Versta leiðin valin að fara með Alþjóða gjaldeyrissjóðnum?

Fréttir bárust af því að Rússar vildu lána hingað mikið fjármagn, 5 milljarða dali, síðasta haust. Það tilboð staðfesti Sendiherra Rússlands í viðtali við Netvarpið.is fyrir skömmu. "Þið völduð Alþjóða gjaldeyrissjóðinn" sagði hann svo.

Nú berast af því fréttir að hópur Japan hafi viljað koma hingað inn með einn milljarð dala, 126 milljarða króna.

Eins eru sögusagnir í gangi um að Bandaríkjamenn hafi boðið stórt lán síðasta haust.

Allt er þetta fé sem þarna var verið að bjóða hugsað til uppbyggingar og atvinnusköpunar.

Öllu þessu hafa Íslensk stjórnvöld hafnað og valið leið Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, AGS, sem vill að við tökum lán upp á 4,6 milljarða dala, um 700 milljarða króna, til þess eins að láta það liggja inni á bankabók í USA sem gjaldeyrisforða og borga af því vexti. Þetta fé eigi ekki að nota til neins annars en láta það liggja þarna.

Fram til ársins 2000 var gjaldeyrisforði okkar 7 milljarðar króna og hafði verið svo um áratuga skeið. Jú, jú sjálfsagt var eðlilegt að hafa hann eitthvað meiri þegar bankarnir voru orðnir tíu sinnum stærri en umsvif þjóðarbúsins. En nú eru þetta aftur orðnir litlir bankar með enga starfsemi erlendis. Til hvers þarf þá nú að 100 falda stærðina á gjaldeyrisforðanum frá því það sem hann var árið 2000? Auðvita er þetta algjört yfirskot.

Í mínum huga er það óskiljanlegt að við skulum vera að taka þetta lán. Verst af öllu er að aðalhagfræðingur Seðlabankans í aðdraganda hrunsins er nú orðinn Seðlabankastjóri og allir gömlu starfsfélagarnir hans sitja enn þarna í bankanum. Hvað haldið þið á að það taki Seðlabankann langan tíma að sóa þessum 700 milljörðum?

Einn dag?

Eina viku?

Einn mánuð?

Eitt ár?

Ég fer ekki ofar. Það er því miður mín spá þetta fé verður allt horfið á innan við 12 mánuðum. Við sitjum þá áfram uppi með ónýtan gjaldmiðil og búin að skuldsetja þjóðina um hálfa landsframleiðslu til viðbótar við allt hitt sukkið.

Til að kóróna allt þá þurftum við að samþykkja Icesave nauðasamninginn til að fá þetta lán.

Af hverju í ósköpunum völdu menn AGS í stað þess að fara með Rússunum eða Japönunum? Þá hefðum við fengið fé inn í landið til að fara í uppbyggingu. Þá værum við ekki að fara þennan stíg niðurrifs, samdráttar, okurvaxta og gjaldeyrishafta sem virðist vera ær og kýr AGS.

Og takið eftir, ekkert fé er að koma frá AGS til að byggja hér upp eitt eða neitt.

Hefðu ekki allar leiðir verið skárri en þessi leið sem verið er að feta í dag með AGS?

Er AGS og þær þjóðir sem stjórna AGS, þjóðirnar sem eiga bankana sem eru sem að tapa mest á Íslensk bankahruninu, ekki að leiða okkur beint í gríðarlega skuldsetningu þannig að við eigum okkur ekki viðreisnar von næstu áratugina?

Er tilgangurinn ekki sá eini að skuldsetja okkur svo gríðarlega að hægt verði að féfletta okkur og hirða af okkur auðlindirnar og allt það sem fémætt kann að finnast hér?

Rekum AGS úr landi og hættum við að taka þetta lán frá þeim!

Mynd: Kerlingafjöll

 

Vilja fjárfesta fyrir milljarð dala

Athugasemdir

[Dísa (IP-tala skráð) 10.9.2009 kl. 14:43]

„AGS er leiðin inn í ESB", það heyrist svo greinilega á Samfylkingunni og þeim sem hlynntir eru ESB að AGS er algjört must til að koma okkur inn í ESB. Eins mátti sjá á nýlegri könnun að langflestir sem vilja borga Icesave styðja Samf.

[Sigurður Þórðarson, 10.9.2009 kl. 20:54]

Fríverslunarsamningur við Kína hefur legið raumlega hálfkláraður í skúffu í 2 ár. Þetta er bein afleiðing þess að Samfylkingin stjórnar utanríkisráðuneytinu. 

[Magnús Sigurðsson, 10.9.2009 kl. 21:46]

Þetta eru athygliverðar pælingar. 

Það er einnig áhugavert að skoða sýn Jóhannesar Björns á aðkomu AGS í íslenskt efnahagslíf.  Jóhannes hefur haldið úti síðunni www.vald.org til margra ára og hefur reynst sannspár á þróun efnahagsmála. 

Jóhannes Björn birti eftirfarandi grein á síðu sinni 6.sept s.l.;

Landshöfðingi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins á Íslandi getur slakað á því eyðilegging hagkerfisins er komin í fastann farveg og kerfið sér sjálft um að koma auðlindum landsins á brunaútsölu. Vinnubrögð AGS koma ekkert á óvart-stofnunin hefur endurtekið þennan leik út um allan heim í marga áratugi-en vanhæfni íslenskra stjórnvalda virðist vera furðu takmarkalaus.

Nýi kommissarinn á svörtuloftum er bókstaftrúarmaður sem dýrkar hagfræðikenningar sem aldrei hafa skilað árangri í okkar litla hagkerfi. Þetta er gamla geðveikin sem Einstein lýsti, að endurtaka sömu mistökin í sífellu en búast í hvert skipti við nýjum árangri. Fljótandi dvergkróna, okurvextir, óréttlát verðtrygging og ólögleg gjaldeyristrygging lána-öll þessi mistök eru tilvísun á algjört hrun.

Fljótandi dvergkróna hefur aldrei staðist, enda hefur gengi hennar alltaf verið úti í hött. Stundum allt of hátt og núna of lágt. Íslensku bankarnir gátu meira að segja spilað fram og til baka með krónuna 2008. Hvað geta þá alvöru peningastofnanir úti í heimi gert krónunni ef svo ber undir? Það verður að koma í veg fyrir þessa spákaupmennsku og  miða gengi krónunnar við körfu helstu gjaldmiðla. Þetta gera Kínverjar og þeir voru eina Asíuríkið sem slapp algjörlega við hrunið 1997 (sem fjármagnsfyrirtæki settu á svið) og þessi gengisstefna hefur reynst þeim vel í kreppunni sem nú gengur yfir.

Íslenskir stýrivextir eru hrein truflun. Þótt ekkert annað bjátaði á þá myndu þeir einir nægja til þess að kollvarpa hagkerfinu. Það er ekki hægt að reka neina atvinnustarfsemi af einhverju viti ef yfir þriðjungur veltunnar fer í að borga okurvexti. Menn sem eru aldir upp í vernduðu umhverfi innan veggja ríkisstofnanna skilja þetta kannski ekki, en þeir sem stunda einhvern rekstur verða að lifa við þessa martröð á hverjum degi.

Verðtrygging lána er eitthvert mesta glapræði seinni tíma. Á áratugunum fyrir 1980 ríkti algjör óstjórn á íslenskum fjármálamarkaði. Verðbólgan æddi áfram og ráðamenn annað hvort ekki skildu hvað var að gerast eða vildu ekki skilja það. Í staðinn fyrir að beita raunhæfum lausnum, t.d. draga úr útlánum bankanna með hærri bindiskyldu, þá var kerfið sett á sjálfstýringu með verðtryggingunni. Þetta var taktísk viðurkenning valdamanna á þeirri staðreynd að þeir kunnu ekki að stjórna hagkerfinu.

Verðtryggingin er ólögleg að því leyti að hún er ekki í anda eðlilegra viðskiptahátta. Hvernig getur það staðist að aðeins annar aðilinn taki alla áhættu af öllu sem kann að fara úrskeiðis í framtíðinni? Það er líka grátbroslegt að sama bankakerfi og rústaði landinu ber ábyrgð á því að verðtryggð lán hafa stórhækkað. Og nú heimtar þetta sama kerfi að fólk ekki aðeins borgi okrið heldur haldi áfram að borga af lánum af húsnæði sem það er búið að missa. Þetta er einhver hroðalegasta ósvífni allra tíma.

Meingallaða kerfi-fljótandi gengi, okurvextir og arfavitlaus verðtrygging lána-gerir starf AGS-að rústa velferðarkerfinu og hleypa erlendu fjármagni í allt bitastætt-auðvelt.

• Við fáum stór erlend gjaldeyrislán sem að miklum hluta verður sóað í að "verja" krónuna, nokkuð sem þyrfti ekki að gera ef gengið er fest. Það er alveg eins hægt að fleygja þessum gjaldeyri á öskuhaugana.
• Við verðum neydd til þess að standa við óraunhæfar skuldbindingar. Til þess að geta staðið í skilum þá verðum við að selja auðlindir landsins í vaxandi mæli. Þetta er byrjað og eykst í rólegheitum.
• Draumur AGS um niðurskurð á félagslegri þjónustu rætist. Þessi þáttur nálgast þráhyggju hjá stofnuninni og er alltaf settur á oddinn. Þótt AGS hafi þurft að biðjast afsökunar eftir að hafa rústað kerfinu í S-Kóreu 1997 þá bendir ekkert til þess að hatur sjóðsins á félagskerfinu hafið nokkuð dvínað.
• Þúsundir einstaklinga sem þjóðin hefur kosta til mennta flýr land.

Ef stjórnvöld halda áfram á sömu braut þá blasir allt annað og verra Ísland við okkur eftir nokkur ár. Okurvextir, óraunhæfar afborganir af erlendum skuldbindingum og atvinnuleysi eiga eftir að orsaka enn frekari gjaldþrot og meiri erfiðleika. Þetta er óþolandi vítahringur og þróun sem ber að stöðva.

Það verður að höggva á hnútinn. Afnema verðtrygginguna, festa krónuna og lækka stýrivexti niður í 2%. Með því að festa krónuna spörum við gjaldeyri og verjum hagkerfið fyrir erlendum spákaupmönnum. Það er líka nokkuð ljóst að verðtrygging lána og okurvextir eru helstu orsakir þrálátrar verðbólgu.

Tökum þetta kerfi úr sambandi og sjáum hver staðan verður eftir nokkra mánuði. Við höfum engu að tapa því kerfið er ónothæft í sinni núverandi mynd.