Icesave gæti orðið okkur happadráttur

Við eigum og við getum snúið þessu Icesave máli okkur í hag og látið Icesave verða að gæfuspori í okkar sögu. Í öllum erfiðleikum eru falin tækifæri, í miklum erfiðleikum er falin mikil tækifæri.

Það liggur fyrir að þjóðin mun eiga í miklum erfiðleikum með að standa undir greiðslu þeirra lána sem á ríkissjóði hvíla. Erlendar skuldir þjóðarbúsins eru komin yfir þessi 240% af landsframleiðslu sem AGS miðar við sem hættumörk. Það er því fyrirséð að við munum ekki geta aflað nægjanlegs gjaldeyris til að geta staðið í skilum af öllum okkar lánum.

Á það ber að líta að þó þessar skuldir séu svimandi háar miðað við okkar litla samfélag þá erum þetta lágar tölur í öllu samhengi hjá milljónaþjóðunum hér í kring.

Þess vegna eigum við að segja við þær: Þið viljið að við bætum Icesave ofaná skuldum hlaðinn ríkissjóð og við sem þjóð viljum gera allt sem við getum til að standa við okkar skuldbindingar. Við sjáum fram á að það verður mjög erfitt og tvísýnt fyrir okkur að greiða ykkur Icesave skuldina með evrum en við getum borgað ykkur með rafmagni.

Við eigum að segja við Breta og Hollendinga: Ef þið viljið að við samþykkjum þennan Icesave samning sem nú liggur fyrir Alþingi, þá verðið þið að lána 500 milljarða króna til að setja upp vindmyllugarða, sólarpanelekrur, vatnsaflsvirkjanir, jarðhitavirkjanir og gufuaflsvirkjanir ásamt því að gerðir verða og lagðir verða tveir 500 MW sæstrengir, annar til Holland og hinn til Skotlands. Ef þið lánið ekki í þessar framkvæmdir þá munum við ekki borga af því að við getum ekki borgað. Það verða að koma nýjar fjárfestingar inn í landið sem skapa tækifæri til að nýta náttúruauðlindirnar ef við eigum að geta borgað.

Hollendingar og Bretar hafa þá um tvennt að velja: Vilja þeir hjálpa okkur og fá greidda 900 milljarða króna sem Icesave endar væntanlega í eða hjálpa okkur ekki og fá ekki neitt.

Vilji þeir hjálpa okkur þá lána þeir fyrir þessum framkvæmdum. Þeir gætu fengið veð í rafmagnssölusamningunum sem gerðir verða um leið og ofangreindir lánasamningar yrðu undirritaðir. Vextir á þessum lánum ættu að vera hagstæðir því það verða Bresk og Hollensk orkufyrirtæki sem verða kaupendur að rafmagninu og þar með í raun greiðendur að þessu framkvæmdaláni.

Væri þessi leið valin þá myndi sæstrengurinn borga sjálfan sig, orkumannvirkin og Icesave upp á 8 til 10 árum. Icesave myndi þá ekki snerta almenning á Íslandi því við hefðum aldrei lagt út eina einustu krónu. Þvert á móti kæmu hingað inn í landið miklir fjármunir og umsvif við gerð þessara orkumannvirkja og gerð sæstrengsins. Kreppan á Íslandi myndi hverfa eins og dögg fyrir sólu.

Einfaldasta og öruggasta leiðin í dag er að nota sömu tækni við gerð sæstrengsins og notaður var við Nordned sæstrenginn. Það er álstrengur, 580 km langur, 700 MW og liggur á milli Noregs og Hollands. Orkutapið um 10%. Sæstrengur frá Íslandi til Skotlands og Hollands yrði tekin upp í Færeyjum til kælingar og þá yrðu lengstu leggirnir álíka langir og þessi Nordned strengur er. Slíkur sæstrengur gæti verið kominn í gagnið innan 3 til 4 ára.

Að selja rafmagn úr landi í gegnum sæstreng er örugg, einföld og fljótleg leið sem mundi hafa það í för með sér að afborganir af Icesave myndu ekki íþyngja almenningi á Íslandi. Þvert á mót. Verði þessi leið valin yrði Icesave okkur happadráttur.

Miðað við þær þreifingar sem þegar eru í gangi þá sýnist mér að við gætum auðveldlega selt 5.000 MW til 10.000 MW austur og vestur um haf, vildum við það.

Ef við tökum einfalt dæmi og segjum að við seldum 1.000 MW úr landi gegnum sæstreng á 35 kr/KWst þá væru tekjur af því um 306 milljarðar á ári.

35 kr/KWst x 24 tímar x 365 dagar x 1.000.000 KWst = 306,6 milljarðar

Segjum sem svo að samningar Íslenska ríkisins vegna sölu á rafmagni um sæstreng frá landinu væru þannig að ríkið fengi í sinn hlut 17% af endanlegu raforkuverði. Það þýddi að af 300 milljörðum á ári fengi ríkið í sinn hlut í skatt 50 milljarða strax á fyrsta ári sem kapalinnn er tekinn í notkun. Ef við seldum úr landi 5.000 MW þá fengi ríkið í sinn hlut 250 milljarða á ári. Það fer að slaga hátt í 50% af útgjöldum ríkisins. Ef við værum að fá 250 milljarða í tekjur á ári í hreinum gjaldeyrir, án áhættu ef það væru einkaaðilar sem ættu sæstrenginn, vindmyllurnar o.s.frv. þá yrðum við ekki í vandræðum að borga þessar erlendu skuldir okkar.

Ef við seldum 10.000 MW úr landi, og það væri ekkert vandamál að selja það, þá værum við að fá með 17% skatti á endanlegt verð 500 milljarða á ári fyrir þessa rafmagnssölu. Til að setja þetta í samhengi þá erum við að fara í það að skera niður fjárlögin úr 600 milljörðum í 400 milljarða.

Nú er það svo að ég er í sambandi vð erlenda aðila sem væru tilbúnir að gera slíkan samning við ríkið, samning þar sem ríkið fengi ákveðinn hundraðshluta af endanlegu söluverði. Þeir væru tilbúnir að aðstoða við fjármögnun ásamt því að búa til og leggja slíka sæstrengi.

Ef við veljum þessa leið að selja rafmagn í stórum stíl með sæstrengjum austur og vestur um haf þá gæti ríkið innan fárra ára fengið allar sínar tekjur af sölu af rafmagni sem unnið er með endurnýjanlegum orkugjöfum. Við værum komin með eilífðarvél sem framleiddi fyrir okkur skattpeninga fyrir ríkið þannig að við myndum sjálf ekki þurfa að borga skatta. Alaska er skattlaust samfélag. Olían er þeirra auðlind og þeir borga enga skatta. Við eigum gríðarlegar náttúruauðlindir, jarðhitann, vatnsaflið, vindinn og eiðisanda fyrir sólarpanela sem við erum í tilgangsleysi að sá Alasklúpínum í.

Við höfum hér allt til þess að framleiða það sem öllum vantar í dag sem er "grænt" rafmagn. Icesave gæti orðið lykillinn að því að gætum hjálpað þessum þjóðum og sent þeim grænt rafmagn héðan um leið og við stefnum að því að innan fárra ára hættum við að borga skatta á Íslandi.

PS, Steingrímur er búinn að hringja.

 

Nánar um þetta mál í eftirfarandi greinum:

Sæstrengur vestur um haf mjög álitlegur

Borgum Icesave með rafmagni til Bretlands gegnum sæstreng

Mynd: Við veiðar fyrir Norðan.

 

Dýrustu milljarðar Íslandssögunnar