Besta frétt dagsins: Kosið 6. mars 2010.

Því ber að fagna að kjördagur í þjóðaratkvæðagreiðslunni hefur verið ákveðinn. Því ber að fagna að þetta mál skuli lagt í dóm þjóðarinnar. Því ber að fagna að þjóðin skuli nú í fyrsta sinn frá 1944 ganga til þjóðaratkvæðagreiðslu um ákveðið mál. Lýðræðissinnar á Íslandi hljóta að fagna í dag.

Í fjölmiðlum hefur komið fram að margir áhrifamenn í samfélaginu vilja afnema þennan málskotsrétt forseta.

Sumir segja það hreint út að þeir vilja ekki að þjóðin geti kallað eftir þjóðaratkvæðagreiðslum.

Aðrir vilja hafa þjóðaratkvæðagreiðslur en setja um það mjög ströng lög og skilyrði hvað má fara í slíka kosningu og hvað ekki.

Enn aðrir vilja að hægt verði að kalla eftir þjóðaratkvæðagreiðslu en það verði þá gert í gegnum þingið og að þingmenn og þar með flokkarnir stýri því ferli og stjórni.

Þeir sem mest tjá sig um þetta mál og heimta breytingar, þeir tala illa um stjórnarskána, þeir tala illa um það fólk sem skrifaði og setti stjórnarskrána, þeir tala illa um þann grunn sem þetta samfélag byggir á.

Ég spyr á móti, er þessi málskotsréttur ekki bara vel komin þar sem hann er? Til hvers að breyta stjórnarskránni til þess eins að taka þetta vald frá forsetaembættinu og færa til þingsins? Fyrir hvern er verið að gera það? Er þjóðin eitthvað bættari með það? 

Ég held við eigum að halda okkur við stjórnarskrána eins og hún er hvað þetta varðar. Við eigum að sýna mikla íhaldssemi þegar stjórnmálamen sem tímabundið gegna einhverjum áhrifastöðum fara að tala illa um stjórnarskrána og heimta að henni verði breitt hið snarasta. 

Það er búið að sýna sig að stjórnarskráin okkar er að virka vel.

Mynd: Göngustígurinn upp Esju á vetrarsólstöðum. 

 

Kosið 6. mars