Sögulegur landsfundur Sjálfstæðisflokksins hefst í dag.

Nú Þegar hálft ár er liðið frá yfirtöku Seðlabankans á Glitni sem markaði upphafið að mesta efnahagshruni sem nokkur þjóð í Evrópu hefur mátt þola frá lokum seinni heimstyrjaldarinnar þá safnast Sjálfstæðismenn saman hér í Reykjavík og halda Landsfund.

Eftir að hafa veitt ríkisstjórnum forystu í 18 ár er fylgi flokksins samkvæmt skoðunarkönnunum í sögulegu lámarki.

Mörgu góðu var komið til leiðar. Hræðileg mistök hafa verið gerð.

Þessi fundur hlýtur að verða ákveðinn vettvangur að uppgjöri á þessum  mistökum. Prófkjörin að undanförnu hafa gefið tóninn. Þrír af sex fyrrverandi ráðherrum flokksins ákváðu að gefa ekki kost á sér, hinum þremur var öllum hafnað sem oddvitum í sínum kjördæmum. Þó margir hefðu án efa viljað sjá meiri og róttækari breytingar þá er samt augljós sá vilji Sjálfstæðismanna að axla ábyrgð og þeir hafa látið  sína trúnaðarmenn finna þann vilja.

Framundan er tækifæri til að endurnýja áherslur og gildi Sjálfstæðisflokksins. Eins að kjósa flokknum forystu.

Með fullri virðingu fyrir Engeyjarættinni, auðmönnum Íslands og "bankakynslóðinni" þá held ég að Sjálfstæðisflokkurinn væri miklu betur kominn með margreindan félagsmálamann, sveitarstjórnarmann og bæjarstjóra sem kemur upp úr flokkstarfinu á eigin verðleikum sem formann flokksins á næstu árum.

Á þessum tímapunkti í sögu flokksins þá held ég að við landsfundarfulltrúar eigum að stíga skrefið til fulls og endurnýja alla forystu flokksins. Ég tel að við eigum að gera tvennt:

• Kjósa með nýja formanninum nýjan varaformann.
• Samþykkt verði sérstök ályktun þess efnis að það verið þingmenn flokksins sem koma fram fyrir hans hönd og túlki í fjölmiðlum stefnu hans í hinum aðskiljanlegustu málum, ekki aðkeyptir lögmenn og kennarar.

Verði þetta niðurstaða landfundar þá held ég að fleiri verði tilbúnir til þess að kjósa flokkinn á ný en núverandi skoðunarkannanir gefa til kynna.

Mynd: Á Þverfellshorni, Esjunni.