Sæstrengur vestur um haf mjög álitlegur

Ég kastaði fram þeirri hugmynd hér á þessari síðu fyrir viku að við Íslendingar ættum fá lán hjá ríkjum ESB til að fjármagna orkuver og lagningu 1.000 megavatta (MW) sæstrengs til Skotlands að selja síðan Bretum rafmagn í gegnum sæstrenginn. Með þessum hætti gætum við borgað Icesave, sæstrenginn og orkuverin án þess að íþyngja þjóðinni og í raun án þess að leggja út eina einustu krónu. Þannig getum við látið þetta Icesave mál vinna með okkur en ekki á móti okkur

Ekki veit ég hvað við erum að fá í dag fyrir KWst til álvera enda verðið háð álverði. Tryggvi Bjarnason fullyrðir hér á síðunni að þetta verð sé í dag 27 aurar per KWst (þ.e. 0,27 kr/KWst). Eftirfarandi verð heyrist mér vera í gangi:

• Verð til Álvera:   0,27 kr/KWst
• Verð til fyrirtækja: 9,15 KWst
• Verð til almennings: 7,35 kr/KWst
• Verð í smásölu í ESB: 30 til 40 kr/KWst
• Verð í smásölu í USA: 45 til 55 kr/KWst ("grænt" rafmagn)

Ef þetta eru nokkurn veginn rétt verð þá værum við að fá 100 sinnum hærra verð fyrir KWst ef við kæmumst í þá aðstöðu að geta selt rafmagn beint inn á notendamarkaðinn í ESB eða Kanada/USA.

Ef við seljum 1.000 MW á 35 kr/KWst þá eru tekjurnar af því á einu ári um 300 milljarðar króna. Þess vegna lætur nokkuð nærri að með því að leggja sæstreng til Skotlands með viðkomu í Færeyjum þá munum við geta með þeim tekjum borgað strenginn og Icesave upp á 8 til 10 árum, jafnvel þó Icesave fari á versta veg.

Í Færeyjum er sæstrenginn tekinn upp því það þarf að kæla hann. Leiðin frá Íslandi til Skotlands er um 1.000 km. Kapalinn frá Noregi til Hollands, Nordned, er 580 km langur og 700 MW. Með viðkomu í Færeyjum yrði lengsti leggur sæstrengsins frá Íslandi til Skotlands svipaður á lengd og Nordned sæstrengurinn. Reikna má með að orkutapið í slíkum sæstreng yrði um 10%. Það þýðir að til að fá 1.000 MW á landi í Skotlandi þarf að senda frá Íslandi 1.100 MW.

Það sem okkur Íslendinga mun skorta á næstu 10 til 15 árum er gjaldeyrir til að borga erlendar skuldir okkar. Að leggja sæstreng til Skotlands er einföld, örugg og fljótleg leið til þess að útvega þann gjaldreyri. Beggja vegna Atlantshafsins vantar rafmagn. Hér getum við framleitt rafmagn.

Samstarfsaðilar mínir tjá mér að leiðin vestur um haf með sæstreng sem tæki landi í Kanada sé ekki síður spennandi kostur en sæstrengur til Skotlands. Þar er greiddur sérstakur styrkur, 24 UScent, ofaná rafmagnsverði noti menn "græna" orku. Rafmagn með sæstreng frá Íslandi má því selja þar á 50 UScent sem gera 62 kr/KWst. Tekjur af rafmagnssölu á ári af 1.000 MW yrðu rúmir 600 milljarðar.

Er ekki málið að fara að framleiða hér rafmagn með vatni, vindi, jarðhita, jarðgufu, sjávarföllum og sól og selja það sem við ekki nýtum hér innanlands með sæstrengjum vestur og austur um haf?

Mynd: Merkigil

 

Mikilvægt að draga úr atvinnuleysi og styrkja velferðarkerfin

Athugasemdir

[Marteinn Unnar Heiðarsson, 1.7.2009 kl. 22:38]

Afhverju afhendir þú bara ekki ESB landið okkar með öllu sem því fylgir???? Við eigum eitt það fallegasta og ósnortasta land sem er til í heimi og viltu fórna því fyrir einhverja draumóra.Landið mun í framtíðinni skila meira í þjóðarbúið heldur en virkjanir við hvert vatnsfall einsog þú talar um.Held að það sé best að þú haldir þig áfram við 101 RVK og skjáinn þinn því að þú hefur örugglega aldrei komist lengra en að Ártúnsbrekku og veist ekki hvernig okkar ósnortna náttura lítur út.....

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 1.7.2009 kl. 23:29]

Hvorum megin við Ártúnsbrekkuna er Merkigil?

kveðja Rafn.

[JASi (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 00:25]

Ekki ný hugmynd. Sennilega væri það gáfulegasta að henda öllu ál-draslinu úr landi og nota orkuna beint í útfluttning. En.. Íslendingar eru sjálfum sér líkir, og sennilega koma erlendir fjárfestar inn í dæmið, kaupa alla orku (eru á leiðinni) á Íslandi og selja svo til útlanda, jú, Íslendingar fá vinnu við útfluttinginn og fá svo laun fyrir. Sem verður voða gott fyrir landið. Svona hugmynd er frábær, en ég spái því að Íslendingar klúðri öllu í svona máli eins og öllu öðru sem þeir hafa komið nálægt síðastliðin 100 ár.

Raforka verður það sem gerir lönd - og menn - ríka í framtíðinni, þess vegna eru Íslendingar að tapa í þeim leik, útlendigar eru að komast hægt og bítandi yfir allt saman.

[Jenný Stefanía Jensdóttir, 2.7.2009 kl. 03:11]

Sæll Friðrik,

Styð heilshugar allar slíkar hugmyndir, og minni á að álver bræðandi innflutt súrál til útflutnings sem álkubbar, er kannski ekki arðbærastí kosturinn í viðskiptum með græna orku.

Einkum og sér í lagi, þar sem álverin menga stíft, og éta þannig upp "mengunarkvótann" okkar, sem fer nú óðum að verða söluvara einn sér.  Þetta er kannski í anda þess sem JASI segir, og  vissulega berast nú fréttir af "kaupum" og áhuga á meiri kaupum " í íslenskum orkuveitum.  Ekki laust við að slíkar fréttir  skilji mann eftir með beiskt bragð í munni.

[Magnús Orri Einarsson (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 05:58]

Sæll Friðrik og takk fyrir áhugaverðar vangaveltur.

Einn puntur til viðbótar. Ég veit ekki hversu mikið rafmagn er notað í Færeyjum en ég veit að það er ekki búið til á umhverfisvænan máta. Færeyingar nota Dönsku krónuna sem er tengd við Evru (ennþá). Hvað með að selja bara Færeyingum orkuna og spara sér lögn á strengnum alla leið til Skotlands? 1000MW er kannski of mikið fyrir Færeyjar en það má kanna þennan möguleika líka.

[Magnús Erlingsson (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 11:25]

Verð að taka undir með fyrsta ræðumanni, Marteini.  Í fyrsta lagi þá tapast a.m.k 10% orkunnar með því að flytja hana út.  Í öðru lagi þá kostnaðurinn enn of mikill til að það borgi sig fyrir okkur (og varla þó að við færum þá leið að gefa erlendum fjárfestum tækifæri á að kaupa sig inn í fyrirtæki eins og Landsvirkjun). 

En ekki þýðir fyrir þá sem vilja vernda Íslenska náttúru (eins og "afturhaldseggi" eins og mig og Martein) að við komum með engar aðrar lausnir.  Væri þá ekki ráð fyrir þá sem vilja þessa leið að fara að ráði Norðmanna?  Í dag selja þeir orku til Holland sem er unnin úr vindorku.  Og þeir stefna á stórfelda uppbyggingu á vindorkuverum.  EN takið eftir.  Þeir ætla ekki að byggja þessi vindorkuver í miðju landinu sínu eða uppi á hálendi Noregs.  Nei, þeir stefna að byggja þau langt úti á hafi.  Í dag er talað um að vindorkuver séu að jafnast á við vatnsaflsvirkjanir í hagkvæmni enda mjög ör þróun í  (sjá orkubloggið). 

Ósnortin Íslensk náttúra er verðmæt og verður vermætari eftir sem tímar líða.  Væri þá ekki sniðugt að huga að öðrum leiðum?  Væri ekki hægt að fallast á þá lausn að við færum horfðum á hafið og settum upp þar vindorkuver eins og Norðmenn eru að vinna að?  Varla getur verið að Norðmenn geti það en ekki Íslendingar veðurfarslega!  Íslendingar gætu verið fremstir (eins og frændur okkar Danir) í að hanna og selja vindmillur.

Held að við Íslendingar þurfum að varast að gera ekki sömu mistök og gerð hafa verið undanfarin ár í góðærinu.  Menn sögðu að allt væri í lagi.  En í dag vita menn að svo er ekki.  Í dag er sagt að við eigum nóg af ósnortinni náttúru.  En verður það raunin ef farið verður í stórfeldar virkjanir?

Að lokum, ekki gleyma að skrá sig á www.kjosa.is     

[Jónas (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 16:29]

Sæll Friðrik.

Þakka þér fyrir áhugaverðar pælingar.

Ef við flyttum út 1000 MW þyrftum við væntanlega fleiri en einn sæstreng - og hvað kosta þeir?

Kostnaður við strengina (og e.t.v. virkjanir) er grundvallaratriði við mat á því hvort sala orku til útlanda sé hagkvæm.

mbk

[Þórður Már Jónsson, 2.7.2009 kl. 16:39]

Skemmtilegar pælingar.

[Svavar Kjarrval (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 16:54]

Það væri hægt að framleiða orku með því að nýta sjávarstrauminn. Það er gífurleg orku fólgin í því og við erum einmitt úti á hafi.

[Tómas Ibsen Halldórsson, 2.7.2009 kl. 16:57]

Sæll Friðrik, þetta er afar athyglisvert hjá þér. 

Nú veit ég ekki hversu raunhæfar þessar pælingar eru, en ef þetta gengi eftir er fleira sem áynnist með sölu á rafmagni til Bretlandseyja.  Bretar framleiða mikið af rafmagni með kolum.  Ekki veit ég hversu mikið þeir framleiða á þann hátt, en allt sem yrði til að draga úr notkun kola til rafmagnsframleiðslu er af hinu góða.

[Jónas (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 18:13]

Svo ég haldi áfram með kostnaðinn af lagningu strengjanna.

NorNed var 580 km langur og kostaði 550 milljónir Evra (sem jafngildir um 98 milljörðum íslenskum lató-seðlum, ef mér skjátlast ekki).

Þú ert að stinga upp á streng til Skotlands (og jafnvel Kanada) sem yrði mun lengri. 

Hefurðu gert ráð fyrir þessum kostnaði í útreikningum þínum?

Aftur á móti áætla Norðmenn að þeir græði 64 milljónir Evra árlega á NorNed. Það er ekki slæmt.

Hvet ég þig því til að vinna áfram að þessum hugmyndum þínum og koma þessu af stað ef þetta er raunhæft.

[Andri Geir Arinbjarnarson, 9.7.2009 kl. 08:12]

Friðrik,

Þetta er mjög áhugaverð hugmynd.  Auðvita er betra að flytja rafmagnið beint til kúnnans en að "vinna" það á Íslandi alveg eins og með fiskinn.   Með þessum streng erum við að tengjast orkuneti ESB og setja þar inn græna orku.  Við ættum að setja svona "græn" verkefndi inn í okkar ESB sáttmála og þar með fá fjármagn inn í landið til uppbyggingar.  Svona verkefni eru auðseljanleg í öllum ESB löndunum. Græn orka, fiskurinn og lega landsins eru okkar helstu tromp í samningaviðræðum við ESB.  Vandamálið er að enginn verkfræðingur situr á Alþingi eða í stjórn Landsvirkjunar alveg öfugt við það sem t.d. Svíar og Þjóðverjar eru vanir.  Því er erfitt að sjá hvernig "dýralæknar og flugfreyjur" eiga að halda á þessum spöðum á móti tæknimenntuðum erlendum samningamönnum?  

Friðrik, veistu um einhvern rafmagns- eða byggingarverkfræðing sem er embættismaður innan stjórnkerfisins og gæti tekið þátt ESB samningaviðræðum?