Stefnir Forsetinn á utanþingsstjórn?

Eftir að hafa hlustað á Forsetann áðan þá er það mín tilgáta að hann muni mynda utanþingsstjórn.

Ástæður þessarar tilgátu eru eftirfarandi:

• Formenn tveggja stærstu stjórnarflokkanna er báðir að fara í veikindaleyfi. Eins og flokkakerfið er byggt upp þá er svo mikið umboð falið í höndum formanna flokkanna að þingflokkar þeirra eru í erfiðri stöðu að taka á málum ef formenn þeirra eru fjarverandi. Varaformennirnir munu veigra sér við að taka óvinsælar en nauðsynlegar ákvarðanir og vita að þeir munu síðar þurfa að vinna slaginn í flokknum um formanninn.

 

• Engin hefð er fyrir minnihlutastjórn á Íslandi. Að gera tilraun með slíka stjórn núna í einhverja örfáa mánuði í aðdraganda kosninga á einum mesta örlagatíma í sögu þjóðarinnar er ekki fýsilegur kostur.

 

• Flokkarnir og forystumenn þeirra þurfa nú að snúa sér að kosningabaráttunni og allur tími þeirra fram að kosningum mun fara í hana. Stjórn landsins mun ekki verða forgangsmál þingsins og þingmanna fram að kosningum. Þar mun hver höndin vera upp á móti annarri eins og vera ber í kosningabaráttu. Það er bara ekki það sem þjóðin þarf nú.

 

• Forsetinn vill að ákveðin verk séu unnin á næstu mánuðum. Ef hann vill vera öruggur um að þeim verði hrint í framkvæmd þá er utanþingsstjórn vænlegasti kosturinn.

 

• Forsetinn hefur áhuga á að styrkja Forsetaembættið. Að skipa nú starfstjórn sem starfar í þrjá til fjóra mánuði fram að kosningum er hæfilegt inngrip sem mun þó breyta forsetaembættinu og efla það verulega og í raun gera það að valdamesta embætti á Íslandi.

 

Vegna þessara þátta og hvernig Forsetinn talaði þá er það mín tilgáta að forsetinn stefni á utanþingsstjórn.

 

Skapa þarf samfélagslegan frið

Mörgum létt við þessi tíðindi.

Ég held að mörgum sé létt að þessi niðurstaða er fengin.

Nú er búið að afstýra versta möguleikanum í stöðunni, að við völd sitji óstarfhæf ríkistjórn. Allt er betra en það.

Eftir bankahrun, gjaldeyriskreppu, Icesave málið og yfirlýsingar ráðamanna sem kostaði þjóðina mannorð sitt í útlöndum þá var stjórnin trausti rúin.

Það var óraunhæft að halda að hægt væri að sitja með óbreytta ríkisstjórn og með óbreytt embættismannakerfi eftir öll þessi ósköp. Það gat ekki endað nema á þennan hátt.

Stjórnarsamstarfi lokið