Voru rökin fyrir því að samþykkja ætti Icesave-2 byggð á vanmati?

Frá því forsetinn synjaði Icesave-2 lögunum staðfestingar þá hafa nær öll rök ríkisstjórnarinnar í málinu fallið. Ekkert af því sem ríkisstjórnin sagði að myndi gerast hafnaði þjóðin Icesave samningnum, hefur gerst.

Þvert á móti hafa fjöldi aðila, ritstjórar stórblaða, fræðimenn, stjórnmálamenn og nú síðast Eva Joly komið fram og sagt ákvörðun forsetans rétta. Meðal þeirra er ritstjóri víðlesnasta viðskiptablaðs heims, Financial Time of London. Þannig má áfram telja.

Að vísu lækkaði breskt matfyrirtæki lánshæfismat ríkisins um einn flokk. Hvort menn eru í neðsta sæti eða því næst neðsta skiptir ekki máli í ensku úrvalsdeildinni frekar en á þessum matslista. Staðan er í báðum tilfellum mjög slæm. Enda metur formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga stöðuna þannig í fréttum dagsins. Segir þetta skipta sveitarfélögin engu máli.

Fyrir utan þessa lækkun hjá einu matsfyrirtæki þá gerðist ekkert af því sem ríkisstjórnin hafði sagt að gerðist yrði þessi Icesave samningur ekki samþykktur.

Þvert á móti þá liggur eftirfarandi fyrir eftir synjun forseta:

• Fulltrúi Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, AGS, staðhæfir að þetta Icesave mál hafi engin áhrif á starf sjóðsins hér að landi.
• Fjármálaráðherra Noregs staðhæfir að Norðmenn muni lána Íslendingum óháð Icesave.
• Breski utanríkisráðherrann fullyrðir að Breta muni ekki beita sér gegn Íslendingum á vettvangi AGS eða í Evrópusambandinu.
• Almenningur í Bretlandi og Hollandi er meira og minna á sveif með Íslendingum.

Var mat ríkisstjórnarflokkanna á stöðunni svona kolrangt?

Stendur eitthvað eftir af þeim rökum í þessu máli sem ríkisstjórnin lagði á borð fyrir þjóðina?

Hefur ríkisstjórnin algjörlega vanmetið stöðu sína og þjóðarinnar í þessu Icesave máli?

Mynd: Botnsúlur.

 

Staða forseta og stjórnar óbreytt