Skýjaborgir Seðlabankans

Ótrúlegar eru þær forsendur sem Seðlabankinn gefur sér þegar hann metur getu ríkisins til að standa við Icesave samninginn.

Að það fáist 75% upp í eignir gamla Landsbankans er hreint ótrúleg bjartsýni. Var ekki verið að taka eignir út úr gamla bankanum og setja yfir í þann nýja með gríðarlegum afföllum. Voru Íslensku útrásarvíkingarnir ekki með fjórðung útlána bankans og er það fé ekki allt glatað? Þessar eignir bankans, hve mikið af þeim er þegar veðsett og verða því ekki til skiptana?

Til þess að dæmið geti þar að auki gengið upp hjá Seðlabankanum þá þarf að koma til hagvöxtur og mikill afgangur af vöru- og þjónustuviðskiptum.

Aðrar afborganir sem ríkið þarf að greiða á sama tíma, ekkert er gerð grein fyrir þeim.

Til að afla fár til greiðslu á Icesave stingur Seðlabankinn upp á skattahækkunum og hefur með öllu gleymt nýgerðum Stöðugleikasáttmála sem ríkið og aðilar vinnumarkaðarins hafa gert þar sem samið er um niðurskurð og skattahækkanir á næstu árum til að brúa 150 milljarða halla á ríkissjóði.

Það voru svona Excel útreikningar sem settu þjóðina í gjaldþrot. Forsendurnar allar byggðar á glórulausri bjartsýni og efnahagslífið allt byggt á skýjaborgum.

Þessir Excel snillingar eru greinilega enn á fullu í Seðlabankanum og eru að kveikja þar villuljós sem er að leiða stjórnvöld og þjóðina út í enn eina kelduna.

Hafi þeir þökk fyrir. 

Mynd: Á Löngufjörum

Skuldin 340 milljarðar 2015