Af hverju að auka gjaldeyrisforðann úr 7 milljörðum í 700 milljarða?

Árið 2002 var gjaldeyrisforði okkar Íslendingar um 7 milljarðar og hafði verði af þeirri stærðargráðu og þaðan af minni frá Lýðveldisstofnum. Af hverju þarf allt í einu nú að hækka gjaldeyrisforðann úr 7 milljörðum í 700 milljarða?

Ég spyr, af hverju þurfum við 700 milljarða í gjaldeyrisvarasjóð þegar 7 milljarðar voru meira en nóg fyrir 7 árum?

Ég skil að þegar bankakerfið var orðið mjög umfangsmikið hér fyrir nokkrum árum þá hafi menn viljað styrkja gjaldeyrissjóðinn. En af hverju núna þegar bankarnir eru nánast eins og þeir voru 1980?

Er þetta algjört yfirskot? Hugmynd komin frá einhverjum erlendum sérfræðing sem ekki áttaði sig á að 700 milljarðar eru 50% af þjóðarframleiðslunni. Eða eru þetta ráð frá einhverjum sem vilja að ríkissjóður skuldsetji sig gríðarlega?

Nú hefur líf okkar Íslendinga síðustu misseri gengið út að að skrapa saman lánum frá nágrönnum okkar til að safna 4,5 milljörðum dollara (700 milljörðum króna) inn á reikning í USA. Þar fáum við 2% innlánsvexti. Við þurfum að borga 5,5% vexti af láninu. Vextir sem á okkur falla eru því 3,5%. Þetta lán kostar okkur því 17,5 milljarða króna á ári í vexti. Allt heilbrigðiskerfi fyrir niðurskurð kostaði okkur um 100 milljarða. 

Af því að við erum að taka að láni 700 milljarða króna þá er Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn, AGS, mættur hér til að gæta hagsmuna þeirra sem lána okkur þetta fé. Og takið eftir, það á ekki að nota þetta lánsfé. Það eina sem á að nota það í er að það á að liggja inni á þessum reikningi í USA og við að borga af því vexti. Þetta er varasjóður sem búið er að telja stjórnvöldum og nokkrum ráðgjöfum þeirra, hagfræðingum, trú um að sé algjör nauðsyn.

Ég viðurkenni að ég skil þetta ekki. Ef 7 milljarðar dugðu vel í öllum þeim ólgusjó sem oft hefur verið hér á landið frá 1944, í öllum þorskastríðunum og kreppunum, þá eru þessir 700 milljarðar algjört yfirskot. Og í stað þess að taka þetta lán og borga af því vexti var þá ekki nær að taka hér einhliða upp evru eða dollar?

Ég spyr. Af hverju þarf að auka gjaldeyrisforðann úr 7 milljörðum í 700 milljarða? Hverjir seldu stjórnvöldum þessa hugmynd? Hverjir hafa hag af því að þjóðin skuldsetji sig svona gríðarlega? Hverjir vildu að AGS kæmi hingað inn og færi að sýsla með ríkisfjármálin? Hverjir sjá sér hag í því? Af hverju leggja nágrannaþjóðir okkar og AGS svona mikla áherslu á að við öxlum gríðarlegar skuldbindingar vegna Icesave, skuldbindingar sem munu færa lífskjör á Íslandi aftur um áratugi?

Er það svo að nágrannar okkar hafa horft öfundaraugum til okkar og á þær auðlindir sem hér eru? Er það svo að mörg þessara landa vilji og vinni nú að því að aðstoða sín eigin fyrirtæki í að ná sér í bita af þessari köku?

Er það svo að auðugustu bankar í Evrópu og USA hafi kerfisbundið lánað Íslensku bönkunum gríðarlegt fjármagn í þeim tilgangi einum að ætla síðan að fella þá og koma þar með efnahag landsins og ríkissjóði á hnén? Vitað er að erlendir aðilar tóku stöðu gegn krónunni og ríkissjóði. Þessum aðilum græddist gríðarlegt fé. Nú þegar bankarnir eru fallnir og ríkissjóður gjaldþrota þá er hér allt falt með 90% til 95% afslætti . Erlendir aðilar eru þegar byrjaðir að kaupa orkuauðlindirnar og vilja kaupa meir, samanber kaup þeirra undanfarið í Orkuveitu Suðurnesja af nánast gjaldþrota sveitarfélögum suður með sjó.

Af hverju er verið að skuldsetja ríkissjóð svona gríðarlega? Í hvaða tilgangi er verið að gera það? Af hverju er eins og unnið sé skipulega að því að skuldsetja ríkissjóð þannig að allar líkur eru á að hann geti ekki staðið í skilum og verði í því næstu 10 til 15 árin að koma aftur og aftur til AGS og semja um framlengingar á lánum? Má búast við því að á næstu 10 til 15 árum kaupi erlendir aðilar mikið upp af eignum og auðlindum af einstaklingum, fyrirtækjum, sveitarfélögum og ríkinu?

Ég held að mikillar aðgæslu sé þörf. Endurskoða á allar þær ákvarðanir sem það fólk, sem sigldi þjóðarskútunni í strand, tók á strandstað vikurnar og mánuðina eftir strand. Við eigum ekki að láta þær ákvarðanir sem það fólk tók þá binda hendur okkar nú, hvorki í Icesave málinu né varðandi það að taka þetta 700 milljarða lán.

Ég skora á stjórnvöld og þingmenn að skoða vel hvort aðrar leiðir séu ekki færar, leiðir sem ekki fela í sér jafn mikla skuldsetningu þjóðarinnar og nú stefnir í.

Icesave-ábyrgð úr ríkisstjórn