Icesave 3 kostar 25 - 230 ma. Versta niðurstaða fyrir dómstólum 140 ma.

Ætlar Sjálfstæðisflokkurinn líka að bregðast þjóð sinni í þessu máli og samþykkja Icesave 3? 

Í hruninu afhjúpaðist hugmyndafræðilegt gjaldþrot þessarar bresk-, bandarísku hægristefnu sem  stjórnað hefur för í Sjálfstæðisflokknum síðustu tvo áratugi.

Stefna flokksins í Icesave málinu er það eina sem ég hef verið sáttur við hjá flokknum eftir hrun.

Nú er það búið líka.

Ég vil benda þeim sem áhuga hafa á þessar umsagnir hér um Icesave 3.

• Umsögn InDefence
• Umsögn lögspekinganna 
• Umsögn Seðlabankans 
• Umsögn GAM Management
• Umsögn IFS-Greiningar

Í umsögn InDefence er að finna eina matið á því hvað það mun kosta þjóðina ef dómstólaleiðin verður farin.

Þetta eru niðurstöður InDefende. Sjá töflu bls 49 í greinargerð þeirra:

• 140 milljarða mun það kosta ríkið ef málaferlin tapast algjörlega.
• 22 milljarða mun það kosta ríkið ef við verðum dæmd til að tryggja lámarksinnistæður, rúmlega 20.000 evrur per reikning.
• 0 milljarða mun það kosta ríkið ef við vinnum málaferlin.

Þá er rétt að hafa eftirfarandi í huga:

• 75 milljarða mun Icesave 3 kosta okkur að mati InDefence.
• 25 til 230 milljarða mun Icesave 3 kosta okkur að mati að mati GAM Management.

Miðað við lögfræðiálitið þá er líklegasta niðurstaðan í dómsmáli að við verðum dæmd til að tryggja allar innistæður upp að rúmlega 20.000 evrum. Það mun kosta okkur 22 milljarða, skv InDefence.

Í umsögn lögmannanna er talið mjög ólíklegt að við töpum málinu algjörlega og verðum dæmd til að tryggja allar innistæður að fullu en það mun kosta okkur 140 milljarða, skv InDefence.

Valið sem við stöndum frammi fyrir er:

• Icesave 3 sem mun kosta okkur 25 til 230 milljarða
• Dómstólaleiðin sem mun kosta okkur 0 til 140 milljarða 

Ástæða þess að Icesave samningarnir eru okkur svo óhagstæðir eru þau ótrúlegu ákvæði að Bretar og Hollendingar fá af einhverjum furðulegum ástæðum í sinn hlut 49% af eignum Landsbankans. Vegna þessa ákvæðis sem InDefence kallar "Pari Passu" í greinargerð sinni, sjá bls 22, þá fær skilanefnd Landsbankans bara 51% af eignum bankans til að borga upp í Icesave kröfur Breta og Hollendinga. Það sem þá stendur eftir vegna Icesave fellur á bændur, sjómenn og launafólk á Íslandi.

Þetta "Pari Passu" ákvæði í Icesave samningunum stangast á við íslensk lög og lög og reglur ESB. Þetta ótrúlega ákvæði hafa margir bent á, m.a. Ragnar Hall, og sagt að það eigi að vera skýlaus krafa okkar Íslendinga að fara eigi að lögum í skiptum á þrotabúi Landsbankans.

Verði dómstólaleiðin farin, það er við höfnum þessum Icesave 3 samningi, þá höfum við allt þrotabú Landsbankans óskipt undir til að borga það sem við hugsanlega verðum dæmd til að borga.

Þess vegna er dómstólaleiðin okkur svo hagkvæm. Með henni fáum við allt þrotabú Landsbankans í hendurnar. Þessi leið kostar okkur í versta falli 140 milljarða. Líklegasta niðurstaðan úr málaferlunum kostar okkur 22 milljarða.

Eftir að við urðum fyrir einhverri svívirðilegustu árás sem nokkurt land Evrópu hefur orðið fyrir frá stríðslokum, þegar Bretar settu hryðjuverkalög á Seðlabanka Íslands og ríkisjóð og frystu með því inni í London gull- og gjaldeyrisforða okkar Íslendinga þá er löngu orðið tímabært að við höfnum þessum Icesave nauðasamningum í eitt skipti fyrir öll og segjum Bretum og Hollendingum að ef þeir vilji að bændur, sjómenn og launafólk á Íslandi tryggi innistæður á þessum Icesave reikningum þá verði það ekki gert nema að undangengnum dómi. 

Með því að frysta inni í London gull- og gjaldeyrisforða okkar Íslendinga þá hafa Bretar fyrirgert öllum rétti sínum að við Íslendingar nálgumst þetta mál af sanngirni og farin verði einhver samningsleið í þessu máli. Hvað þá að við látum þá fá þvert á lög og reglur 49% af eignum þrotabús Landsbankans.

Það átti að hætta öllum samningaviðræðum við þetta fólk eftir að þjóðin felldi síðasta Icesave samning í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna þá er þetta þing umboðslaust í þessu máli. Eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna þá fer þetta þing umboðslaust af stað að semja á ný.

Þennan samning eigum við að taka úr höndum þingsins, setja í aðra þjóðaratkvæðagreiðslu og fella hann þar. Vegna þessa svívirðilega gjörnings Bretar að setja á okkur hryðjuverkalög þá eigum við ekki að borga krónu vegna þessa máls.

Tjónið sem hryðjuverkalögin ollu okkar á að slétta út á móti þessu Icesave máli.

16.037 hafa nú skrifað undir áskorun til forsetans á Facebook. Sjá hér.

Mynd: Í Skálmárdal

Lófaklapp í lok ræðu Bjarna

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 5.2.2011 kl. 15:28]

Hvernig má það vera að hægt sé að komast að þeirri niðurstöðu að samningaleiðin geti kostað okkur allt niður í 22 miljarða, þegar fyrsta greiðsla sem fram fer fljótlega eftir samþykkt alþingis og undirritun, er nokkuð hærri en þetta? Og strax á næst ári greiðum við rúmlega 10 miljarða til viðbótar?

Það er ljóst að ekki verður búið að ganga frá skiptum eigna gamla landsbankans áður en þessar tvær greiðslur koma til, svo lágmark greiðsla getur aldrei farið niður fyrir þær!!

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 5.2.2011 kl. 15:36]

Sæll Gunnar

Hér er bara verið að tala um þann hluta sem mun falla á íslenska skattgreiðendur.

[TómasHa, 5.2.2011 kl. 15:54]

1. Facebook hópurinn sem þú vitnar til er verður til áður en þessir samningar komu á borðið (maí 2009). Slíkur hópur er ekki marktækur til að kalla til þjóðaratkvæðargreiðslu um þennan samning.

2. "Eftir á að semja um vexti",segir í álitinu, það skiptir gríðralegu máli í hvaða sviðsmynd sem er dregin upp hvaða vextir verða í boði eftir að dómsmál tapast. Þó svo að færð séu ákveðin rök fyrir að þeir ættu að vera góðir, þá eru þar líka ansi margir fyrirvarar. Til þess að fá raunhæfan samanburð þyrftu að liggja fyrir betri sviðsmyndir af þessu og áhrif um tap. Tapað dómsmál fylgir á sama hátt sveiflum um endurheimtur og þróun gengisins eins og þær myndir sem Gamma dró upp.

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 5.2.2011 kl. 17:23]

Sæll TómasHa

Þessi Facebook hópur var stofnaður þegar ljóst var að þingið ætlaði að halda áfram samningum um Icesave þó svo þjóðin hafi hafnað samningnum í þjóðaratkvæðagreiðslu. Þessi facebook hópur er jafnframt eini vettvangurinn sem við höfum í dag til að koma slíkri áskorun á framfæri við forsetann. Það góða við þessar Facebook síður er að ef einhver er ekki sáttur að vera á síðunni þá er auðvelt að strika nafnið sitt út. Við skulum því ætla að allir sem þar eru skráðir styðji þessa áskorun.

En auðvita hefði ég viljað sjá aðra síðu frá InDefence.

En þetta eru góðir punktar hjá þér.

Einkennilegt er að engir aðrir en InDefence skuli hafa lagt í það að meta það og reikna það út hvað dómsstólaleiðin muni í raun kosta. Að ræða þetta mál og hafa aldrei lagt fyrir þjóðina raunhæft fjárhagslegt mat á dómstólaleiðinni er til vansa af hálfu þingsins.

Hvernig getur Bjarni Ben t.d. fullyrt eins og hann gerði í dag að "Meiri áhætta sé í því fólgin að fara með málið fyrir dómstóla" þegar ekki liggur fyrir annað en mat InDefence á því hvað dómstólaleiðin kostar?

Af hverju er Bjarni að fullyrða að meiri áhætta sé að fara með málið fyrir dómstóla?

Hvað hefur hann fyrir sér í því?

Er hann með einhverjar aðrar upplýsingar en almenningur og vitnað er til hér að ofan?

[TómasHa, 5.2.2011 kl. 20:43]

Varðandi Facebook, þá breytir það engu hvort fólk geti sagt sig úr hópnum. Hópurinn er stofnaður um samning sem var með allt aðra áhættu. Ef menn ætla að láta taka sig trúanlega væri mun nær að gera nýjan hóp.

Allt mat sem hefur verið gert hefur verið t.d. Gamma og Indefence hefur verið byggt á opinberum tölum. Ég efa ekki að þeir hafi gert sínar eigin sviðsmyndir innan þingflokksins og lagt mikla vinnu í að undirbúa málið á besta veg. Það lá alveg frá upphafi fyrir að ef ýmsir innan flokksins myndi ekki líka við þá afstöðu sem margir þingmenn flokksins hafa tekið.

Fyrir utan það þá vantar inn í greiningu Indfence meiri umfjöllun um pólitísk áhrif þess að fara í þetta. Íslendingar hafa alltaf sagt að þeir myndu semja, sé sú staða komin upp að við ætlum alls ekki að semja heldur að ráðast í þessi málaferli verða menn að vera tilbúnir að taka þeim afleiðingum sem því fylgir. Það hlýtur að vera hluti af matinu.

[Ómar Geirsson, 6.2.2011 kl. 00:18]

Blessaður Friðrik

Smá forvitni, hvað dómsmál eru menn að tala um???

Það er ekki ríkisábyrgð á innlánum, ekki samkvæmt íslenskum lögum.  Vafinn hefur verið hvort hann sé samkvæmt evrópskum reglum, núna hefur sjálf framkvæmdarstjórnin sagt að svo sé ekki.

Þar með er önnur niðurstaða ESA röng, það er að evrópskar reglur geri ráð fyrir ríkisábyrgð.  ESA getur ekki og má ekki ganga gegn túlkun ESB á sínum eigin reglum.

Hin niðurstaðan snérist gagnvart meintri mismunun, og þá vegna neyðarlaganna.  

Það hefur enginn höfðað mál á þessum forsendum, svo ég verð að spyrja hvaða dómsmál eru allir að vísa í.  Felli ESA til dæmis upp úrskurð um að neyðarlögin hafi verið ólögleg, eða falið í sér mismun, þá er ljóst að þeir sem hafa skaða af þeirri ákvörðun, munu snúa sér til ESA, henni bar jú skylda til að gera þessar athugasemdir strax.

Einnig verður ESA að benda á rétta lagaframkvæmd, hvernig íslensk stjórnvöld gátu uppfyllt 40 grein um neyðarrétt EFTA ríkja, og um leið sett reglur sem innihéldu ekki mismun.  

Valdsvið ESA er að leiðbeina í þessu máli, stofnunin getur ekki gengið gegn skýrum ákvæðum rétt EFTA ríkja til að bregðast við áföllum sem ógna sjálfstæði þeirra eða efnahag.  Það má ekki gleyma að stofnunin hefur nú þegar viðurkennt neyðaraðstæðurnar í fyrri úrskurði sínum.

Eina hugsanlega ákvörðun ESA er því að leggja til að íslensk stjórnvöld hefðu fært bresku innistæðurnar undir breskan banka, sem er erfitt því breska fjármálaráðuneytið stöðvaði rekstur slíkra banka í íslenskri eigu.

ESA getur ekki út frá lögum og reglum dæmt Íslendinga til að þiggja hið meinta lán breta og Hollendinga, stofnunin getur aðeins kveðið á um lagaskyldu Íslands.  

Öll umræða um meinta vexti er því brosleg, eða við hvaða evrópska lagagrein eruð þið félagar, Tómas og þú að styðjast????

Mér vitanlega stendur bara að tryggingasjóðirnir megi taka lán, það er hvergi sagt í evrópskum lagatexta að slík lán eigi að vera hjá ríkissjóðum Hollands eða Bretlands, og þá á þeim vöxtum sem viðkomandi ríkissjóðir ákveða sjálfir.

Erum við ekki komnir framúr okkur í histeríunni???

Kveðja að austan.

[Guðmundur Ásgeirsson, 6.2.2011 kl. 03:29]

Allar þessar matsgerðir eru kolrangar því þær taka ekkert tillit til þess að Nýji Landsbankin sem er í eigu ríkisins á samkvæmt samkomulagi stjórnvalda við kröfuhafa um uppgjör (uppgjöf?) við skilanefndina að borga minnst 300 milljarða upp í þessa kröfu. Fyrirtæki í eigu íslenskra skattgreiðenda með íslenska skattgreiðendur fyrir viðskiptavini, sem þýðir að á endanum eru það þeir sem verða látnir borga þessa 300 milljarða. Þetta er stærsta gengistryggða lán sem ég veit um á Íslandi, og svo stórt að ef þrotabúið væri ennþá starfandi sem banki væri það líklega brot á lögum og reglum um hlutfallslega stærð áhættuskuldbindinga. Til að setja það í samhengi var mikið fjölmiðlafár nýlega vegna rannsóknar á lánveitingum Kaupþings sem námu öllu eigin fé, en hérna í þessu tilviki erum við hinsvegar að tala um 176% af eigin fé í einni stórri áhættuskuldbindingu. Í samanburði við þetta er "IceSave-III" samningurinn sem liggur fyrir þinginu bara smámunir.

Athugið að þetta er alveg óháð niðurstöðu um ríkisábyrgð á IceSave-III sem Nýji Landsbankinn á engan hlut að. Lægsta matið sem er til staðar á þeim samningi er verðmat skilanefndarinnar á eignasafni þrotabúsins, þar með töldu umræddu 300 milljarða skuldabréfi NBI, en samkvæmt því munu um 26 milljarðar standa útaf. Allar kostnaðaráætlanir vegna IceSave-III sem eru lægri en 300+26= 326 milljarðar króna eru þar af leiðandi kolrangar og þeim ætti ekki að treysta. Miðað við óraunhæfa viðskiptaáætlun og stærðir í efnahagsreikningi nýja bankans er auk þess gríðarleg bjartsýni að þessi skuld muni innheimtast að fullu. Hinsvegar ef henni yrði breytt í hlutfé þá myndu Bretar og Hollendingar eignast 71% í Nýja Landsbankanum (NBI).

Meira um þetta hér: Bankasýslan gerir óraunhæfa ávöxtunarkröfu

[ábs (IP-tala skráð) 6.2.2011 kl. 14:50]

Hvers vegna ertu alltaf að hamra á þessu 140 milljarða worst case scenario fyrir dómstólum þegar allir tala þar um 500 til 1000 milljarða?

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 6.2.2011 kl. 20:14]

Sæll ábs

það er vegna þess að það er upphæðin sem reiknað er með að falli á skattgreiðendur á Íslandi.

Það er hins vegar rétt hjá þér að heildarskuldbindingin vegna Icesave er á milli 500 og 1000 milljarða. Reiknað er með að þrotabú Landsbankans standi undir öllu nema þessum 140 milljörðum.