Frekar stjórnarslit en nauðasamning um Icesave.

Grunnurinn að nauðasamningnum um Icesave var gerður þegar Bretar héldu eignum Íslenska ríkisins, þar á meðal gull- og gjaldeyrisvarasjóðnum sem geymdur er í Bretlandi og eignum Íslensku bankana í herkví í Bretlandi.

Þennan nauðasamninga átti Ríkisstjórn Íslands aldrei að undirrita. Alþingi bjargaði því sem bjargað varð með því að skilyrða ríkisábyrgðina á samningnum eftir þrotlausa vinnu í allt sumar.

Frekar á ríkisstjórnin að falla en við að gefa meira eftir í þessu máli. Stöndum föst á okkar og hvikum í engu varðandi þá ríkisábyrgð sem þegar er búið að samþykkja. Annað hvort taka Bretar og Hollendingar þessum samningi með óbreyttri ríkisábyrgð eða ríkisstjórnin fellur og þar með Icesave samningurinn.

Falli ríkisstjórnin vegna málsins þá er þjóðin laus undan þessum samningi sem ríkisstjórnin undirritaði. Ríkisstjórn sem fellur vegna samnings sem hún hefur undirritað, slíkur samningur bindur ekki lengur þjóðina.

Í framhaldi þarf að semja á ný frá grunni um Icesave og þá eigum við að setja það sem grundvallar skilyrði fyrir samningum af okkar hálfu að samið verði um sérstaka bótagreiðslu vegna þess tjóns sem bresku hryðjuverkalögin hafa valdið okkur Íslendingum. Það tjón sem þessi hernaðaraðgerð Breta hefur valdið okkur samsvarar því að Bretar hafi lagt stóran hluta Reykjavíkur í rúst með loftárásum.

Komi ekki frá þeim sérstakar skaðabætur vegna þess tjóns sem hryðjuverkalögin ollu okkar þá eiga engar greiðslur að fara frá okkur til þeirra vegna Icesave.

Okkar bankamenn áttu ekkert með að ræna sparifjáreigendur í Bretlandi en ríkisstjórn Bretlands átti heldur ekkert með að beita hryðjuverkalögum á okkur sem þjóð vegna þess.

Nú hlýtur sá tími af fara að renna upp að menn fari að setja hagsmuni okkar Íslendinga í fyrsta sæti í samningum við þetta fólk.

Mynd: Kornakur á Rangárvöllum

 

Fellur ef ekki næst sátt um Icesave