Er þjóðarsátt um mesta hagsmunamál samtímans?

Það eru gleðitíðindi að hagdeildir aðila vinnumarkaðarins skuli komast að sömu niðurstöðu. Lausnin á þeim miklu og tíðu sveiflum í efnahagsmálunum og því óheyrilega tjóni sem þær valda er sú að taka upp evru. Þessu er ég og algjörlega sammála.

Þar er líka ljóst að hér er við ramman reip að draga því þó þjóðin sé klofin í afstöðu sinni til aðildar að Evrópusambandinu og upptöku evru þá er þingflokkur Sjálfstæðisflokksins það ekki. Svo einkennilega vill til að engir hafa komist á þing fyrir  Sjálfstæðisflokkinn  í rúman áratug nema þeir séu harðir andstæðingar Evrópusambandsins og helst í trúnaðarstöðum með fyrrverandi ráðherra Alþýðubandalagsins, Ragnari Arnalds, í Heimsýn. Fyrir harðan Evrópusinna og Sjálfstæðismann eins og mig hafa síðustu ár því verið erfið.

Fyrir mig er Samfylkingin samt ekki valkostur. Ég vil sjá Sjálfstæðisflokkinn koma til móts við okkur Evrópusinnana í flokknum. Annars verður einfaldlega að bjóða upp á nýjan valkost fyrir okkur sem erum hægrimenn og viljum inn í Evrópusambandið.

Það er hinsvegar þannig að það hafa ekki verið stjórnmálamennirnir okkar sem hafa verið örlagavaldar í okkar mestu hagsmunamálum á síðustu áratugum. Það hafa verið samtök launþega og atvinnurekenda. Þessi samtök hafa barið í geng okkar mestu þjóþrifamál.

Því segi ég, áfram með ykkur forystumenn launþega og atvinnurekenda, keyrum á upptöku evru innan fjögurra ára og inngöngu í Evrópusambandið.

Vilja ekki krónuna

Er þetta vendipunktur fjármálakreppunnar

Það er vonandi að yfirtaka bandarísku Alríkisstjórnarinnar á þessum tveim stærstu fasteignalánasjóðum þar í landi í síðustu viku marki endalok lausafjárkreppunnar. Þessi svokallaða lausafjárkreppa á upptök sín í Bandaríkjunum í fasteignalánum sem bankar þar í landi veittu gríðarlegum fjölda fólks, fólki sem þessir bankar vissu eða hefðu átt að vita að gæti aldrei staðið í skilum með afborganir af þessum lánum.  

Skuggi ótrúverðugleika hefur í  framhaldinu fallið á öll bandarísk fasteignabréf og þar á eftir á allar bankastofnanir sem eiga slíka bréf eða talið er að eigi slík bréf. Með þessum aðgerðum Alríkisstjórnarinnar er verið að taka á vandanum þar sem hann varð til. Með þessum aðgerðum er verið að reyna með mikilli alvöru að stöðva miklar afskriftir á bandarískum fasteignalánum.  

Ef alþjóðlegar fjármálastofnanir hætta að tapa gríðarlegum fjárhæðum á bandarískum fasteignabréfum þá jafnar fjármálastarfsemi heimsins sig fljótt og færist í eðlilegt horf.

Markaðir á uppleið

Blessuð gróðurhúsaáhrifin.

Niðurstaða skýrslu um lofslagsbreytingar á landbúnað er sú sama og bændur hér á landi höfðu komist að fyrir löngu. “Blessuð gróðurhúsaáhrifin” hafa margir bændur kallað hlýnunina sem nú á sér stað. Hlýni enn frekar hér á landi á næstu árum og áratugum þá munu búsetuskilyrði hér á landi batna enn frekar. Fyrir okkur sem ekki lifum beint á landsins gæðum þýðir þetta meiri lífsgæði. Allir golfararnir, hestamennirnir, útivistarfólkið og almenningur allur mun njóta þessara breytinga í hærri lofthiti og fleiri sólardögum. Hlýnandi veður nýtist öllum sem byggja þessa eyju. Lífsgæði munu aukast með hlýnandi veðurfari. 

Það er hins vegar ekki allstaðar sem þessari hlýnun verður tekið jafn fagnandi og hér. Það er því mikið í húfi að við Íslendingar tryggjum okkar fjárhagslega sjálfstæði í þeim breytingum sem fyrirséð er að verði á komandi áratugum. Það gerum við best með því að nýta okkar vistvænu orkulindir, þjóðinni til hagsbóta og til að minnka notkun jarðefnaeldsneytis annar staðar í heiminum. Það sem framleitt er með rafmagni úr Þjórsá er þá ekki framleitt annar staðar með rafmagni gert úr kolum. Þess vegna eigum við að nýta öll þau tækifæri sem nú bjóðast og byggja allar þær virkjanir sem okkur stendur til boða að byggja.  

Ef við nýtum þá möguleika sem okkur bjóðast nú til sölu á raforku þá verður staða okkar eftir örfá ár sú að vöruskiptajöfnuður Íslands við útlönd verður hagstæður áratugum saman. Það fjárhagslega sjálfstæði og þeir möguleikar sem það skapar okkur sem þjóð að vera alltaf með hagstæðan vöruskiptajöfnuð við útlönd er algjörlega ómetanlegt.

Áhrif hlýnunar jákvæð á gróður

Á að þjóðnýta bankana.

Þessi staða íslensku bankana er í raun hræðileg. Ekki bætir úr skák ef forsætisráðherra og menntamálaráðherra sem staðgengill hans ætla að venja sig á að svara gagnrýni erlendra og innlendra sérfræðinga og blaðamanna á þann hátt sem gert hefur verið.

Það ætti öllum að vera það ljóst að íslensku bankarnir eru í miklum vandræðum. Skuldatryggingarálagið er komið yfir 10% og lítil batamerki eru á erlendum lánamörkuðum. Hvað gerist hér á næstu 6 til 12 mánuðum verði ekki gripið til róttækra aðgerða til að efla trú erlendra og innlendra fjárfesta á Íslandi? Fyrirtækin og almenningur á gríðarlega mikið undir að vel gangi hjá bönkunum. Þetta eru því mjög slæmar fréttir.

Erlendir sérfræðingar halda því fram að það eigi ekkert að gera því ríkið ætli sér að ná bönkunum aftur undir sig og þjóðnýta þá. Gríðarlegt vald færist þá aftur í hendur stjórnmálamanna sem þá munu aftur taka sín fyrri sæti í Landsbankanum, Búnaðarbankanum og Útvegsbankanum. Er það planið? 

Ætlar ríkisstjórnin að sölsa undir sig það vald sem fylgir fjármagni bankana og þingmenn voru búnir að láta af hendi. Á að nota tækifærið nú og láta bankana og þar með fyrirtækin í landinu keyra í strand og í framhaldi af því þjóðnýta bankana. Á síðan að stokka upp íslenskt atvinnulíf og munu það þá verða þingmenn sem ákveða hvaða fyrirtæki í landinu lifa og hver munu deyja.

Forystumenn Sjálfstæðisflokksins harðneita að ræða af einhverri skynsemi þá einu leið sem hægt er að fara, þ.e. að ganga í Evrópusambandið og taka upp evruna. Ljóst er að "íslenska tilraunin" með seðlabankann við stýrið og verðbólgumarkmiðin fyrir Stafni er gjaldþrota leið. Það þarf alvöru lausnir núna. Tími "efnahagstilrauna" er liðin. Ég vil sjá alvöru lausnir sem duga og halda. Ég vil ganga í Evrópusambandið og taka upp evruna.

 

Skuldatryggingarálag yfir þúsund punktar

Útlendingastofnun á að ráða þessu

Hér held ég að Ágúst Ólafur og fleiri verið að stíga mjög gætilega til jarðar. Það er stofnun í landinu sem hefur með mál þessara útlendinga að gera. Sú stofnun vinnur eftir ákveðnum reglum.  Á grundvelli þeirra hefur hún úrskurðað. Þessi úrskurður Útlendingastofnunar á að standa. Það er skilda dómsmálaráðherra að standa fast að baki Þessari stofnun nú þegar um hana blæs. Verkefni starfsmanna Útlendingastofnunnar er ekki auðvelt. Ekki heldur hlutverk barnaverndanefnda eða annarra  opinberra stofnanna sem falið er að taka á fjölbreyttum og erfiðum málum ólíkra einstaklinga. Starfsmenn þessara stofnanna hafa öll gögn um mál þeirra einstaklinga sem þeir fjalla um. Það hefur almenningur sem nú hefur hvað hæst ekki. Ég hef enga trú á því að þetta hafi verið auðveld ákvörðun fyrir þá starfsmenn Útlendingastofnunnar sem hana tóku. En reglur eru reglur og lög eru lög og starfsmönnum stofnunarinnar ber að fara eftir þeim lögum og reglum sem um starfshætti stofnunarinnar gilda.

Rangt er að blása mál eins og þetta upp í fjölmiðlum. Rangt er að gera mál eins og þetta, mál nafngreinds einstaklings, að pólitísku deilumáli. Sé vilji fyrir því að rýmka reglur um innflutning flóttamanna / útlendinga til landsins þá á Alþingi að taka ákvörðum um það. Útlendingastofnun mun þá úrskurða á grundvelli nýrra reglna í stað þeirra sem nú gilda. Sé þá meirihluti fyrir slíkum breytingum  á Alþingi.

Að standa í mótmælum fyrir utan dómsmálaráðuneytið, taka einn einstakling út og heimta fyrir þennan eina mann og hans fjölskyldu sérmeðferð og undanþágur er engum til framdráttar. Það gilda ein lög í landinu og undir þeim lögum eru allir jafnir.

Vill að dómsmálaráðherra endurskoði ákvörðun

Góðar fréttir, útflutningur og Björk

Þetta eru mjög góðar fréttir. Góðu fréttirnar felast í því að útflutningur er að aukast. Þetta gerist þrátt fyrir gríðarlegan niðurskurð í þorskafla á síðast ári og þessu. 

Það að útflutningstekjur okkar skuli vera að aukast á sama tíma og mikill samdráttur er í þorskveiðum er fyrst og fremst að þakka uppbyggingu orkufreks iðnaðar hér á landi og tekjum sem sá útflutningur skapar. Hvernig haldið þið að vöruskiptajöfnuðurinn væri í dag ef álverið á Reyðarfirði og stækkunin á Grundartanga hefði ekki komið til?  

Björk og Sigurrós eru glæsilegir fulltrúar Íslands og frábært að við skulum eiga svona listamenn. Ég er hinsvegar algjörlega ósammála þeim í þeim áherslum sem þau vilja leggja í atvinnumálum. Sömu leiðis er ég algjörlega ósammála Vinstri Grænum í þeirra áherslum. Reyndar skal ég viðurkenna að ég bara skil ekki þetta fólk. 

Ég vil halda áfram á fullu uppbyggingu orkufreks iðnaðar á Íslandi. Nú þegar tækifæri gefst að nýta ónotaðar orkuauðlindir okkar þá eigum við að grípa það tækifæri. Ef við nýtum þá möguleika sem okkur bjóðast nú til sölu á raforku þá verður staða okkar eftir sex til sjö ár sú að vöruskiptajöfnuður Íslands við útlönd verður hagstæður í áratugi eftir það.  

Það fjárhagslega sjálfstæði og þeir möguleikar sem það skapar okkur íslendingum sem þjóð að vera áratugum saman með hagstæðan vöruskiptajöfnuð við útlönd er algjörlega ómetanlegt. Ef Ísland og við íslendingar eru ekki fjárhagslega sjálfstæðir þá verðum við ekki til sem þjóð eftir 50 til 100 ár. 

Við eigum þess kost nú að tryggja þetta fjárhagslega sjálfstæði með áframhaldandi uppbyggingu virkjana og stóriðju. Þetta vil ég, ég vil virkja áfram og ég vil halda áfram að byggja álver og byggja upp annan orkufrekan iðnað hér.  

Sjávarútvegurinn getur á þessari öld aldrei orðið sú burðarstoð samfélagsins sem hann var á þeirri síðustu. Annað og meira þarf til og þetta “annað og meira” er í hendi ef við höfum vilja og þor til.   

Dregur úr vöruskiptahalla

Ísland brennur

Allar fasteignir og öll fyrirtæki á Íslandi eru í dag á brunaútsölu. Allt sem íslenskt er geta Danir, Evrópubúar og reyndar heimsbyggðin öll keypt í dag með 40% til 80% afslætti.  

Gengisfall krónunnar, um 40% frá áramótum, þýðir að hús í Þingholtunum sem í lok síðasta árs kostaði 10 milljónir danskar krónur kostar í dag  6 milljónir danskar. Verðmæti allra fasteigna á Íslandi er í dag 40% lægra mælt í erlendri mynt en var um áramótin. 

Enn alvarlegri er staða íslensku fyrirtækjanna. Verðmæti allra okkar glæsilegustu og öflugustu fyrirtækja hefur að jafnaði fallið á síðustu 12 mánuðum um 50%. Ofaní þessar lækkanir á hlutabréfum kemur 40% gengisfall. Með öðrum orðum, verðmæti allra fyrirtækja á íslandi, mælt í erlendri mynt, hefur fallið að jafnaði um 70% á síðustu 12 mánuðum, sum meira. Danir og aðrir útlendingar geta keypt íslensk fyrirtæki með 70% til 80% afslætti frá því var fyrir ári síðan. 

Umsamin lámarkslaun almenns verkamanns á Íslandi með 7 ára starfsreynslu eru 777 íslenskar krónur á tímann. Samsvarandi laun í Danmörku eru 101 danskar krónur á tímann. Í dag gera það 1.700 íslenskar krónur á tímann. Það er ekki bara að eignirnar okkar séu á brunaútsölu, kaupmáttur launa hefur lækkað gríðarlega og finnst vel séu menn á ferð erlendis. Bjórinn í Kastrup kostar 65 danskar krónur. Það gera í dag 1.100 íslenskar krónur. Það tekur danskan verkamann, að teknu tilliti til skatta, rúman klukku tíma að vinna fyrir honum. Það tekur íslenska verkamanninn rúma tvo tíma. 

Við erum ekki að tala í dag um einhverja “lendingu” í íslensku efnahagslífi, það er búið að lenda og það var brotlending. Spurningin í dag er ekki hvort takist að bjarga einhverju af farangrinum, hann er allur brunninn, spurningin er hve margir komast lífs af. Gjaldþrot núverandi stefnu í peningamálum með fljótandi gengi krónunnar og verðbólgumarkmiðum Seðlabankans er algjört. 

Sú staða sem við Íslendingar erum í þessa dagana er óþolandi og ólíðandi. Til að koma í veg fyrir að svona brotlendingar verði og til að kom í veg fyrir að svona geti nokkurn tíma gerst aftur er þá um annað að ræða en stefna að inngöngu í myntbandalag Evrópu og upptöku Evru? Það kostar ákveðnar fórnir og fjármuni en aldrei neitt í neinni líkingu við það sem núverandi ástand er að kosta okkur.  

Verðmæti eigna okkar Íslendinga er að fuðra upp. Þjóðarauðurinn stendur þessa dagana í björtu báli. Lítið sést til slökkvistarfsins.  

Neró lét kveikja í Róm og horfði á hana brenna til að ná fram réttri stemmingu þegar hann orti ákveðinn kvæðabálk. Eru menn að yrkja niðri við Arnarhvol þessa dagana? 

Hvítabjörn felldur á Hrauni á Skaga

Eftir að hafa fylgst með atburðarásinn á Hrauni á Skaga úr öruggri fjarlægð héðan úr Reykjavík þá sitja í kollinum fjöldi spurninga. 

 Var leigð sérstaklega heil þota til að fljúga með þennan “danska sérfræðing” og timburkassann sem nota átti undir ísbjörninn frá Kaupmannahöfn til Akureyrar? 

Hverjum datt í hug að fá Dana úr dýragarðinum í Kaupmannahöfn sem aldrei hefur veitt ísbjörn, og að því er virðist aldrei veitt neitt, til stjórna aðgerðum? Hann hefði ekki einu sinni geta komist í gott skotfæri við hrossin á Hrauni hafi hann ætlað að nálgast þau úr bíl.  

Var ekki hægt að fá senda á faxi/tölvupósti teikningu af þessum timburkassa sem nota átti undir ísbjörninn? Trésmíðaverkstæðið á Blönduósi hefði með slíka teikningu geta slegið saman slíkum kassa á tveimur tímum. 

Hverjum datt í hug í alvöru að það væri forsvaranlegt að eyða tugum milljóna króna í að reyna að fanga þennan ísbjörn lifandi? Frá landnámsöld hafa öll bjarndýr sem hingað hafa komið verði drepin. Það er hefðin, það er reglan. Nei, nei, í dag er þyrla og varðskip send á staðinn,  umhverfisráðherra drífur sig frá útlöndum og er á þjóðhátíðardaginn mættur í kaffi í stofunni á Hrauni á Skaga. Hefur gripið hér um sig slíkt náttúruverndaræði að öll skynsemi er á bak og burt? 

Fyrst Umhverfisráðuneytið hefur svona rúm fjárráð og getur eytt botnlausum fjármunum í “fár” eins og þetta þá er rétt að benda þingmönnum og fjárlaganefnd á “Kraft”  Stuðningsfélag fyrir ungt fólk sem greinst hefur með krabbamein og aðstandendur þess. Níu manna hópur á vegum þess félags ætlar að sigla í kringum Ísland í sumar til að safna fjárframlögum.( http://www.krafturikringumisland.com/page/18299/ ) Er skattfé okkar og annarra ekki betur varið til slíkra málefna en að umhverfisráðuneytið sé að soprtast við að reyna að ná lifandi ísbirni í æðarvarpinu á Hrauni á Skaga? 

Á Grænlandi er sá háttur hafður á að ef ísbjörn þvælist í nánd við bæi eða þorp þá eru þeir umsvifalaust skotnir. Ég á von á að sömu reglur gildi í Kanada, Noregi og Svíþjóð. Á Grænlandi segja menn að birnir sem einu sinni hafa lagt leið sína í nánd við mannabústaði þeir munu koma þangað aftur, þetta er orðið hluti af veiðislóð viðkomandi dýrs. Það skapi íbúunum stórhættu í framtíðinni og því eigi og verði að fella slík dýr.  

Fyrir einu eða tveim sumrum síðan varð ísbjörn konu að bana á Svalbarða, vinkona hennar komst við illan leik til byggða en þær höfðu farið þangað til  að ganga um eyna. Þessi atburður rifjast upp þegar ég hugsa til þessa að til stóð að ég færi að veiða í þessum fengsælu vötnum á Skagaheiðinni nú fyrrihluta júní. Þar eru í dag sjálfsagt á annan tug mann við silungsveiðar. Fyrri björninn gekk um þær veiðislóðir. Ég er sæll með það í dag að hafa ekki farið og ég mundi hugsa mig tvisvar um í dag að fara til silungsveiða upp á Skagaheiði með flugustöngina og vasahnífinn einan að vopni.  

Ef eyða á fjármunum í eitthvað í tengslum við þessar bjarndýrakomur er þá ekki rétt að senda vopnaða menn með hunda um Skagaheiðina og um norðanverða Vestfirði og ganga úr skugga um hvort fleiri dýr kynnu að vera hér á ferð, svona áður en aðal ferðamannatíminn fer í hönd?