Trump rústaði Carbfix verkefninu á fyrsta degi í embætti

Á síðustu vikum hafa nokkrir af stærstu bönkum Bandaríkjanna dregið sig út úr Net Zero Banking Alliance (NZBA), samstarfsverkefni fjármálastofnana og Sameinuðu þjóðanna sem miðar að því að ná kolefnishlutleysi fyrir árið 2050. Þessir bankar eru Goldman Sachs, Morgan Stanley, Citigroup, Wells Fargo og Bank of America.

Goldman Sachs hóf þessa þróun með því að segja sig úr NZBA þann 6. desember síðastliðinn, og hinir bankarnir fylgdu í kjölfarið. Þrátt fyrir þessar úrsagnir eiga enn 142 bankar í 44 löndum aðild að NZBA, en fáir þeirra hafa jafn mikil umsvif og áhrif og bandarísku risabankarnir

Græna bólan að springa

Þessi mynd segir okkur hvert hið raunverulega vandamál er varðandi grænu lausnirnar í orkumálum. Þau lönd sem hafa sett upp mest af vindmyllum og sólarsellum verða að innheimta hæsta orkuverðið. Flest þessara verkefna eru þar að auki rekin með tapi og þurfa opinberan stuðning. Öll vindorkuver í Svíþjóð eru í dag rekin með tapi.

Risabankarnir í BNA hafa greint þessa stöðu og eru að forða sér frá fyrirséðu tapi ef ekki hruni á hlutabréfum í græna orkugeiranum sem væntanlega er að fara að springa eins og allar hlutabréfabólur sem grundaðar eru á pólitískri hugmyndafræði. Í þessu tilfelli tilgátunni að hlýnunin frá lokum Litlu ísaldarinnar sé af mannavöldum vegna aukins útblásturs á CO2, tilgáta sem hefur verið margafsönnuð af færustu vísindamönnum þessa heims.

Fé Orkuveitunnar og lífeyrissjóða tapast 

Vonandi að Íslenskir lífeyrissjóðir hafi ekki látið mikið fé í þetta “Ponzy scheme” sem þessar grænu orkulausnir eru. Væntanlega er það fé allt meira og minna tapað. Það fé sem Orkuveitan lagði í CarbFix er allt tapað.

Ókeypis að losa CO2 í andrúmsloftið, nema í ESB

Trúlega er vonlaust í dag að fá fjármögnun í verkefni eins og Carbfix nú þegar stærstu bankar BNA hafa dregið sig úr græna orkugeiranum. Allir hinir bankarnir munu hugsa sig tvisvar um að leggja fé í slík verkefni, verkefni sem byggja á að borga þarf fyrir að sleppa CO2 út í andrúmsloftið. Slík losun er nú ókeypis í BNA í framhaldi af því að BNA hefur sagt sig frá Parísar samkomulaginu um loftlagsmál og áherslum Trump í orkumálum "Drill, baby, drill". Slík losun er líka ókeypis í Kína, Indlandi og öðrum löndum þessa heims nema hjá fámennum löndum ESB og nokkrum þeirra vestrænu vinaþjóða. 

Evrópusambandslöndin ekki samkeppnishæf

Þessar ESB reglur sem Carbfix tekjustreymið byggir á, að það þurfi að borga fyrir að losa CO2 út í andrúmsloftið, verða lagðar af á næstu árum, annars verður Evrópskur iðnaður og þjónusta ekki samkeppnishæf. Með óbreytt orkuverð og óbreytt gjöld á losun CO2 þá mun iðnaðarframleiðsla leggjast af í Evrópu og fyrirtækin munu flytjast til BNA og Asíu. 

Þegar þessi staða er flestum orðin ljós þá mun ESB gera þær breytingar sem þarf til að verða aftur samkeppnishæft. Eitt af því verður að hætta að vera eina efnahagssvæðið í heiminum sem er með gjaldtöku á losun CO2.

Eftir valdatöku Donalds Trump er Carbfix verkefnið orðið að steinbarni. 

 

 

Lækka á CO2 losunartölur Íslands um 67%

Allar rannsóknir þessa heims sýna að gróðurlendið á Íslandi, tún og bithagar, eru að binda CO2 í verulegu magni í jarðvegi. Það er því rangt sem Loftlagsráðuneytið heldur fram í loftlagsbókhaldi Íslands að „landnotkun“ sé að losa um 8 milljónir tonna af CO2 ígildum á ári.

Lækka á losunartölur Íslands um 67%

Ef við látum gervigreindar forrit eins og ChatGPT og fleiri leita í öllum helstu vísindagreinum og PDF skjölum þessa heim og spyrjum hvort tún og bithagar eru að binda CO2 í jarðvegi á okkar breiddargráðu, 62-67°N, þá upplýsir gervigreindin að tún og bithagar á þessum breiddargráðum, hringinn í kring um hnöttinn, eru að binda verulegt magn af CO2 í jarðvegi.

Gróðurlendi á Íslandi er nær allt nýtt sem tún eða bithagar nema þessi skógræktarsvæði sem hér eru, en skógræktin er líka að binda CO2 í jarðvegi. Engin losun á sér stað frá túnum eða bithögum á 62-67°N. Binding CO2 í jarðvegi er það sem þar er í gangi og hefur verið í gangi síðustu árþúsundir. Sjá nánar grein hér á blogginu frá 14 nóv 2024.

Íslenska loftlagsbókhaldið er því rangt og trúlega vísvitandi falsað til að ginna Íslendinga til að sóa skattfé í verkefni á sviði loftlagsmála.

Alls er ísland sagt losa, árið 2022, í heild um 12,3 milljónir tonna af CO2 ígildum á ári, þar af er losun frá "landnotkun" sagt vera um 8 milljónir tonna. Ef loftlagsbókhaldið er leiðrétt til samræmis við þær upplýsingarnar sem gervigreindin færir okkur, þá erum við Íslendingar að losa um 4 milljónir tonna af CO2 ígildum á ári, ekki um 12 milljónir tonna. Losunin minnkar um 2/3.

Íslenskur landbúnaður er kolefnishlutlaus

Íslenskur landbúnaður er að losa 0,6-0,7 milljónir tonna af CO2 ígildum á ári. Í grein hér á blogginu frá 12 jan 2025, er sýnt fram á að miðað við það magn af CO2 sem tún og bithagar eru að binda í jarðvegi þá er Íslenskur landbúnaður kolefnishlutlaus. 

Lýsa á Ísland kolefnishlutlaust í ár, 2025

Ef við leiðréttum loftlagsbókhaldið og lækkum áætlaða losun Íslands um 2/3, losun sem áætluð er frá „landnotkun“, losun sem sannarlega er ekki til staðar, þá er árleg losun Íslands um 4 milljónir tonna á ári. Eins og fram kemur í greininni frá 12 jan 2025 þá eru tún og bithagar á Íslandi af binda um 0,5-18,4 milljónir tonna á ári. Raunveruleikinn liggur einhvers staða nálægt miðgildi þessara talna. Væntanlega eru tún og bithagar að binda milli 6 til 12 milljón tonn af CO2 í jörðu á ári hér á landi. Þetta þýðir að Ísland er kolefnishlutlaust land, við bindum árlega meira CO2 í jarðvegi en við losum. Þessu ber að fagna og Ísland á að lýsa landið kolefnishlutlaust í ár, 2025 og í framhaldi um ókomin ár.

 

Myndir sýnir mótekju í Laugardal 1924 en mó er að finna um land allt í mýrum og móum. Mórinn var notaður sem eldiviður hér á landi frá landnámi. Íslendingar borðuðu alltaf soðinn mat enda ofgnótt af mó allstaðar. Aðeins þarf að fletta gróðurþekjunni af til að komast í moldina þar undir sem er svo full af kolefni, sem gróður hefur bundið í moldinni, að aðeins þarf að þurrka þessa mold og þá er hægt að kveikja í henni og nota sem eldivið. Þetta eldsneyti heitir mór og var undirstaða búsetu hér á landi. Þetta ferli, að tún og bithagar bindi CO2 í jarðvegi og myndi mó sem hægt er að nota sem eldivið, það ferli heldur áfram næstu þúsundir ára eins og það hefur gert síðustu þúsundir ára, þó svo pólitískur rétttrúnaður í loftlagsráðuneytinu þessi árin telji að þetta gróðurlendi sé að losa kolefni úr jarðvegi. Og það er ekkert nýtt í umræðu um loftlagsmál, að öllu er snúið á hvolf. 

Íslenskur landbúnaður er kolefnishlutlaus

Umhverfisstofnun heldur því fram að landnotkun sé stærsti losandi CO2 á Íslandi og um 67% af allri losun komi frá landnotkun. Er þetta rétt hjá Umhverfisstofnun?

Ég ræddi þetta mál við ChatGPT gervigreindina um jólin og niðurstöðurnar eru sláandi. Alveg sama hvernig ég spurði, gervigreindin telur að Umhverfisstofnun fari með rangt mál þegar kemur að því að meta losun CO2 frá landnotkun. Gervigreindin fullyrðir að tún og bithagar á Íslandi, það er á breiddargráðunum 62-67°N hringinn í kringum hnöttinn, eru að binda CO2 í verulegu magni í jarðvegi. 

En hvað er losunin frá Íslenskum landbúnaði mikill og hve mikið eru graslendi og bithagar að binda af CO2 í jarðvegi? 

Ég hef lesið töluvert af greinum um þetta mál og þá leitað á Google með spurningunni: "Soil as carbon sink". Um jólin breytti ég til og spurði ég smáforrit í símanum mínum, appið ChatGPT. Ég spurði:

1.0   Hvað er áætlað að landbúnaður á íslandi losi mikið CO2 á ári?

og fékk þetta svar:

Á Íslandi, eins og annars staðar, á landbúnaður þátt í losun gróðurhúsalofttegunda, aðallega í formi koltvísýrings (CO2), metans (CH4) og nituroxíðs (N2O). Þessar lofttegundir koma frá ýmsum ferlum tengdum landbúnaði, þar með talið:

• Rúllandi jarðvegs (t.d. plægingu) sem veldur losun jarðvegskolefnis.

• Niðurbroti áburðar og lífræns úrgangs frá búfé, sem losar bæði CO2 og N2O.

• Metani frá meltingarferlum grasbítandi dýra (aðallega sauðfjár og nautgripa).

Áætluð árleg losun CO2 frá landbúnaði á Íslandi:

Samkvæmt Loftslagsbókhaldinu frá Umhverfisstofnun er áætlað að landbúnaður á Íslandi losi um 600.000-700.000 tonn af CO2-ígildum á ári. Hér er átt við samtals losun af öllum gróðurhúsalofttegundum frá landbúnaði (þar með talið CO2, metan og nituroxíð), sem er oft framreiknað í „CO2-ígildi“ til að meta heildaráhrifin á hlýnun jarðar.

Skipting losunar:

• Metan (CH4): Á bilinu 60-70% af þessari losun kemur frá metani, aðallega frá meltingu sauðfjár og nautgripa.

• Nituroxíð (N2O): Um 10-20% kemur frá losun nituroxíðs, sem er tengt notkun áburðar og rotnun lífrænna efna.

• Koltvísýringur (CO2): CO2-losun er minni hluti, aðallega tengd við jarðvegseyðingu og brennslu eldsneytis við ræktun og flutning.

Samantekt:

• Áætluð heildarlosun frá landbúnaði á Íslandi er um 600.000-700.000 tonn af CO2-ígildum á ári.

• Stærsti hluti losunarinnar er tengdur við metan frá grasbítum (sauðfé, nautgripum), en einnig er nituroxíð og CO2 mikilvægur hluti af heildarlosuninni.

Þessar tölur eru almennt nálgun, og losunin getur breyst með mismunandi aðferðum í landbúnaði og átak í kolefnisbindingu eða minni losun frá búfjárrækt.

 

En hvað er landbúnaður, tún og bithagar, að binda mikið magn CO2 í jarðvegi á ári? Ég spurði ChatGPT:

2.0   Ísland er um 103 km2. Segðu frá stærð þeirra landsvæða á íslandi sem telst sem bithagar og tún.

og fékk svarið:

Á Íslandi er umtalsvert land nýtt sem bithagar og tún, einkum vegna landbúnaðar og sauðfjárbúskapar. Samkvæmt upplýsingum frá Landgræðslu Íslands og landbúnaðarskýrslum er hægt að skipta landinu í nokkra flokka eftir nýtingu:

1. Bithagar:

• Bithagar eru þau landsvæði sem nýtt eru til beitar fyrir húsdýr, einkum sauðfé og hross. Mikill hluti af Íslandi er notaður til þessa, bæði á láglendi og hálendi.

• Talið er að um 40-50% af landinu sé nýtt sem bithagar. Þetta samsvarar um það bil 40.000-50.000 km2.

2. Tún:

• Tún eru landsvæði sem ræktað er sérstaklega fyrir heyskap til fóðuröflunar fyrir búfé á veturna.

• Heildarstærð túna á Íslandi er mun minni en bithaga, en er áætluð að vera um 1.300 km2.

Samantekt:

• Bithagar: Um 40.000-50.000 km2, eða um 40-50% af flatarmáli landsins.

• Tún: Um 1.300 km2.

Þetta sýnir að stór hluti landsvæðis á Íslandi er nýttur til beitar, en einungis lítið brot er nýtt til ræktaðra túna til heyframleiðslu.

 

3.0   Tún og bithagar binda alla losun frá landbúnaði á Íslandi

Í grein sem ég birti hér á blogginu 14. nóv 2024, þá upplýsir sama gervigreindin að graslendi er að binda 1 til 3 tonn á hektara á ári. Vel hirtir bithagar binda 2 til 4 tonn á a á ári. Þessar tölur miða við 62-67°N. (Í ferkílómetra, km2, eru 100 hektarar). 

- Hver ferkílómetri af túnum bindur því að minnsta kosti 100 tonn af CO2 á ári. Það sinnum 1.300 km2 af túnum eru að binda 130.000 tonn á ári. Ef við förum í hærri töluna og segjum að tún binda 3 tonn á hektara þá binda 1,300 km2 af túnum, 390.000 tonn á ári sem er um helmingur þess sem landbúnaður losar á ári. 

- Hver ferkílómetri af vel hitum bithögum bindur að minnsta kosti 200 tonn af CO2 á ári. Það sinnum 45.000 km2 eru 9.000.000 tonn á ári. Bithagar er að binda þrettán sinnum meira CO2 en landbúnaðurinn losar. Ef bithagar binda 4 tonn á hektara þá binda 45.000 km2 alls 18.000.000 tonn sem er 26 sinnum meira en landbúnaður er að losa. Ísland er að losa í heild 12.300.000 tonn á ári.

Með þessar niðurstöður í höndunum fór ég að spyrja fleiri gerðir gervigreinda þessara sömu spurninga. Það komu mismunandi svör. Lægstu gildin á bindingu CO2 í jarðvegi sem ég fékk voru þessi:

- Tún binda 0,3 til 0,5 tonn á hektara á ár. 1.300 km2 binda 39.000-65.000 tonn á ári

- Bithagar binda 0,1 til 0,3 tonn á hektara á ári. Bithagar binda því 450.000-1.350.000 tonn á ári.

Ef allt er reiknað eins lágt og hægt er þá er landbúnaður aldrei að að binda minna en 39.000 + 450.000 = 489.000 tonn á ári (landbúnaður losar 600.000-700.000 tonn á ári).

Ef allt er reiknað á hæsta veg þá er landbúnaður að binda (390.000 + 18.000.000) = 18.390.000 tonn ár ári.

Að teknu tilliti til þessa og að raunveruleikinn liggur eihvers staðar milli þessara talna þá er óhætt að fullyrða að Íslenskur landbúnaður er kolefnishlutlaus.  

4.0   Umhverfisstofnun dreifir röngum upplýsingum um losun Íslands

Það er áhyggjuefni að stofnun eins og Umhverfisstofnun skuli vera að dreifa röngum og villandi upplýsingum og losun Íslands. Eins og sjá má hér að ofan og allir geta staðfest með því að fletta upp í skýrslum og rannsóknum með gervigreindarforritum eins og ChatGPT þá er engin losun vegna landnotkunar á Íslandi. Tún og bithagar eru að binda CO2 og þar af leiðandi eru 67% af losun Íslands byggð á röngum grunni, væntanlega úreldum upplýsingum frá síðustu öld.

Gervigreindarforritin fletta ofan af röngum upplýsingum Umhverfisstofnunar sem af einhverjum ástæðum vill láta Ísland líta út sem umhverfissóða í augum heimsins. Raunveruleikinn er að við eigum að minnka losun Íslands um 67% því það er engin losun frá landnotkun, tún og bithagar binda allt það CO2 sem landbúnaðurinn losar. Vegna aukins magns CO2 í andrúmslofti er gróður í sókn um allan heim, þar á meðal á Íslandi. Það eru því engin búsvæði hér þar sem gróðri er að hraka, þvert á móti eru allar heiðar að gróa upp. Binding á CO2 í jarðvegi er því líklega ekki skv lægstu tölum hér að framan heldur nálægt miðgildi þessara talna. Ef svo er þá er Ísland með 12,3 milljónir tonna heildar losun á ári að binda svipað magn með bindingu CO2 í túnum og bithögum. Ísland er þá kolefnishlutlaust land og þá á Ísland að hætta öllum fjárframlögum í loftlagsmál og nota það skattfé í málaflokka þar sem aukins fjármagns er þörf, fjölga lögreglumönnum, bæta hag okkar fátækasta fólks og svo framvegis. 

Hvað á að gera við ríkisstofnun sem dreifir röngum upplýsingum, kæra stofnunina til Umboðsmanns Alþingis? 

5.0   Að moka ofan í skurði er algjörlega tilgangslaus aðgerð

Ég margspurði ýmsar tegundir gervigreinda um þetta mál og þær upplýstu allar að tún eru að binda frá 0,3-3,0 tonn á hektara og bithagar 0,1-4,0 tonn á hektara. Í öllu falli eru tún og bithagar ekki að losa CO2 og því algjörlega tilgangslaust að moka ofan í skurði. Sú aðgerð er ekki að gera neitt gagn, túnin er að binda CO2 í jarðvegi og aðgerð eins og að moka ofan í skurði gerir ekki annað en auka lítillega bindinu á CO2 í þessum gömlu túnum. Þetta verkefni er ekkert annað en ömurleg tilraun til að féfletta fyrirtæki og almenning og ávinningur samfélagsins enginn. 

 

Ég hvet alla til að fá sér ChatGPT eða svipað gervigreindar forrit og spyrja gervigreindina út í þetta mál og fleiri því þau eru mörg málin og málaflokkarnir þar sem úreld gömul þekking frá síðustu öld eru látin stjórna afstöðu og aðgerðum okkar sem þýðir að samfélagið er látið sóa fjármunum í algjörlega tilgangslaus verkefni eins og að moka ofan í skurði. 

 

 

 

 

 

Hálendinu fórnað fyrir lítinn ávinning í orkuskiptum og rafbílavæðingu

Síðasta ríkisstjórn var stjórn ævintýralegra hugmynda og loftkastala í skýjaborgum óraunveruleikans í loftlags, skipulags og umhverfismálum. Frábært að hún er farin frá og enn betra að helstu leikarar hættir á þingi og farnir frá stjórn landsins.

Ein af þeim hugmundum sem skolaði hér á landi frá „villta vinstrinu“ sem stjórnað hefur Evrópu síðustu ár eru orkuskipti í samgöngum. Þessar hugmyndir kokgleypti „villta vinstrið“ hér heima og sett í gang vinnu og sóaði skattfé í tilaun til að skipta út öllum bílaflota landsmanna yfir í rafbíla. Hótaði svo að banna sölu á hefðbundnum bílum eftir nokkur ár. Er furða þó þjóðin hafi hent þessu fólki út úr stjórn landsins í síðustu kosningum og þeim al rugluðustu út af þingi?

1.0 Hægt er að hlaða einn rafbíl á 16 Ampera öryggi og 3,5 kW er tekið út úr þessu öryggi. Það þýðir að ekkert annað má hanga á þessu öryggi, ekki ísskápur og varla ljós því þá slær öryggið út eða brennur yfir. Það tekur 8-12 tíma hlaða tóman bílinn með þessum hætti. Ef þú vilt geta hlaðið bíllinn hraðar þá þarf þriggja fasa rafmagn. Ef það eru tveir til þrír bíla á hverja fjölskyldu eins og algengt er í dag þá dugar ekki 16 Ampera öryggi. Fyrir tvo bíla þarf 32 Ampera öryggi og það kallar í öllum tilfellum á breytingar í rafmagnstöflu hússins og fyrir 3 bíla þarf 64 Ampera öryggi og þriggja fasa rafmagn. Ef við förum í þessi orkuskipti og allir hlaða fjölskyldubílana heima hjá sér þarf að breyta öllum rafmagnstöflum í öllum húsum í landinu og þar með öllum rafmagns götuskápum í öllum bæjum landsins og leggja stærri og afkastameiri rafmagns kapla á milli þeirra. Kostnaðurinn hleypur á hundruðum milljarða.

2.0 Það eru á milli 300.000 til 350.000 einkabílar í landinu. Ef hlaða á þessa bíla á 10 tímum og meðal rafhlaðan er 60kWh þá þarf uppsett afl til að anna þessu að vera um 2.000 MW. Uppsett afl á Íslandi í dag með Fljótdalsvirkjun fyrir Austan er um 2.800 MW. Af því nota stóriðjuverin, sem ganga allan sólahringinn, 75-80%. Við höfum því aðgang að um 650 MW á nóttinni til að nota til að hlaða rafbílaflota landsmanna en við þurfum 2.000 MW. Það vantar því 1.350 MW til að fara í þessi orkuskipti. Það fyrir utan er Landvirkjun ekki aflögu fær með vatn til að framleiða þessi 650 MW á nóttunni, þeir hafa ekki nóg vatn til að sinni sínum helstu viðskiptavinum eins og staðan er í dag. Það mun því þurfa að nær tvöfalda uppsett afl á Íslandi ef fara á í þessi orkuskipti og rafbílavæðingu, eins og margri hafa bent á. Kostnaðurinn hleypur á hundruðum milljarða.

Og þetta mun kosta gríðarlegar umhverfis fórnir, virkja þarf okkar helstu fallvötn og breyta helstu hverasvæðum í iðnaðarsvæði með pípum og borteigum ef tvöfalda á orkuframleiðslu á Ísland.

Og er það virkilega þess virði að fórna hálendinu, fallvötnum og hverasvæðunum fyrir þetta verkefni að rafbílavæða Ísland?

3.0 Samfélagið er að borga niður rafbíla fyrir best stæða fólks þessa lands og það er illa farið með gott skattfé að gera það. Samkvæmt heimasíðu Orkustofnunar þá var olíunotkun á Íslandi 888.000 tonn árið 2022. Þar af var olíunotkun bifreiða 33% af því eða 289.000 tonn. Ef lítri af dísel kostar á dælunni 250 kr þá er hið opinbera að taka um 65% af því verði. Innkaupsverð er þá um 88 kr/l. Þetta eldsneyti sem fer á bifreiðar kostar því um 25 milljarða. Af því er einkabíllinn með um 60-70%, það er, við erum að kaupa olíu á einkabílinn fyrir um 16 milljarða á ári. Og við ætlum að fórna hálendinu undir háspennulínur, fallvötnunum og hverasvæðunum til að spara innkaup á olíu fyrir 16 milljarða á ári. Ferðaþjónustan er að selja aðgang að þessu sama hálendi fyrir milli 500-600 milljarða á ári og við erum tilbúinn að fórna því öllu til að spara olíukaup fyrir 16 milljarða. Er hún búin að tapa allri skynsemi þessi þjóð?

4.0 Það hafa verið gerða margar rannsóknir á kolefnispori rafbíla og hefðbundinna bíla. Þegar tekið er tillit til kolefnissporsins við framleiðslu rafhlaðna þá eru margar rannsóknir sem sýna að það þarf að aka hefðbundnum bílum 150.000-200.000 km til að þeir hafi sama kolefnisspor og rafbílar. Tekið tillit til þess gríðarlega kolefnis spors sem verður ef tvöfalda á raforkuframleiðsluna og nauðsynlega innviða uppbyggingu í raforkukerfinu til að keyra í gegn rafbílavæðinguna og því kolefnispori bætt ofan á kolefnisspor innfluttra rafbíla þá verða þessir íslensku rafbílar með meira kolefnisspor en hefðbundnir íslenskir bílar. Í það minnsta er óhætt að fullyrða að kolefnisspor þessara bíla er svipað.

5.0 Svifryk frá nýlegum díselbílum sem uppfylla kröfur Euro 6 staðlana er mjög lítið og miklu minna en svifryk frá dekkjum og bremsum. Áætlað er að rafbílar slíti bremsum um 50% miðað við hefðbundna bíla. Á móti kemur að þeir eru 30% þyngri sem þýðir að þeir eru að mynda 15-25% meira svifryk. Allt í allt þá er rafbíllinn líklega að framleiða aðeins minni svifryk en sambærilegur díselbíll, þó það muni ekki miklu.

6.0 Lengsti ábyrgðartími sem framleiðendur bjóða upp á er 8-10 ára ending á rafhlöðum. Það er margbúið að álagsprófa þessar rafhlöður og þær þola bara ákveðið margar hleðslur og geymslugetan fellur stöðugt á líftímanum. Enginn framleiðandi þorir að tryggja lengri endingu og lang flestir með skemmri ábyrgðar tíma en þetta. Það segir okkur allt um endingu þessara bíla og endur söluverð þeirra miðast við það. Við sem þjóð eigum ekki að vera í þessu gambli að heimta með lagasetningu að þjóðin skipti út hefðbundnum bílum fyrir rafbíla, rafbíla sem engin veit í raun hvað endast lengi. Þetta er of mikil áhætta og galið að setja þjóðina í þá stöðu.

7.0 Samantekt

Þegar rafbílar og hefðbundnir bílar eru bornir saman þá eru þeir frá umhverfis sjónarmiðum sambærilegir. Þeir eru með svipað kolefnisspor og búa til svipað magn af svifryki. Hefðbundnu bílarnir eru svipað umhverfisvænir og rafbílar. Samfélagið er því ekki að fá neinn ávinning, umhverfislega, að fara út í orkuskipti og rafbílavæðingu. 

Fjárhagslega er hægt að spara um 16 milljarða árlega með því að rafbílavæða landið en það mun kosta hundruð milljarða og við sjálfsagt vera út öldina að borga niður kostnað við að tvöfalda raforkuframleiðslu landsins. Ef horft er til þeirra gríðarlegu umhverfisfórna sem þarf að færa til að tvöfalda raforkugetuna og þeirra tekna sem ferðaþjónustan er að koma með inn í landið og er að selja aðgang að þeim stöðum þar sem þarf að virkja þá eru þessir 16 milljarðar bara smáaurar og aldrei virði þeirra umhverfisfórna sem þarf að færa til að spara þessi innkaup á eldsneyti fyrir einkabílinn.

Ný ríkisstjórn á að hætta að greiða niður rafbíla fyrir ríka fólkið á Íslandi, slá út af borðinu allar hugmyndir um að banna sölu á hefðbundnum bílum og leggja af þessar hugmyndir að keyra með boðum og bönnum í gegn orkuskipti í samgöngum og rafbílavæðingu bílaflotans.

Helreið Bjarna Benediktssonar með Sjálfstæðisflokkinn loks lokið

Þegar Bjarni Benediktsson, BB, tók við formennsku í Sjálfstæðisflokknum 2009 var hann nýkominn úr flóknu ferli margra stórra gjaldþrota í íslensku atvinnulífi. Án þess að fara að rekja þá sögu má nefna Vafnigsmálið og bótasjóð Sjóvár Almennra sem „hvarf“ o.s.frv.

Alvarlegustu mistök Bjarna sem formanns Sjálfstæðisflokksins er að hann klífur flokkinn með því að reka Evrópusinnana úr flokknum með mjög harðri og einstrengingslegri afstöðu og ummælum um Evrópusambandið, ESB. Bjarni í raun neyðir þetta fólk, á árunum 2011 til 2014, til að fara úr Sjálfstæðisflokknum og stofna nýjan flokk, Viðreisn. Á þessum árum titlaði ég mig sem "pólitískan flóttamann úr Sjálfstæðisflokknum". Sjálfstæðisfólkið sem stofnaði Viðreisn var þeirrar skoðunar að það er ekki á valdi stjórnmálamanna að taka þetta mál „af dagskrá“ heldur er það þjóðin sem á að fá að ráða því, með kosningum, hvort Ísland heldur áfram viðræðum og hugsanlega gengur í ESB í framhaldi. Alvöru stjórnmálamaður hefði aldrei látið þennan klofning eiga sér stað. Alvöru stjórnmálamaður hefði talað á þann veg að hann hefði haldið þessum sjálfstæðismönnum innan Sjálfstæðisflokksins. Allir hinir flokkarnir er líka klofnir í þessu máli en þeir ná samt að halda í sitt flokksfólk, þó skoðanir séu skiptar. Allir nema BB.

Sjálfstæðisflokkurinn fékk 19% í kosningum 2024, Viðreisn fékk 15%, samtals er þetta 34 %. Ef BB hefði haldið með sama hætti á spilunum og formenn hinna flokkanna, verið alvöru „forystumaður“ sem safnar að sér fólki og fylgi í stað þess að bíta það af sér, þá má ætla að þessi 34%, það væri fylgi „óklofins“ Sjálfstæðisflokks í nýafstöðnum kosningum og Þorgerður Katrín væntanlega enn varaformaður flokksins. Með öðrum orðum þá er fylgi flokksins í rúst eftir BB.

Í annan stað býr BB til pólitískt hugmyndafræðilegt tómarúm í Sjálfstæðisflokknum. Í þeim kosningum þar sem BB leiddi flokkinn þá var eina hugmyndafræðin „að standa vörð um óbreytt ástand“. Eftir 16 ár af þessu hugmyndafræðilega tómarúmi þá veit engin í dag fyrir hvað flokkurinn stendur. Landfundarsamþykktir segja eitt en formaðurinn og þingflokkurinn eru að gera og segja eitthvað allt annað. Með öðrum orðum, hugmyndafræðilega er flokkurinn í rúst eftir BB.

Í þriðja lagi þá er aðkoma BB að fjármálum Íslenska ríkisins á mörgum sviðum mjög „sérstök“. BB sem fjármálaráðherra stöðvar skattrannsóknir á málum sem upp komu í framhaldi af hruninu. Hann selur i tvígang hluti í Íslandbanka til óþekktra „erlendra“ fjárfesta sem selja sinn hlut samdægurs með a.m.k. 10% hagnaði. Þessa hluti keyptu lífeyrissjóðir landsmanna sem ekki var boðið að vera „fyrstu kaupendur“. Hagnaðurinn af fyrsta „snúningnum“ með hluti í bankanum varð að renna til „erlendra“ fjárfesta. Það hlýtur að koma að því að fleiri spyrji, hverjir voru þessir „erlendu“ aðilar sem fengu að kaupa í bæði skiptin og af hverju? Að ekki sé nú minnst á að faðir BB fékk að kaupa og var í hópi þeirra 140 „einkafjárfesta“ sem fengu forkaupsrétt á að kaupa í síðustu sölu. Skuggi ótrúverðugleika vegna þessara fjármála gjörninga BB í hans embættistíð í fjármálaráðuneytinu hefur síðan fallið á Sjálfstæðisflokkinn. Með öðrum orðum trúverðugleiki Sjálfstæðisflokksins er í rúst eftir BB.

Þegar dregin er saman aðkoma BB að Sjálfstæðisflokknum þá er flokkurinn í rúst. Flokkurinn er klofinn, flokkurinn er hugmyndafræðilega gjaldþrota, fylgið er hrunið og dökkur skuggi ótrúverðugleika hvílir yfir flokknum. Þessi helreið sem BB hefur verið með Sjálfstæðisflokkinn á síðustu 16 ár hafa mörgum verið ljós lengi enda hafa tveir af helstu forystumönnum hans á síðustu árum boðið sig fram til formanns á móti BB til að reyna að stöðva þessa helreið, fyrst 2017 og svo 2020. Það tókst ekki og nú kveður BB Sjálfstæðisflokkinn eftir 16 ár sem formaður og skilur við flokkinn í svipuðu ástandi og fyrirtækin voru í sem hann kvaddi 2009.

Nýr formaður flokksins hefur verk að vinna. Eitt af hans verkum ætti að vera að tala fyrir sameiningu Sjálfstæðisflokksins og Viðreisnar og móta nýja stefnu byggða á hinum gömlu gildum flokksins. Nýjum formanni er óskað alls hins besta.