Ef Ísland gengur í ESB þá fellur Noregur innan 10 ára.

Ég hef þá trú að samningurinn sem við fáum við ESB verið okkur hagfeldur. ESB mun koma vel til móts við okkur í öllum okkar helstu kröfum því þeir vita að ef við göngum í ESB þá fellur Noregur og þar með Liechtenstein innan 10 ára. Íslenska samninganefndin á að ganga ákveðin til þessara samninga. Samningurinn verður að vera góður ætli menn að snúa almenningsálitinu á Íslandi.

Besta innleggið sem samninganefndin hefur fengið til þessa var góð ræða sjávarútvegsráðherra á dögunum á Spáni þar sem fiskveiðimál voru til umræðu. Þar lýsti ráðherra yfir eindreginni andstöðu sinni við aðild Íslands að ESB. Þetta var besta útspilið sem sjávarútvegsráðherra gat komið með til að undirbúa jarðveginn fyrir samninganefndina. Samningamenn ESB líta án efa á þessi ummæli sem taktískt útspil sjávarútvegsráðherra og hluta af komandi samningaspili. Þetta skilja þeir. Þessu eru þeir vanir.  

Nú vita allir í Evrópu sem um sjávarútvegsmál fjalla að ef ekki verður komið vel til móts við sérkröfur okkar í sjárvarútvegsmálum þá fara kosningarnar á Íslandi á sama veg og í Noregi. Samningurinn verður feldur og upp rís fylking "Nei sinna" sem munu halda Íslandi og Noregi utan ESB um ókomin ár.

Samþykki ESB á annað borð að fara í samningaviðræður við okkur þá spái ég því að þessi samningur verður okkur hagfeldur. Svo hagfeldur að líklegt má telja að þjóðin samþykkja hann. Gangi Ísland í ESB þá fellur Noregur innan 10 ára. Eftir að Noregur fellur þá kenur Liechtenstein af sjálfu sér. Öll Evrópa mun þá endanlega sameinast innan vébanda í ESB. Það hlýtur að vera ákveðið metnaðarmál hjá mörgum, ef ekki draumur, að ná þessu markmiði nú þegar öll austur Evrópa er komin inn eða er á leiðinni inn.

Það eina sem stendur í vegi fyrir að allt norður Atlantshafið falli undir lögsögu ESB og öll lönd Evrópu sameinist innan vébanda ESB er að þeir þurfa að leyfa Íslendingum að sýsla sjálfir með þennan fisk sem þeir hafa hvort sem er einir séð um að veiða síðustu 30 árin og að leyfa Íslendingum að styrkja sinn landbúnað eins og verið hefur. 

Haldið þið að það sé eitthvað vandamál fyrir ESB að ganga að þessum sérkröfum?

Ég spái því að þeir munu samþykkja allar okkar helstu kröfur.

Þetta vita Norðmenn.

Þeir vita að í kosningunum á Íslandi mun það ráðast hvort Norðmenn verða komnir inn í ESB innan 10 ára. Þeir vita að ef Ísland, eitt af þrem löndum að EES samningnum, fer inn í EES þá mun EES samningurinn renna sitt skeið á enda innan 10 ára.

Ef Ísland er komið í ESB og ESB vill ekki endurnýja EES samningurinn þá er samningsstaða Norðmanna orðin veik. Með því að hóta að endurnýja ekki EES samninginn við Norðmenn þá getur ESB stillt Norðmönnum upp við vegg eftir að Ísland er komið inn í ESB.

Þetta vita Norðmenn.

Í væntanlegri kosningum hér á Íslandi um ESB munu takast á miklir hagsmunir. Inn í þessa kosningabaráttu munu flettast hagsmunir útgerðarmanna í Noregi og fleiri. 

Ef Íslandi ákveður að ganga í ESB þá mun það hafa mikil áhrif víða.

Þrátt fyrir mikil áföll, Icesave, o.s.frv. þá er samningsstaða okkar nú þegar við óskum eftir aðildarviðræðum við ESB mjög sterk.

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09.

 

 

Efnahagslífið um allan heim er að taka flugið á ný.

Hvar sem borið er niður þessa dagana þá er stóra myndin sú að efnahaglífið um alla heim er að rétta úr kútnum. Á þriðja ársfjórðungi þessa árs, á ársfjórðungnum sem markar ár frá bankahruninu, þá var hagvöxtur á öllum helstu efnahagssvæðum heimsins.

Hér á Íslandi en við fórum einna verst út úr efnahagshruninu þar er samdráttur í landsframleiðslu mikill, 6%, en minni er spár gerðu ráð fyrir, 9%.

Atvinnuleysi á árinu hefur verið minna, 7% - 8%, en spár gerðu ráð fyrir.

Ég held við Íslendingar megum vel við una hvernig okkur er að takast að snúa okkur út úr þessari djúpu kreppu.

Ef atvinnulífið nær að halda sjó með þessum hætti næsta árið og takist okkur að ná hér inn nýjum atvinnutækifærum, hvort sem það eru gagnaver, einkarekin sjúkrahús, álver eða hvað annað sem skapar hér nýjar tekjur þá er framtíðin björt.

Það þarf ekki mikið að koma til þannig að hér fari allt í gang á ný.

Eina hættan sem að okkur stafar í dag eru þau lán og þær skuldir sem Seðlabankinn og ríkið eru að taka og ætla sér að axla. Hér á ég við lánin sem Seðlabankinn vill taka hjá Alþjóða gjaldeyrissjóðnum, AGS, og síðan Ieesave skuldbindingarnar sem ríkið vill axla.

Ef við tökum á okkur Icesave skuldbindingarnar og tökum þessi lán frá AGS þá lítur staðan miklu verr út.

Ég óttast að Seðlabankinn sólundi þessum lánum sem tekin verða hjá AGS og Icesave skuldbindingarnar verði okkur óviðráðanlegar.

Fengi ég einhverju um ráðið þá yrðu ekki tekin frekari lán hjá AGS og innistæður Landsbankans bara tryggðar upp að 20.887 evrum per reikning. Þá værum við að standa við okkar alþjóðlegu skuldbindingar og engin gæti ásakað okkur um annað. Vitað er að eignir Landsbankans munu örugglega duga til að tryggja allar innistæður á öllum reikningum upp að 20.887 evrum þó þær dugi ekki til að tryggja allar innistæður að fullu eins og nú stendur til að gera.

Tökum ekki meiri lán hjá AGS og komum okkur út úr þessu Icesave máli án þess að það falli króna á skattgreiðendur á Íslandi.

Þá mun okkur farnast vel.

Við sem þjóð erum að taka of mikla áhættu með því að samþykkja Icesave í þeirri mynd sem nú liggur yfir Alþingi. Ef forseti synjar þá gilda lögin um Icesave frá því í sumar með öllum fyrirvörunum Alþingis í fullu gildi.

Stöðvum Icesave málið í núverandi mynd og skorum á forsetann að synja lögunum staðfestingar sjá hér: http://indefence.is/.

 

Mynd: Við Skerjafjörðinn, 1.11.09..

 

Mikill samdráttur