starfsmönnum sínum sem þiggja há laun fyrir bera ábyrgð á þessum eftirlitsstofnunum. Eftirlitsstofnunum sem brugðust hlutverki sínu. Samhliða afsökunarbeiðni og brottrekstri þessara manna á ríkisstjórnin að tilkynna að boðað verði til kosninga á næsta ári og ríkisstjórnin óski eftir að endurnýja umboð sitt og fá tækifæri til að leiða það uppbyggingarstaf sem framundan er.

 

 

Ríkisstjórnin verður að svara kalli um breytingar

Fullveldið, sjálfstæðið og ESB

Er það einhver sem heldur því fram að Frakkar, Ítalir eða Danir séu ekki sjálfstæðar og fullvalda þjóðir?

Það voru þjóðir Evrópu sem færðu okkar stjórnarskrána okkar, gáfu okkur fullveldið og hafa leyft okkur að vera sjálfstæð þjóð frá 1944.

Til skamms tíma var litið á okkur sem leppríki Bandaríkjanna.

Með inngöngu í ESB þá eru við orðin hluti af Evrópu, þjóð meðal sjálfstæðustu og öflugustu þjóða heims.

Hvar annarstaðar eigum við skipa komandi kynslóðum Íslendinga til borðs?

Það vantar nýjar íbúðir ef eitthvað er

Ég hef aldrei skilið fullyrðingar um að of mikið hafi verið byggt af íbúðum á undanförnum árum. Fasteignamarkaðurinn hafði verið sveltur í nærri aldarfjórðung þegar bankarnir loksins komu inn á þann markað haustið 2004. Fyrir þann tíma hafði Íbúalánasjóður og forveri hans verið þeir einu sem lánuðu hagstæð langtímalán til íbúakaupa ásamt nokkrum lífeyrissjóðum. Alla tíð miðaði þessi ríkisrekni lánasjóður við ákveðna fjárhæð sem hann var tilbúinn að lána. Ef kaupendur þurftu viðbótarlán voru þeir neyddir til að taka dýr skammtímalán í bönkum. Frá tímum ríkisrekna bankakerfisins fyrir 2004 þá er hér mikil uppsöfnuð þörf fyrir íbúðir.

Frá haustinu 2004 og fram á haustið 2007, það er í þrjú ár buðu bankarnir almenningi upp á lán til íbúðakaupa eins og tíðakast hafa nær alla síðustu öld í nágrannalöndum okkar. Frá því í október 2007 drógu bankarnir sig vegna fjárskorts út af þessum markaði og hafa nánast ekkert lánað til íbúðakaupa síðustu 12 mánuði. Íbúðalánasjóður varð þá aftur einn eftir á markaðnum og engin hefur verið til að brúa bilið ef fjárþörf kaupenda er meiri. Stærsti framleiðandi og seljandi íbúða á Íslandi, BYGG, seldi eina íbúð á mánuði síðustu þrjá mánuði síðasta árs. Síðan fór ástandið versnandi, sögðu þeir.

Þegar bankarnir hættu að lána almenningi til íbúðakaupa þá hættu íbúðir að seljast. Það hafði ekkert með framboð eða eftirspurn að gera. Það að íbúðir hættu að seljast var vegna þess að kaupendur fengu ekki þá lánafyrirgreiðslu sem þeir þurftu.

Þegar horft er til þess að á Íslandi búa 2,7 íbúar í hverri íbúð en 1,8 í Kaupmannahöfn og 1,9 í Osló þá ætti öllum að vera það ljóst að við erum ekki búin að byggja yfir allt okkar unga fólk. Við eigum langt í land með að vera búin að leysa úr þessari uppsöfnuðu þörf eftir íbúðum frá tímum ríkiseinokunar á íbúðalánamarkaði.

Íslendingar eiga almennt fleiri börn en frændur okkar á Norðurlöndunum en ef skoðaðir eru þeir Norrænu bæir þar sem flestar barnafjölskyldur eru þá búa í þeim 2,3 til 2,4 íbúar per íbúð. Til þess að við hér komumst niður í þessa tölu þá þarf að byggja öll þau hverfi sem sveitarfélögin hér á Höfuðborgarsvæðinu eru búin að skipuleggja. Ef við ætlum að fara niður í tölu sem ég teldi vera eðlilega, 2,0 til 2,1 íbúa per íbúð, þarf að bæta við öllu því húsnæði sem Selfoss, Reykjanesbær og Akranes eru búin að skipuleggja.

Áttatíu og átta árgangurinn var fjölmennasti árgangur Íslandssögunnar. Þetta fólk varð tvítugt í ár. Árgangarnir sem á eftir komu eru enn fjölmennari. Á næstu árum kemur þetta fólk inn á fasteignamarkaðinn. Margt fólk milli tvítugs og þrítugs býr enn í heimahúsum. Þetta er unga fólkið sem keypti sér ekki húsnæði á þessu þriggja ára tímabili þegar bankarnir voru opnir. Þetta unga fólk flytur að heiman um leið og því býðst húsnæði á kjörum sem það ræður við. Við þekkjum þetta öll og öll þekkjum við fullt af ungu fólki sem býr enn í foreldrahúsum af þessum ástæðum.

Síðasta ríkisstjórn gerði tilraun til að höggva á þennan hnút og það var vel. Byggingamarkaðurinn, sveitarfélögin og bankarnir svöruðu því kalli og settu í gang löngu tímabærar íbúðabyggingar. Við áttum og eigum að halda áfram á þeirri braut. Það er ótrúlegt að stjórnvöld sem settu þetta mál í gang skuli nú horfa aðgerðarlaus upp á byggingariðnaðinn settan í rúst. Settan í rúst með því að horfa aðgerðarlaus á bankana skorta fé til að halda áfram eðlilegri lánafyrirgreiðslu til íbúðakaupa. Lánafyrirgreiðslu sem var í gangi þegar allar núverandi íbúðabyggingar voru settar í gang.  

Nú er byggingaiðnaðnum látið blæða út því ríkið er búið að kippa að sér höndunum og afturkalla ekki bara 90% og síðar 80% lánin heldur er horfið alveg aftur í óbreytt ástand þar sem lánað er að hámarki ákveðin upphæð, óháð verði eða stærð húsnæðis.

Tjónið sem þetta hefur valdið byggingaiðnaðnum og fasteignamarkaðnum að ríkið bauð 90% lán í þrjú ár en hætti svo skyndilega við allt saman er gríðarlegt. Allar áætlanir allra góðra mann sem starfa í þessum geira eru úr skorðum gengnar. En yfir þennan geira ríður ekki bara þessi sölutregða vegna þess að bankarnir hætta að lána. Við þetta bætast vandræði vegna 100% gengisfalls með tilheyrandi hækkunum á byggingavörum og vaxtaokur vegna mjög hárra stýrivaxta. Opinber aftaka á öllum þeim sem starfa í byggingariðnaðnum fer nú fram. 

Það hefur verið í tísku að tala um "félagslega ábyrgð" fyrirtækja. Ég spyr, hver er "félagsleg ábyrgð" ríkisins?

Það vantaði ekki kaupendur að þessum íbúðum sem eru og hafa verið í byggingu. Það vantaði einfaldlega eðlilega lánafyrirgreiðslu svo venjulegt fólk geti keypt. Þess vegna standa þessar íbúðir auðar í dag. Eins og kemur fram í þessari frétt þá eru þetta ekki margar íbúðir sem eru fullbúnar og óseldar í dag.

Þess vegna endurtek ég það sem ég sagði hér í upphafi, ég hef aldrei skilið þessar fullyrðingar að of mikið hafi verið byggt. Þvert á móti þá vantar hér fleiri íbúðir. Það þarf bara að gera þessu unga fólki kleyft að kaupa þær.

Með þessari stöðvun sem nú er í gangi þá er verið að búa til enn eina stífluna. Þessi stífla á síðan eftir að bresta. Þegar það gerist þá verður aftur hrópað og þess krafist að byggingakallarnir komi og byggi á örskotsstundi allt sem þarf að byggja.

Þið sem voruð að segja brandarann um píparann:

Ef þú vilt láta ljúga að þér hringdu þá í pípara og láttu hann nefna daginn sem hann ætlar að koma.

Þessir píparar ganga nú um og mæla göturnar.

Þá skora ég á stjórnvöld að grípa til sérstakra ráðstafana varðandi þetta íbúðarhúsnæði sem byggingaaðilar liggja nú með og geta ekki selt. Húsnæði sem er orðið yfirveðsett vegna mikils vaxtaokurs í skjóli hárra stýrivaxta og mikils falls krónunnar. Ég skora á stjórnvöld að skera þessa menn niður úr snörunni. Ég sé ekki tilganginn með því að setja þau fyrirtæki sem liggja með slíkar yfirveðsettar íbúðir í gjaldþrot. Þessar íbúðir enda hvort sem er í höndum Íbúðalánasjóðs eða hjá ríkisbönkunum. Til hvers þá að slátra þessum fyrirtækjum og eigendum þeirra? Ekki bera þeir ábyrgð á ástandi efnahagsmála og hvernig komið er. Ekki hengja bakara fyrir smið.

Ein leiðin er að búa til félag sem leysir þetta húsnæði til sín. Ef það er ekki fullbúið þá á þetta félag að láta klára það og fullgera. Þetta húsnæði mætti síðan bjóða til sölu með hagstæðum lánum til 60/80 ára.

 

 

Segja fjölda nýbygginga ýktan

Trúverðug fjárlög

Miðað við þessa stuttu frétt þá þykir mér ljóst að ríkistjórnin er að taka skynsamlega á málum. Bæði eru skattar hækkaðir og ríkisfjármálin skorin niður. Eftir gríðarlega aukningu í útgjöldum ríkisins á undanförnum góðærisárum þá má svo sem segja að margar ríkisstofnanir hljóti að hafa borð fyrir báru.

Langstærstu útgjaldapóstarnir eru eins og allir vita í heilbrigðismálin, menntamálin og tryggingamálin. Þessa pósta má ekki skera niður í þessari kreppu. Um þess málaflokka verður að standa vörð og mér sýnist það eigi að gera það.

Ég held flestum hafi verið það ljóst frá því bankarnir fóru á hausinn og gjaldeyriskreppan skall á að það yrði að hækka skatta. Þessi hækkun er minni en ég bjóst við. Reyndar segir ekki hve mikið sveitarfélögum verður heimilt að hækka útsvarið.

Að fresta vega- og jarðgangagerð er einnig skynsamlegt. 70% til 80% af kostnaði við þessar framkvæmdir fara í vinnuvélar og rekstur þeirra. Fjármunir sem settir eru til vegagerðar skapa til þess að gera fá störf. Miklu fleiri störf skapast fyrir sama fjármagn við gerð annarra mannvirkja eins og smíði tónlistarhúss, gerð nýs Landsspítala eða álvers í Helguvík auk venjulegar húsbygginga.

Ljóst er á þeim tölum sem hér eru kynntar að ríkið býst við gríðarlegum samdrætti í skatttekjum og þar með miklum samdrætti á öllum sviðum samfélagsins.

Til að minnka þennan samdrátt og um leið stemma stigum við atvinnuleysinu þá eru margir að benda á ýmsar leiðir. Halldór Jónsson, sendi mér eftirfarandi tillögur á síðuna mína í gær:

 

Við Íslendingar erum í einstakri stöðu til þess að rjúfa kreppumúrinn. Einmitt núna !

Gefa út ríkistryggð skuldabréf sem lífeyrissjóðirnir geta keypt. Fara í hönnun framtíðarmannvirkja og mannfrekar framkvæmdir við tímabært viðhald á innviðum þjóðfélagsins . Auka önglakvótann um allt land.

Okkur vantar ekki meiri eymd eins og Persson boðaði. Okkur vantar átak og viðspyrnu ! Við getum sýnt heiminum hvernig menn bregðast við kreppu á réttan  hátt.

 

Með því að ríkið gefur út ríkistryggð skuldabréf sem lífeyrissjóðirnir kaupa þá fá þeir góða og örugga ávöxtun á sitt fé en ríkið/bankarnir fá fjármuni sem þeir geta sett inn í atvinnulífiðið og þannig blásið lífi í t.d. byggingaiðnaðinn sem er nánast í dauðateigunum um þessar mundir.

Í dag eru átta þúsund manns á atvinnuleysisskrá og þiggja atvinnuleysisbætur. Það fellst mikil skynsemi í því að ríki og sveitarfélög geri nú átak í því að setja í gang mannaflsfrekar byggingaframkvæmdir þannig að þetta fólk sem nú þiggur bætur og mælir göturnar, hætti því en fái í staðin laun og vinnu við að skapa verðmæti.

Ég vil skora á ríkisstjórnina að "rjúfa kreppumúrinn" eins og Halldór segir. Blásum til sóknar og köllum til allar vinnandi hendur í þá uppbyggingu sem framundan er þannig að þjóðin geti hratt og örugglega unnið sig út út vandanum og við greitt sem hraðast niður þessar nýju skuldir okkar.

 

 

 

 

Tekjuskattur og útsvar hækka

Rangt, þetta er góð spá og björt.

Ég skil ekki þetta mat fréttamanns að þessi spá Alþjóðabankans sé svört. Að mínu mat er þetta alrangt mat. Hér er bankinn að spá hagvexti í heiminum upp á tæpt eitt prósent á næsta ári. Það eitt að bankinn spái ekki samdrætti í ljósi þeirrar miklu kreppu sem nú gengur yfir heiminn gerir það að verkum að þessi spá er góð og björt. Ef bankinn hefði spáð samdrætti hvaða orð hefðu þá verið notuð?

Bankinn sér ljósið framundan og gerir ráð fyrir því að efnahagskerfi heimsins nái að halda í horfinu og það verði vöxtur um eitt prósent hagvöxtur en ekki samdráttur eins og ég allavega óttaðist. Að það verði vöxtur um tæpt prósent í heild á næsta ári í heiminum er bara frábært.

Þetta eru bestu fréttir sem ég hef lesið hér á mbl.is.frá því í byrjun október.

 

 

Svört spá um efnahagslífið